Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.2009, Qupperneq 28

Miðvikudagur 24. júní 200928 suðurnes
Hádegismatseðill og margrétta heitt hlaðborð
ásamt salatbar og súpu alla virka daga
Kaffi , tertur og brauð alla daga
Ala-Carte matseðill öll kvöld frá kl. 18.00 - 22.00
Þrír salir, sæti fyrir 260 manns. Tilvalið fyrir fundi,
árshátíðir, litla og stóra hópa. Gerum tilboð
Pantanir í síma 421 7080 eða duus@duus.is
Lista- og bátasafn
Reykjanesbæjar
Restaurant
við smábátahöfnina í Kefl avík
Sími 421 7080 - www.duus.is - Næg bílastæði
Only fi ve minutes from the Airport
Glæsilegur veitingastaður
innangengt í Bátasafn Gríms
og Lista- og Poppminjasafn Reykjanesbæjar
Handverk, glerblástur og kertagerð í næsta húsi
Sérhæfum okkur
í fi skréttum
Ef ég hefði farið degi seinna á spítalann hefði ég hrein-lega drepist,“ segir Alvilda Gunnhildur Magnúsdóttir,
húsmóðir í Reykjanesbæ, um ferð
sína með eiginmanninum til Mar-
okkó. Eiginmaður hennar, Ali Asfi,
er ættaður þaðan og var tilgang-
ur ferðarinnar að fagna brúðkaupi
systur hans. Alvilda veiktist hins
vegar heiftarlega af magakveisu og
lá á spítala í tæpan mánuð við held-
ur frumstæðar aðstæður.
Kettir á spítalanum
„Spítalinn var ógeð. Þetta var eig-
inlega dýraspítali. Það voru kettir
um allan spítalann sem fóru bara
og komu eins og þeim sýndist,“ seg-
ir hún. Kettirnir voru villtir og ekki
mikið fyrir að láta klappa sér en
komu alltaf mjálmandi þegar mat-
ur var annars vegar. „Nokkrir kett-
ir sváfu í rúmi við hliðina á mínu
og þeir hlupu yfir rúmið mitt til að
komast út um gluggann,“ segir Al-
vilda með hryllingi um aðbúnaðinn
á spítalanum.
Foreldrar Alis búa í litlu fjalla-
þorpi í sunnanverðu Marokkó. Íbú-
ar þorpsins eru um tvö hundruð og
eru kröfur til læknisþjónustu ekki
miklar. Eftir fimm daga dvöl á spít-
alanum þar fór Ali með Alvildu til
næstu borgar, Agadir. „Ég hef enn
ekki fengið nákvæma skýringu á því
hvað var að mér en ég léttist um tíu
kíló fyrstu vikuna. Læknarnir hérna
heima telja að ég hafi fengið ein-
hvern sýkil eða bakteríu,“ segir Al-
vilda.
Í um þrjár vikur var hún á sjúkra-
húsinu í Agadir. „Ég ætla að vona að
ég fari aldrei aftur í svona ferð,“ seg-
ir hún og var fegin að komast aftur
heim.
Gifti siG óvænt
Alvilda er ákaflega ástfangin af eig-
inmanninum. „Við erum búin að
vera gift í tæp þrjú ár,“ segir Alvilda
en þau kynntust á netinu. „Þessu
stórhættulega Interneti,“ segir hún
og hlær. „Við vorum farin að tala
saman í marga klukkutíma á dag,
aðallega á MSN.“ Hún hafði geng-
ið í gegnum mikla erfiðleika og var
að skilja við fyrrverandi manninn
sinn þegar hún náði tengslum við
Ali sem þá var í Marokkó. Hann
er kennaramenntaður og er sá
eini í fjölskyldunni sinni sem tal-
ar ensku. „Ég ákvað síðan bara allt
í einu að fara út til hans. Þá höfð-
um við spjallað saman í eitt ár. Ég
ætlaði að vera í tíu daga en end-
aði á því að vera úti í um mánuð,“
segir hún. Synir hennar tveir, Þor-
steinn Þór og Axel Þór Sigurðssyn-
ir, voru hjá föður sínum á meðan
hún heimsótti Ali. „Við enduðum
svo bara á því að gifta okkur í ferð-
inni,“ segir hún. Alvilda fór ein aft-
ur til Íslands en Ali kom þremur
vikum seinna og hefur verið hér
búsettur með henni síðan í byrjun
árs 2007.
Þau eiga nú saman soninn Akr-
am sem er átján mánaða. „Hann er
rúsínan okkar,“ segir hún hlýlega.
aldrei séð snjó
Alvilda er öryrki og hefur í nægu
að snúast við að sinna drengjun-
um þremur. Ali starfaði síðast í
verksmiðju sem framleiðir papp-
írspoka en þegar hann kemur aft-
ur til Íslands ætlar hann að finna
sér nýja vinnu. „Við finnum eitt-
hvað. Hann er ekki kröfuharður,“
segir hún.
Viðbrigði Alis við að dvelja á
Íslandi yfir vetrarmánuðina voru
mikil. „Hann hafði aldrei séð snjó
áður en hann kom hingað. Úti í
Marokkó er núna farið að kólna.
Þegar hitinn var farinn niður í 25
gráður fóru þau að rétta mér flíst-
eppi þegar ég var í stofunni hjá
þeim,“ segir hún hlæjandi um ólík-
ar meiningar Marokkóbúa og Ís-
lendinga á hita og kulda. „Ég vildi
þá bara sitja úti í sólbaði en allir
aðrir lágu uppi í rúmi með teppi.
Þau skildu ekkert í mér.“
Ali er þó að venjast kuldanum
á Íslandi. „Honum finnst eiginlega
of heitt í Marokkó þannig að hann
var fljótur að aðlagast. Honum
fannst snjórinn fyrst dálítið brjál-
æðislegur en ég er alveg hissa hvað
hann venst þessu vel,“ segir hún.
Ali fer aftur til Marokkó í sum-
ar en Alvilda ætlar ekki með í þetta
skiptið enda minningar hennar
frá Marokkó heldur slæmar. „Ég
ætla vera heima núna. Kannski fer
ég með honum á næsta ári,“ segir
hún. erla@dv.is
Alvilda Gunnhildur Magnúsdóttir kynntist marokkóskum eiginmanni sínum á net-
inu. Hann hafði aldrei séð snjó áður en hann kom til Íslands en þau búa saman í Reykja-
nesbæ. Þegar Alvilda fór með honum í heimsókn til Marokkó veiktist hún heiftarlega
og þurfti að dvelja á fornaldarlegu sjúkrahúsi þar sem villtir kettir gengu lausir.
f ástina á netinu
„Spítalinn var ógeð. Þetta var eiginlega dýra-
spítali. Það voru kettir um allan spítalann sem
fóru bara og komu eins og þeim sýndist.“