Húnavaka - 01.05.1993, Side 110

108
HÚNAVAKA
Alla þakningu þurfti vel að vanda og væri galli í torfu var gjarnan
tekinn snepill úr gömlu torfi til þess að verða nokkurs konar bót
þar á.
Næsta verk við frágang heystæðis á eftir þakningunni var að setja
sig á heyið, það er farg svo að heytorfið fyki ekki af í hvassviðri.
Til þess var notaður tóftarviðurinn, sem á vetrum var notaður til
þess að halda uppi heytorfinu eftir að undan því haíði verið leyst
svo að hægt væri að koma spýtunum undir torfið. Varð tóftin þannig
að nokkurs konar hlöðu er líða tók á gjafatíma.
Tóftarviðurinn var að jafnaði flettur rekaviður og lagðist vel að
torfinu. Var flati kanturinn á spýtunni að sjálfsögðu látinn snúa
niður. Spýtur þurfti langs eftir heyinu, ekki einungis neðst heldur
og um hver samskeyti á torfinu. Var sléttur girðingarvír settur yfir
heyið og endar hans bundnir utan um neðstu spýturnar hvoru megin,
en vírinn lá yfir þær spýtur sem á milli voru. Grjót var svo borið
á neðstu langböndin þannig að heildarsig varð á öllu heyinu.
Eftir að búið var að ganga frá þakningu heyjanna var næsta verk
að „gera í kring“ um þau. Ekki var að vísu eins nauðsynlegt að
hraða því verki sem þakningu heyjanna og því dróst það oft fram
á haustið. Var það látið víkja fyrir öðrum nauðsynlegum verkum
eins og fjársmölunum og kaupstaðarrekstrum sláturfjár.
Að gera í kring um hey var þannig að gömlu torfi frá árinu áður
var hlaðið upp með veggsetum heysins allt í kring. Var hleðslan
látin ná upp undir þaktorfið og sem heillegastur ,,skækill“, sem var
hluti af gamla torfinu, reistur upp á rönd og stungið upp undir þakt-
orfið. Er þessu verki var lokið var búið að verja heyið fyrir vatni
og vindum og einnig því að skepnur stæðu í heyinu en eftir því
sóttust þær mjög. Talað var um tóftarrollur, en það voru þær ær
sem sóttu öðrum fremur í að stela úr heystæðum. Tóftarveggir voru
ekki að jafnaði svo háir að kindur gætu ekki stokkið upp á þá eða
stórgripir teygt sig upp í heyið. Að sjálfsögðu var oft girt í kring
um heystæði eftir að girðingarefni var orðið algengt en einkum var
til þess notað net, sem þótti mikið betra en gaddavírinn.