Húnavaka - 01.05.1993, Blaðsíða 120

118
HUNAVAKA
fólk. Ég sat hjá það sumar upp við hólinn og óskaði mjög eftir að
geta kornist að því hvort nokkurt huldufólk væri í hólnum. Keyptí
ég rauðan silkiborða, braut hann saman og lét á milli U'eggja steina
sunnan í hólnum og óskaði eftir að íbúar hólsins hirtu hann. Hann
var á sínum stað í t\'o daga en svo hvarf hann.
Síðar um sumarið lá ég sunnan í hólnum og var niðaþoka.
Heyrði ég þá leikið á hljóðfæri í hólnum. Mér virtist leikið á orgel,
byrjað á nokkrum lögum en ekkert lag leikið til enda. Nokkru síð-
ar sofnaði ég við hólinn. Mig dreymdi þá að til mín kæmi kona, blá-
klædd og skipaði mér í höstum róm að fara frá glugganum. Ég
hrökk harkalega upp og þóttist heyra órninn af orðunum. Enn síð-
ar var ég á gangi við hólinn og sá þá í U'ö grá lömb. Ég ætlaði að ná
lömbunum og setja þau saman við ærnar sem ég sat yfir en tapaði
af þeim og hef ekki séð þau meira.
Svo bar til nótt eina að mig dreymdi að ég væri á gangi við þenn-
an hól. Þótti mér ég þá sjá opnar dyr í hólnum og stúlku standa í
dyrunum. Ég gekk til hennar. Hún segir: „Viltu líta inn?“ Mér var
um og ó að fara inn með henni. En hún segir: „Þig hefur lengi
langað að vita hvernig húsum er hér háttað. Þér er alveg óhætt að
koma, ég fylgi þér út aftur.“ Ég lét þá til leiðast en fór hægt og var-
lega og setti á mig hvernig húsum væri háttað. Mér virtist vera fjala-
gólf út að ytri dyrum, allt hvítskúrað en hvergi málað. Þegar ég
kom nokkuð inn úr dyrunum var afliýsi er mér virtist vera eldhús.
Sá ég þar roskna konu við matargerð.
Stúlkan hélt áfram að næsta herbergi, er mér sýndist vera stofa.
Þar var eitt borð og nokkrir stólar og hengilampi, mjög fallegur.
Mér fannst hún ekki leyfa mér að fara þarna inn en benti á aðrar
dyr og leit ég þar inn. Þar virtist mér baðstofa og voru fjögur rúm.
Ekki talaði hún neitt við mig. Því næst vísaði hún mér út aftur sömu
leið.
Er ég kom út úr dyrunum var fyrir roskin kona og var hún með
sóp í hendi. Hún reiddi hann að mér reiðilega og kvaðst ætla að
berja mig því ég hefði hamast í lömbunum sínum um sumarið. Ég
tók til fótanna og hljóp allt hvað ég gat heim og hún á eftir með
sópinn á lofti. Ég komst aðeins inn úr dyrunum, þá var hún að ná
mér. Við það vaknaði ég, skjálfandi af hræðslu.