Dagblaðið Vísir - DV - 05.05.2009, Qupperneq 14

Nú þegar vinstristjórnin hefur slegið skjaldborg utan um bankana til að vernda þá fyr-ir fólkinu sem þeir rændu er
vert að rifja upp ástæðuna fyrir því að
skipt var um ríkisstjórn.
Í upphafi sagðist ríkisstjórnin slá skjaldborg um heimilin í landinu. Niðurstaðan er sú að Jóhanna Sigurðardóttir hótar landslýð að
innheimtulögfræðingar muni nær-
ast á fjárhagslegu blóði þeirra sem
hætta að borga ofvaxin okurlánin.
Innheimtulögfræðingarnir eru orðnir
málaliðar í skjaldborg Jóhönnu, sem
sagt var að ætti að vernda heimilin,
en var í raun ætlað að tryggja að al-
menningur héldi lágmarkslífsmarki
svo blóðsugur bankanna gætu haldið
áfram að sjúga og fitna. Steingrímur J.
Sigfússon fjármálaráðherra situr á rík-
iskassanum, á meðan tilberar hans í
bönkunum rukka og hóta fólkinu sem
tók lán í góðri trú, en var svikið.
Í kosningabaráttunni mátti helst greina þrenns konar rök fyrir því að fólk ætti að kjósa vinstri-flokkana. Í fyrsta lagi ESB. Í öðru
lagi er Sjálfstæðisflokkurinn vond-
ur. Í þriðja lagi þurfum við norræna
ríkisstjórn sem starfar út frá jafnrétti,
réttlæti og velferð. Allt annað var til-
tölulega óljóst sprotatal. Fyrstu rökin
eru notuð af báðum flokkum, VG og
Samfylkingunni. Þá segjast þau hafa
tekið við slæmu búi vegna afglapa
Sjálfstæðisflokksins. Vel má vera að
VG hafi ekki borið ábyrgð á klúðrinu,
nema út frá árangurslausri stjórnar-
andstöðu. En rök Samfylkingarinn-
ar í þessa átt jafnast á við þegar Bart
Simpson lýsir yfir sakleysi sínu með
orðunum: „It was like that when I got
here.“ Þetta var svona þegar ég kom
hingað.
Önnur rökin eru Evrópusam-bandið. Þegar fyrrverandi varaformaður Samfylk-ingarinnar var spurður á
borgarafundi í Háskólabíói hvort ekki
ætti að afnema verðtrygginguna, sem
Michael Hudson hagfræðingur hefur
lýst sem mestu gjöf sem lánardrottn-
ar hafa nokkru sinni fengið, svaraði
hann efnislega: ESB. Þetta reynd-
ist verða svar Samfylkingarinnar við
flestöllum spurningum. Í reynd hefði
kosningabaráttan orðið jafngáfuleg ef
allar spurningar til Samfylkingarinnar
hefðu verið sú sama: Hvernig skamm-
stafar maður Evrópusambandið?
Báðir vinstriflokkarnir lögðu á það höfuðáherslu í kosn-ingabaráttunni að hér yrði við lýði vinstristjórn. Í grunn-
inn eru það þau rök að lausnin við
vandanum sé þau sjálf. Nú er að koma
betur í ljós að helsta kosningamál VG
og Samfylkingar var þeirra eigin völd,
sem er jafnvel verra en sjálfhverf kosn-
ingabarátta Ástþórs Magnússonar um
að hann fengi að koma fram á RÚV.
Ríkisstjórnin segir að ekkert liggi nú á, enda sé ríkis-stjórn í landinu. Þau þurfa ekkert að drífa sig, því til-
ganginum er náð. Þeirra eigin völd.
Og hvað varðar ESB? Skiptir svo sem
ekki öllu. „Þetta er ríkisstjórn sem að
ætlar að starfa út allt kjörtímabilið,“
sagði Jóhanna, þegar hún var innt
eftir því hvers vegna svo langan tíma
tæki að mynda ríkisstjórn. Um leið
svaraði hún því að af Evrópusam-
bandsaðild yrði varla á næstunni.
Ef svo væri myndi ríkisstjórnin ekki
sitja út kjörtímabilið, því það þarf að
kjósa að nýju um aðildina. Af þremur
helstu baráttumálum vinstriflokkanna
stendur eitt eftir. Jú, Sjálfstæðisflokk-
urinn var vondur. En lengi getur vont
versnað.
Búsáhaldabyltingin losaði okkur við óhæfan Sjálfstæð-isflokk sem leyfði þjóðfélag-inu að breytast í vogunarsjóð
bankanna. Nú er staðan sú að vinstri-
flokkarnir hafa tekið yfir vogunarsjóð-
inn og stjórna nánast öllu sem hreyfist
í íslensku viðskiptalífi. Fidel Castro
losaði kúbversku þjóðina undan ofríki
forsetans Batista. Lenín frelsaði sína
þjóð í nafni jöfnuðar. Sagan er uppfull
af dæmum um byltingar sem bægja
burt misheppnuðum stjórnvöldum og
færa öll völd í hendur þeirra sem líta á
völd sem tilgang í sjálfu sér.
