Breiðholtsblaðið - 01.10.2010, Blaðsíða 5

eiga þó öll sam eig in legt að gefa
fólki kosta á að sinna áhuga mál um,
hafa hlut verk og eiga sér fé lags líf.
Og svo lent ir þú hing að Guð rún?
„Já, ég lenti hing að. Á haust dög um
1986 var kom ið til mín á þá ver andi
vinnu stað minn og spurði hvort ég
gæti tek ið að mér leið sögn í handa­
vinnu fyr ir fé lags starf ið í Gerðu­
bergi. Ég féllst á það í einn mán uð
og er hér enn. Það sem átti að vera
einn mán uð ur er orð inn ald ar fjórð­
ung ur. Ég hélt áfram og var búin að
starfa í fjög ur ár þeg ar ég sótti um
starf hér. Þá ver andi for stöðu mað­
ur fór í leyfi, ég var hvött til þess
að sækja um þeg ar ljóst var að hún
snéri ekki til baka í starf ið. Það var
það síð asta sem ég hafði hugs að
mér en ég lét und an og var ráð in,
af Fé lags mála ráði borg ar inn ar.“
Horfði til baka á spor in
mín
Menn ing ar mið stöð in Gerðu berg
tók til starfa í mars 1983 og fljót­
lega hófst fé lags starf fyr ir aldr aða
í hús inu. Fyrst í stað var opið tvis­
var í viku fjóra tíma í senn, yfir
vet ur inn. Fljót lega fór starf sem in
að vaxa og þá var ráð inn fast ur
starfs mað ur. Fyrst í stað var fé lags­
starf ið á veg um ÍTR en var flutt
til Fé lags mála stofn un ar 1987. Ára­
tug síð ar var starf sem in flutt und ir
Gerðu berg/menn ing ar geir ar ann en
er nú kom in und ir Vel ferð ar svið
eins og önn ur starf semi af svip­
uð um toga á veg um borg ar inn ar.
„Starf sem in var fyrstu árin í vest­
ur álm unni en var flutt 1988 hing­
að í aust ur álm una þar sem yngstu
bekkj ar deild un um í Hóla brekku­
skóla hafði ver ið kennt. Við kom­
um í óstand sett hús næði og þurft­
um að raða um hverf inu sam an. Á
þess um árum hafði út varps stöð­
in Bylgj an tek ið til starfa og dag­
skrár gerð ar mað ur hringdi til mín
ein hverju sinni um morg un út af
starf sem inni. Þetta var að vetri til
og hafði snjó að um nótt ina. Hann
hringi heim til mín vegna þess
hversu þetta var sent snem ma út
og þeg ar ég hafði lok ið sím tal inu
lagði ég af stað í vinn una. Ég gekk
eins og venju lega úr Ara hól un um
að Gerðu bergi. Þenn an morg un var
ekk ert að sjá nema eina mann eskju
á gangi og spor in í snjón um. Ég
man að ég horfði til baka ­ á spor­
in mín og var mið ur mín yfir því
að hafa ekki stað ið mig nógu vel í
út varp inu. En þeg ar ég var kom in
hing að út eft ir fór sím inn að hring­
ja og fólk að tala um hvað þetta
hefði ver ið gott hjá mér. Á með an
tók að hlýna og spor in mín hurfu
und an þíð unni.“
Eins og að mæta í jóla boð
á hverj um degi
Fleiri koma í fé lags starf ið og
Guð rún fer fram að laga meira
kaffi. Eft ir tekta vert er hvern ig hún
virð ist taka á móti öll um. Henni
skýt ur upp þeg ar ein hver eða ein­
hverj ir koma. Engu lík ar en að hún
sé alls stað ar. Tvær Guð rún ar eða
jafn vel þrjá. Hún geng ur í allt. „Já –
þetta er vinn an mín, eng inn dag ur
eins, all ir vel komn ir, hver per sóna
hef ur sína sögu og rétt á að varð­
veita hana. Við starfs fólk ið erum
til stað ar og stuðn ings hvern dag
alla tíma. Að koma í vin nuna er
mér eins og að koma í jóla boð og
það er ekki ama legt að mæta í jóla­
boð á herj um degi.“ En eru alltaf
jól in í fé lags starf inu í Gerðu bergi.
Ef þátt tak end ur yrðu spurð ir yrðu
svör in ef laust á marg an hátt en ef
lesa má í við mót for stöðu manns ins
og þátt tak enda þá myndu ef laust
marg ir taka und ir þessa full yrð ingu
henn ar. Hugs an lega er þátt tak an í
fé lags starf inu sum um á við jóla boð
á hverj um degi. Eink um þeim sem
hafa að fáu að hverfa. „Ég legg mik­
ið upp úr starfs um hverf inu. Gott
starfs um hverfi hef ur allt að segja.
