Vesturbæjarblaðið - 01.12.2006, Side 20
Veitingastaðurinn Sægreifinn
við Geirsgötu hefur notið vaxandi
vinsælda undanfarin misseri, ekki
síst meðal þeirra sem vinna í mið-
bænum og sækja veitingastaði í
hádeginu, alltaf eða óreglulega.
Sægreinn er auk þess “öðru vísi”
veitingastaður og gæðir flóru veit-
ingastaða í miðbænum skemmti-
legu lífi, og er eins og ómissandi
hlekkur í mannlífinu við Reykjavík-
urhöfn. Auk þess að kaupa tilbúna
fiskrétti má kaupa á Sægreifanum
ferskan fisk í soðið, tilbúna rétti
til að taka heim með sér, og síðast
en ekki síst, hrefnukjöt. Fjölmarg-
ir þeirra erlendu ferðamanna sem
koma hingað á sumrin og fara í
hvalaskoðunarferðir, koma við á
Sægreifanum þegar í land er kom-
ið og kaupa hrefnukjöt. Margir
þeirra gera ráð fyrir að hér geti far-
ið saman hvalveiðar og hvalaskoð-
un, og eru ekki sammála þeim
forsvarsmönnum hvalaskoðunar-
fyrirtækja, ekki síst norðlenskum,
sem telja að ekki megi veiða hvali,
þá sé vá fyrir dyrum.
Á sumrin má sjá fjölda manns,
útlendra sem erlendra, njóta þeir-
ra veitinga sem Sægreifinn hefur
upp á að bjóða, ekki síst humar-
súpuna, sem er hrein snilld. Nú
hefur ágæti humarsúpunnar flog-
ið um víðan heim, því í því ágæta
blaði New York Times er nýlega
farið lofsamlegum orðum um stað-
inn, og ekki síst humarsúpuna.
Þessi umfjöllun New York Times
tengist umfjöllun blaðsins um
ferðalög um allan heim.
Í New York Times segir m.a. að
á Sægreifanum sé að fá hina full-
komnu humarsúpu og miðað við
verð og gæði sé einfaldlega ekki
hægt að gera betur í fiskréttum í
Reykjavík. Engin sem heimsæki
Ísland megi láta þennan skemmti-
lega og góða veitingastað fram
hjá sér fara.
Það er auðvitað frumforsenda
þess að Ísland geti talið sig fisk-
veiðiþjóð í fremstu röð að hér sé
að fá á veitingastöðum besta fisk
í heimi. Það ætti að vera lágmarks-
krafa sjómanna, útgerðarmanna,
fiskverkenda, veitingamanna og
annara sem um eiga viðskipti með
sjávarfang.
Kjartan Halldórsson, eigandi
Sægreifans, segir að öll erlend
umfjöllum um staðinn sé mjög
ánægjuleg, ekki síst þegar stað-
urinn sé lofaður eins og þarna
eigi sér stað, en hann hafi sl. sum-
ar orðið var vaxandi straums
erlendra ferðamanna sem og inn-
lendra, og nokkrir þeirra hafi feng-
ið ábendingu um að þennan stað
megi þeir ekki láta fram hjá sér
fara. Kjartan segir að ekki séu telj-
andi vandræði að fá hráefni, það
sé með þau viðskipti eins og önn-
ur að heiðarleiki borgi sig alltaf.
20 Vesturbæjarblaðið DESEMBER 2006
Foringjar innan skátafélagsins
Ægisbúa fengu að taka á því þegar
leikjanámskeið var haldið í skáta-
heimilinu eitt kvöldið. Bandalag
íslenskra skáta gefur öllum skáta-
félögum á landinu skátaleikjasett
og námskeið í notkun þess í tilefni
af 100 ára afmæli hreyfingarinnar
á næsta ári. Foringjar í Ægisbúum
fengu að leika sér í ýmsum þrau-
ta- og samvinnuleikjum og keppn-
isandinn leyndi sér ekki. Það er
alltaf erfitt fyir foringja að kasta
af sér foringjaklæðunum og verða
þátttakandi en ekki leiðtogi. Það
var mikið hlegið þegar upp komst
í einum leiknum voru foringjarnir
sekir um að gera mistök sem eru
dæmigerð fyrir 10-12 ára aldurinn.