Nú lítur út fyrir að búsáhalda-byltingin hafi étið börnin sín. Meira að segja skjald-borg heilagrar Jóhönnu er
komin í lið með bönkunum.
Þriðjudagur 5. maí 200914 Umræða
BúsáhaldaByltingin
étur Börnin sín
svarthöfði
spurningin
„Nei, mér finnst
það vera fremur
óþjált og
óspennandi nafn.
Ég sting frekar upp
á Maístjórnin,“
segir Baldur
Þórhallsson,
stjórnmálafræð-
ingur við Háskóla
íslands, en
gárungarnir velta því nú fyrir sér hvað
ný ríkisstjórn Samfylkingarinnar og
Vinstri grænna eigi að heita. Stungið
hefur verið upp á nafninni gnitanes-
stjórnin í því sambandi en minnihluta-
stjórn flokkanna var mynduð á
leynilegum fundum á heimili Lúðvíks
Bergvinssonar, fyrrverandi þingmanns
Samfylkingarinnar, að gnitanesi í
Skerjafirði í lok janúar.
Er gnitanEsstjórnin
hEppilEgt nafn, Baldur?
sandkorn
n Nýir þingmenn virðast vera
ágætlega að sér um ýmis atriði
hagfræðinnar, allavega náðu
nýliðarnir
fimm sem
þreyttu próf
í helgar-
blaði DV allir
ágætisár-
angri. Eng-
inn þó jafn-
góðum og
skipstjórinn,
Björn Valur Gíslason þingmaður
VG úr Norðausturkjördæmi, sem
fékk tíu í einkunn. Þótt flestir hafi
tekið vel í að taka þátt í prófinu
voru ekki allir tilbúnir til þess.
Þannig sagðist Þráinn Bertels-
son, þingmaður Borgarahreyf-
ingarinnar, ekki geta tekið þátt
þar sem hann væri að elda. Ró-
bert Marshall, þingmaður Sam-
fylkingarinnar, vildi ekki taka þátt
í prófi DV. „Ég hef engan áhuga
á að taka þátt í svoleiðis. Mér
finnst þetta bara asnaleg blaða-
mennska.“
n Innan Sjálfstæðisflokksins er
leitað logandi ljósi að nýjum
framkvæmdastjóra til framtíðar
eftir að Andri Óttarsson hætti
í kjölfar
styrkjamáls-
ins. Gréta
Ingþórsdótt-
ir er aðeins
til bráða-
birgða. Vef-
ritið Pressan
veltir því upp
að Magnús
Þór Gylfason, aðstoðarmaður
borgarstjóra, sé óskakandíd-
at einhverra. Þá beinast augu
manna að Sigurði Kára Krist-
jánssyni, sem féll út af þingi.
Einhverjir hafa einnig nefnt Óla
Björn Kárason varaþingmann en
það er líklega frekar í gríni.
n Hver svo sem verður ráðinn
er víst að hann þarf að vera úr
röðum stuðningsmanna Bjarna
Benediktssonar. Hinn nýi for-
maður mun leggja ofurkapp á
að ná völdum inni í flokknum.
Mörgum er minnisstætt þegar
stuðningsfólk Guðlaugs Þórs
Þórðarsonar alþingismanns
valtaði yfir formanninn í kosn-
ingum til fulltrúaráðs, skömmu
fyrir kosningar. Það mun vera
einbeitt markmið formannsins
og hans manna að slíkt gerist
ekki aftur.
n Ef marka má Orðið á götunni
eru utanþingsráðherrarnir, Gylfi
Magnússon og Ragna Árnadótt-
ir, á för-
um vegna
ásóknar
stjórnarliða
í ráðherra-
stóla. Hermt
er á vefnum
að Gylfi
Magnússon
viðskipta-
ráðherra undirbúi brottför. Að-
stoðarmaður hans, Helga Val-
fells, er hætt störfum. Einnig er
Þorfinnur Ómarsson, blaðafull-
trúi ráðuneytisins, hættur. Hann
fær ekki endurnýjun ráðningar-
samnings þar sem Gylfi taldi sig
ekki geta skuldbundið ráðuneyt-
ið í óvissunni.
LyngHáLS 5, 110 reykjaVík
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: Hreinn Loftsson
framkvæmdaStjóri: elín ragnarsdóttir
ritStjórar:
jón Trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir Traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
ásmundur Helgason, asi@birtingur.is
dv á netinu: dV.iS
aðalnÚmer: 512 7000, ritStjórn: 512 7010,
áSkriftarSími: 512 7080, auglýSingar: 512 7050.