Þeg ar ég raða þessu nið ur þá set
ég vinnu fé lag ana í fyrsta sæti,
vinnu um hverf ið í ann að og laun in
koma í það þriðja.“
Kon ur keyrðu ekki
Nú er önn ur kyn slóð in og jafn vel
sú þriðja far in að mæta í fé lags­
starf ið.“Já ­ þetta tók strax við sér.
Eldra fólk hafði al mennt ekki átt
þess kost að kynn ast frí stund um,
allt kapp var lagt á að koma upp
minni kyn slóð, gera okk ur að góð­
um þegn um og er seint fullþakkað
okk ar hálfu. Það vissi ekk ert hvað
þá átti að gera og því var fé lags­
starf ið kær kom ið. Marg ir voru
vinnulún ir, en vökn uðu aft ur til lífs­
ins og eign uð ust lífs gæði á nýj um
vett vangi. Þessi kyn slóð kvenna
hafði ekki tek ið bíl próf. Það var
ekki í mynd inni á fyrri hluta lið inn­
ar ald ar að kon ur keyrðu bíla, ein
kona hafi ekið af fyrstu ár göng un­
um hér en nú koma marg ar þeirra
á bíl um. Þetta er ein af breyt ing un­
um á milli kyn slóða.“
Þjón ustu í búð ir og
sveigj an leg starfs lok
Guð rún minn ist á nauð syn þess
að hafa góða öldr un ar þjón ustu í
hverf inu og heima byggð. Það er
hjart ans mál henn ar og hún stend­
ur í fremstu víg línu í bar áttu hóp
um að byggð ar verði íbúð ir fyr­
ir aldr aða við Hóla berg sem teng­
ist vel bún um þjón ustu kjarna á
veg um rík is og borg ar. Nefna má:
heilsu gæslu stöð, íþrótta mann virki
af nán ast öllu tagi, leik og grunn­
skól ar, ásamt Fjöl brauta skól an um,
Fella og Hóla kirkja, góð um göngu­
leið um og Gerðu berg með all an
fjöl breyti leik ann „Þessu mið ar
áfram og ég geri ráð fyr ir að hægt
ver ði að hefj ast handa í upp hafi
næsta árs. Þetta hef ur dreg ist af
ýms um ástæð um, eins og margt
ann að en er kom ið það vel á veg
að tæp ast verði aft ur snú ið. Með
þess um íbúð un um er enn ver ið að
efla nær sam fé lag ið í 111 Reykja­
vík eins og sér tak lega er ver ið að
vinna að þessa dag ana. Sveigj an leg
starfs lok eru líka lyk il þátt ur í minni
fram tíð ar sýn sem ég byggi á 25 ára
reynslu minni í þessu starfi. Að fólk
geti hætt að vinna á ald urs bil inu 65
til 75 ára. Að stæð ur fólks eru svo
mis mun andi að úti lok að er að skik­
ka alla til starfs loka á sama tíma.
Heil brigð is kerf ið hef ur eflst og fólk
held ur oft heilsu mun leng ur en
áður var. Vinnu brögð hafa einnig
breyst til hins betra og fólk er ekki
eins vinnulú ið og áður. Ég tel að
ómet an leg reynsla lífs göng unn ar
þurf um að tengja sam an, gam ala
tíma við nýja strauma og stefn ur,
að all ir hafi hlut verk og tæki færi.
Í Breið holti hef ir ver ið mark visst
unn ið með kyn slóð ir sam an í tvo
ára tugi, svo eft ir er tek ið, m.a. und­
ir rit að ir sam starfs samn ing ar, og
við ur kenn ing ar borist af ýms um
til efn um
Eins og ein stór fjöl skylda
Vinnu stof urn ar eru að fyll ast og
Guð rún seg ir að suma daga komi á
ann að hund rað manns, er þó mis­
mun andi, eft ir dög um. Þetta fer
oft eft ir hvað er í boði, hvern tíma,
svo eru tísku sveifl ur í þessu sem
og öðru, áhuga svið in eru mörg, að
hafa hlut verk og tæki færi er að al­
mál ið. En við erum alltaf að bæta í
starf ið. Fjöl breytn in er nauð syn legt
til að bjóða eitt hvað fyr ir alla. Nú
er kom in önn ur kyn slóð og jafn vel
sú þriðja í fé lags starf ið. Í byrj un
voru ákveð in ald urs mök 67 ára til
að geta nýtt sér fé lags starf ið. Þau
voru feld nið ur síðla árs 1997 og
eft ir það hafa eign in tak mörk ver­
ið vegna þátt töku. Hug mynd in að
baki þess var að þróa starf semi til
að þjóna fleir um og finna úr ræði til
lausn ar fé lags legri ein angr un sem
marg ir búa við og get ur ver ið al veg
óháð aldri. Reynsl an af því hef ur
ver ið góð og smám sam an hef ur
yngri ein stak ling um fjölg að hér í
fé lags starf inu. Það hafa líka marg ir
kom ið að þessu í gegn um tíð ina,
þar hafa all ir lagt sig fram. Starfs­
fólk ið í fé lags starf inu, ætt ingj ar
þátt tak enda og ann arra liðs manna.