En það var lærdómsríkt og allir
foringjarnir voru sammála um að
það er nauðsynlegt að fá að stíga
úr leiðtogahlutverkinu stöku sinn-
um til að halda sér ferskum.
Sjóarar tókust á við
Vetur konung
Um miðjan nóvember fór Sjó-
arasveit í sína sveitarútilegu í
Arnarsetur, skála skátafélagsins
Ægisbúa. Kulda- og snjóspá aftr-
aði ekki Sjórurum að mæta í úti-
leguna sína enda hörkutól þar á
ferð. Föstudagskvöldið var fagurt,
logn, heiðskýrt og ískalt. Eftir að
hafa komið sér fyrir fóru allir út
í stjörnuskoðun enda veðrið til
þess. Stjörnumerki sáust vel og
nokkur stjörnuhröp sáust á himni.
Eftir kalda dvöl úti við þá fóru
allir inn og fengu sér kakó sem
varð aðalvopn helgarinnar gegn
Vetri konung. Sjórarar voru rétt
að festa svefn um miðnætti þegar
foringjarnir ræstu þá alla af stað
aftur til að leita að einum foringja
ferðarinnar sem var “týndur” úti.
Sjóarar voru ekki lengi að finna
foringjan sinn aftur og sofnuðu
mjög fljótlega eftir það.
Laugardagurinn hófst seint
enda hafði kvöldið áður verið
strembið. Gestir komu í heimsókn
og gengið var um nágrenni skál-
ans og vetrarríkið kannað. Eftir
góðan túr var drukkið kakó til að
ná hita í kroppinn aftur og ærsl-
ast rækilega í skálanum. Dagurinn
leið í leikjum og útivist og eftir
kvöldmat var haldinn kvöldvaka
og farið í leiki. Allir fóru pokana
litlu fyrir miðnætti.
Sunnudagurinn kom með sínu
fannfergi. Eftir tiltekt og þrif í skál-
anum var allir farangur tekinn og
borinn að þjóðveginum. Afleggjar-
inn að skálanum var ófær vegna
snjóa. Tveir jeppapabbar komu
og náðu í alla og komu öllum heil-
um og höldnum í skátaheimilið.
Frábær útilega í alla staði.
Sovét í skátaheimilinu
Hafmeyjar og Sefmeyjar héldu
sovét-útilegu í skátaheimilinu í lok
nóvembermánaðar. Einnar nætur
útilegur nefnast sovét vegna þess
að það gefst yfirleitt ekki meiri
tími til annars en að sofa og éta,
sovét. En Hafmeyjar og Sefmeyj-
ar héldu sterasovét vegna þess
að það var nóg að gera hjá þeim.
Farið var í skátakappleiki margs-
konar, haldin var draugaleikur
sem var ratleikur í skátaheimilinu
í niðamyrkri og draugur í bleikum
loðinniskóm með kerti hangandi
í hamri ofsótti skátana. Svo var
að sjálfögðu spilað á spil, sungið
mikið, kakó drukkuð og horft á
bíómynd. Morguninn eftir var far-
ið í fleirri leiki, tekið til og horft
á aðra bíómynd. Sovét stendur
alltaf fyrir sínu.
Jólabasar í desember
Ægisbúar héldu í fyrsta skipti
jólabasar þann 9. desember sl.
Á basarnum var fjölbreytt vara,
allskyns jóladót, gott í skóinn,
kompudót (m.a. brimbretti), köku-
sala, kaffihús, jólablöðrur, útivist-
argræjur, skátadót og sígræna
jólatréð í ýmsum stærðum. Þessi
tilraun okkar tókst ágætlega og á
að halda annan jólabasar að ári.
Fjörugt skátastarf í Vesturbænum
Foringjar á leikjanámskeiði
Humarsúpa
Sægreifans
hlýtur
heimsfrægð
Kjartan Halldórsson, eigandi
Sægreifans, með hrefnukjöt fært
upp á prjón, tilbúið á grillið.