SmáauglýSingar: 515 5550.
umbrot: dV. Prentvinnsla: Landsprent. dreifing: árvakur.
dV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
„Ef dómurinn verður
eitthvert grín þá förum við
í einkamál.“
n Hrönn Óskarsdóttir, systir stúlkunnar sem
varð fyrir hrottafenginni árás í Heiðmörk í síðustu
viku. - Fréttablaðið
„Það er verið að hamast í
þessu alveg á fullu. Eigum
við ekki að segja að hann
sé byrjaður að fæðast og
svo verðum við að sjá
hvernig fæðingin gengur.“
n Steingrímur J. Sigfússon, formaður Vinstri
grænna, aðspurður hvort nýr stjórnarsáttmáli líti
brátt dagsins ljós. - DV.is
„Númer eitt að við förum
úr landi. Númer tvö að
það verði kraftaverk eða
númer þrjú – og það er
það sem enginn vill tala
um – að þessi fjölskylda
liðist í sundur.“
n Svanberg Hjelm atvinnubílstjóri um þá
möguleika sem hann stendur frammi fyrir en
hann er að kikna undan skuldum eins og svo
margir. - mbl.is
„Þetta er það sem kemur
mér áfram. Ég set mér
markmið og reyni að lifa
eins góðu lífi og ég mögu-
lega get.“
n Greg Gadson, hermaður sem missti báða
fætur í sprengjuárás í Írak árið 2007. Hann hefur
nú öðlast nýtt líf með aðstoð íslenska
stoðtækjafyrirtækisins Össurar. - DV.is
Kerfisfól
Leiðari
Í umræðunni undanfarið hefur örlað á því að fjölmiðlafólk sé gert að söku-dólgum vegna hrunsins. Í þættinum Krossgötum í Ríkisútvarpinu kom þetta
sjónarmið fram hjá Páli Skúlasyni, fyrrver-
andi rektor Háskóla Íslands, og Vigdísi Finn-
bogadóttur, fyrrverandi forseta Íslands. Það
er í sjálfu sér alveg rétt að fjölmiðlar brugð-
ust að einhverju marki með því að sjá ekki
fyrir það sem raunar var allflestum hulið.
Og það er rétt að ákveðnir fjölmiðlar héldu
úti heilu deildunum sem héldu hátt á lofti
merki viðskiptamanna og upphófu þá sem
ákafast blésu í bóluna. Tímarit var í þessum
sama anda. Árlega voru þeir útnefndir menn
ársins sem mest höfðu umleikis. En það er
mikil einföldun að ætla að kenna fjölmiðla-
flórunni um allt hrunið. Það verður ekki fyrr
en seinna að menn munu sjá aðdragandann
og hrunið í réttu ljósi. Enginn hefur enn get-
að svarað því hvaða afleiðingar yfirtakan á
Glitni hafði. Varð sá atburður til þeirra rað-
áhrifa að hinir bankarnir tveir hrundu? Var
hægt að sjá fyrir að svona færi? Af hverju
vöruðu stjórnmálamennirnir ekki við? Hvað
með hagfræðingana sem nú stíga fram hver
af öðrum og telja sig alvísa um fortíð, nútíð
og framtíð? Þegar öllu er á botninn hvolft
eiga fjölmiðlar að endurspegla atburði og
skoðanir. Og það gerðu einhverjir þeirra fyrir
hrunið. En vandinn var kannski helstur sá að
fjölmiðlum var gjarnan uppálagt að
stíga varlega til jarðar því um-
fjöllun gæti kom-
ið af stað banka-
hruni eða valdið
öðrum efna-
hags-
legum
hamförum. Stjórnvöld, sem höfðu gleggsta
yfirsýn í aðdragandanum að svarta október,
ýmist sögðu ósatt eða héldu upplýsingum
frá fjölmiðlum. Dómsdagsspár frá útlönd-
um voru sagðar tilkomnar vegna illvilja. Og
svona er þetta ennþá á Íslandi. Fólkið í kerf-
inu vill ekki að hið sanna komi upp á yfir-
borðið. Fólin í kerfinu neita fjölmiðlum um
upplýsingar eða fela sannleikann, jafnvel
af minnsta tilefni. Og það er traðkað á upp-
lýsingalögunum sem áttu að auka
gagnsæi. Það er í þessu umhverfi
sem íslenskir blaðamenn
starfa. Það hlýtur að
vera verkefnið að
brjóta múra þöggunar
og opna fyrir upplýs-
ingar sem almenn-
ingur á skýlausan
rétt á í flestum
tilvikum.
rEynir traustason ritstjóri skrifar. Fólkið í kerfinu vill ekki að hið sanna komi upp á yfirborðið.
bókstafLega