Fé lags tarfið er orð ið mun viða­
meira en var í ár daga. Þjóð fé lag ið
hef ur breyst og þarf irn ar hafa auk­
ist. Fólk fer fyrr af vinnu mark aði og
tengsl kyn slóð anna hafa í sum um
til vik um minnk að. Af inn og amm an
eru oft enn á fullri ferð á vinnu­
mark aði og hafa tak mark að an tíma
fyr ir barna börn in. Langafinn og
lang mamm an eru oft enn til stað ar
en þá er kyn slóða bil ið ef til vill orð­
ið of breytt. Þeg ar ég lít til baka þá
finnst mér að hug sjón ir lið inna ára
hafi ræst og séu enn að ræt ast. Það
er mik il vægt að efla þjón ustu kerf ið
og mitt sjón ar mið er að nær sam fé­
lag ið sé eitt sterkasta fé lags form ið
sem til er, ef við nýt um það rétt.
Mér lýst vel á það verk efni sem nú
er að fara af stað í 111 Reykja vík.
Eng inn hlut ur er svo vel út garði
gerð ur að ekki megi bæta og það
á líka við um mann líf ið. Um leið og
unn ið er að um bót um á nán asta
um hverfi erum við að styrkja íbúa
sem þar búa.
Fé lags þörf in er ásköp uð
Fé lags þörf in er ásköp uð öllu
fólki en mis mun andi er hvern ig
fólki tekst að upp fylla hana. Þar
geta ytri að stæð ur ráð ið miklu
um – um hverfi og hvað kosti fólk
get ur nýtt sér. Þetta hef ég haft í
huga allt frá því ég að fór að fást
við þetta starf. Sam kennd in hef­
ur ver ið ákveð ið leið ar ljós í þess­
ari vinnu og ég hef af þeim ástæð­
um sí fellt ver ið að huga að nýj um
við fangs efn um – sjálf sprottn um
sem öðr um. Ég hef sjálf tek ið þátt
í þess ari þró un með að sækja end­
ur mennt un og efla sjálfa mig í að
sinna þessu verk efni. En kannski
er ég fyrst og fremst að færa lífs­
reynslu mína inn í þetta starf. Ef
eitt hvað er sér stakt við fé lags starf­
ið hjá mér þá er það þessi hugs un
um að starf ið þurfi að vaxa með
fólk inu sjálfu, að vera sjálf sprott ið
eins og stund um er sagt en ein­
nig hugs un in um fjöl skyld una. Ég
þekkti stór fjöl skyld una í sveit inni.
Kannski hef ég yf ir fært þessa hugs­
un á fé lags starf ið. Ég leit ast alltaf
við að vinna eins og við séum ein
stór fjöl skylda.“ Októ ber dag ur inn
líð ur að há degi og fyrstu haust lauf­
in höfðu fall ið um nótt ina. Merki
árs tíða breyt ing ar. Merki rísandi
fé lags tarfs í Gerðu bergi. Og kaffi­
tím inn er löngu bú inn.
5BreiðholtsblaðiðOKTÓBER 2010
Fólk­á­öll­um­aldri­nýt­ir­sér­fé­lags­starf­ið­í­Gerðu­bergi.
Eins og ein stór fjöl skylda
GERÐU VERÐSAMANBURÐ
LÆGRA
LYFJAVERÐ Í 14 ÁR
–einfalt og ódýrt
Spönginni • Hólagarði • Hagkaup Skeifunni • Hagkaup Akureyri
D
Y
N
A
M
O
R
E
Y
K
JA
V
ÍK
Ís
100kr
Garðheimum
Heimalagað bakkelsi
alla daga!