Húnavaka - 01.05.1993, Blaðsíða 130

128
HÚNAVAKA
á er ég kom í mynni hans því hann var fullur af fönn. Þegar lengra
inn í dalinn kom þekkti ég hinn sama stað og mig liafði dreymt.
Mjög snjólétt var í miðjum dalnum og góður hagi. Eg fór að svipast
um eftir kindum en gat ekki séð þær. Gekk ég svo inn í dalbotninn,
sá þar kindaför og sneri til baka. Sá ég förin öðru hverju en víða
hafði skafið yfir þau. Er ég hafði gengið um tíu mínútur stukku
þrjár kindur upp á sama stað og ég þóttist hafa séð þær í draumn-
um. Ein mórauð, önnur móhosótt, sú þriðja grá. Kindur þessar
reyndust vera úr Dalasýslu.
Mig dreymdi stundum fyrir snjókomu. Þá dreymdi mig jafnan
margt fé hvítt. Haust eitt er ég var á Borðeyrartanga, í atvinnu
nokkru fyrir veturnætur, dreymdi mig þannig og leið mér mjög
illa. Svo leið mér jafnan, er vont veður var í aðsigi. Jörð var auð og
leit ekki út fyrir vont veður.
Eg átti þá heima í Grænumýrartungu hjá foreldrum mínum og
vissi að allt fé var í fjalli. Þess vegna fór ég heim og mun hafa kom-
ið heim um liádegi. Færði ég þá í tal við föður minn að nauðsynlegt
væri að smala fénu ofan. Hann áleit að þess gerðist engin þörf því
ekki væri útlit fyrir nokkra veðrabreytingu. Þykkt loft var og kólga
við hafsbrún. Hann sagði þó að ef við bræður vildum endilega
þreyta okkur þá mættum við fara. Þá fór ég og Björn bróðir minn.
Það mun hafa verið eftir nón. Við fórum upp til Háfjalls og smöl-
uðum fénu ofan í hlíðina fyrir utan bæinn. Þegar við komum ofan
var komið myrkur og töluverð snjókoma. Vegna þess hve dimmt var
orðið gátum við ekki talið féð og vissum ekki hvað myndi vanta.
Morguninn eftir var kornin stórhríð með mikilli fannkomu. Fór-
um við þá að reka saman féð, koma því heim og töldum það og
reyndist þá vanta þrjár kindur. Hríðin stóð í t\'o daga og ógjörlegt
hefði verið að ná fé úr fjalli. Enda reyndist svo öðrum í sveitinni eft-
ir hríðina. Nokkrir skaðar urðu en ekki nijög stórkostlegir.
Hrakningar á Holtavörðuheiði
Það mun hafa verið í vikunni fyrir jólaföstu. Góð tíð hafði verið
um haustið en nú tók hún að spillast. Koniu þá fram fimm kindur
í Fornahvammi frá Melum í Hrútafírði og var ég fenginn til að