Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.2011, Blaðsíða 15
Neytendur | 15Miðvikudagur 29. júní 2011
S
jávargrillið er nýlegur veit-
ingastaður á Skólavörðustíg
sem sérhæfir sig í ýmiss konar
fiskréttum. Staðurinn er í eigu
sömu aðila og Fiskfélagið á Vestur-
götu, sem er orðið þekkt sem eitt af
betri veitingahúsum Reykjavíkur.
Samanburður á milli Sjávar-
grillsins og Fiskfélagsins er reynd-
ar óumflýjanlegur þar sem stuðst
er við sams konar áherslur á staðn-
um: Aðalkokkur staðarins, Gústav
Axel Gunnlaugsson, er fyrrverandi
starfsmaður Fiskfélagsins og var val-
inn matreiðslumaður ársins í fyrra,
og sami maðurinn, Lárus Gunn-
ar Jónasson, hannar báða staðina
af smekkvísi. En á stöðunum er þó
grundvallarmunur: Matargerðin á
Sjávargrillinu er einfaldari og til-
þrifaminni, réttirnir á matseðlinum
færri, verðið talsvert lægra og þjón-
ustan ekki alveg eins fagmannleg og
hún er yfirleitt á Fiskfélaginu.
Við Sigrún, konan mín, fórum á
Sjávargrillið um helgina og pöntuð-
um okkur humarveislu og fiskveislu,
tvo af þremur þriggja rétta kvöld-
seðlum sem í boði eru á staðnum –
einnig er boðið upp á kjötseðil. Báðir
þessir seðlar voru á sanngjörnu verði
miðað við lýsingar á matnum og yf-
irbragð staðarins: 4.900 krónur fyr-
ir fiskveisluna og 6.900 krónur fyr-
ir humarveisluna. Fyrir matinn var
boðið upp á ljúffengan lystauka og
gott brauð með þeyttu smjöri sem
Sigrún hrósaði sérstaklega.
Fljótlega eftir að við höfðum sest
tókum við eftir því að ýmiss konar
hnökrar voru á þjónustunni. Löng
bið var eftir þjóni til að taka við for-
drykkspöntun; gestir sem settust nið-
ur á eftir okkur fengu vatn, brauð og
síðar matinn á undan okkur; þjónn-
inn okkar vissi ekki hver væri fiskur
dagsins og þurfti því að spyrjast fyr-
ir um það; súpuskeiðin var fyrst sett
fyrir framan mig en ekki konuna
mína sem hafði pantað sér súpuna;
engin handklæði voru inni á öðru
klósetti staðarins þá þrjá tíma sem
það tók okkur að borða og við þurft-
um á endanum að bíða ansi lengi
eftir matnum. Þetta eru kannski ekki
mikilvæg atriði en þó skipta slík smá-
atriði máli á góðum veitingahúsum.
Líklega er um ákveðna byrjunarörð-
ugleika að ræða hjá starfsfólki Sjáv-
argrillsins og munu þessir vankantar
væntanlega slípast af staðnum eftir
því sem lengra líður frá opnun hans.
Einnig ber að geta þess að staðurinn
var þéttsetinn þetta fallega kvöld og
því mikið að gera hjá starfsfólkinu.
Forréttirnir sem við fengum voru
báðir ágætlega heppnaðir og bragð-
góðir en þó ekkert sérstaklega frum-
legir: Skelfisksúpa sem borin var fram
með humarspjóti og bláskel var hefð-
bundin og humarinn sömuleiðis. Í
báðum réttunum var fátt sem kom á
óvart, nema ef vera skyldi bragðmikil
og feit hollandaise-sósa á humrinum
sem var of dómínerandi og í reynd
óþörf með svo góðu hráefni.
Besti réttur kvöldsins var tví-
mælalaust sítgrónugrilluð bleikja
sem borin var fram með skvettu til
hliðar af öflugri sveppasósu og hvít-
vínsmarineruðum siitake-svepp-
um sem konan mín fékk í aðalrétt.
Bleikjan var einstaklega vel elduð;
sérstakt grillbragð gaf einstaklega
góðan keim sem fékk að njóta sín
og grillrákað roðið rann vel niður.
Útpældur réttur sem Sjávargrillið
fær prik fyrir. Framreiðslan á humr-
inum og stórri bláskelinni í aðal-
réttinum var aftur fremur tilþrifa-
lítil þótt hráefnið sjálft hafi verið
vandað og bragðgott. Aftur stakk
hollandaise-sósa sem humarinn
var baðaður í í stúf við og yfirgnæfði
fínlegt bragðið af humrinum og ég
áttaði mig ekki á því af hverju heit
agúrka og grillað blómkál var borið
fram með þessum rétti.
Engin vonbrigði voru þó með
eftirréttina sem komu báðir aðeins
á óvart. Créme Brulée var óhefð-
bundið í þeim skilningi að ekki var
búið að hræra hráefninu saman í
massa og brenna sykurinn ofan á
því heldur komu hráefnin aðskil-
in í skál en voru svo borðuð sam-
an: Eftirrétturinn smakkaðist því
eins og Créme Brulée þótt hann liti
ekki út eins og þessi fornfrægi rétt-
ur. Heita súkkulaðikakan kom mér
sömuleiðis nokkuð á óvart þegar
ég fann selleríbragð í munninum
á mér sem myndaði skemmtilegan
kontrast við dísætt bragð kökunnar.
Á heildina litið var kvöldið á
Sjávargrillinu mjög vel heppnað
og er staðurinn góð viðbót við fisk-
veitingastaði borgarinnar. Á staðn-
um fæst mjög fínn matur sem þó er
talsvert ódýrari en á stöðum eins
og Fiskmarkaðnum, Dilli og Fisk-
félaginu. Við Sigrún greiddum 18
þúsund krónur fyrir þriggja rétta
máltíð með fordrykkjum, tveimur
vínglösum og kaffi. Sambærileg
kvöldstund á Fiskfélaginu myndi
til dæmis kosta um tíu þúsund
krónum meira hið minnsta. Starfs-
fólk Sjávargrillsins þarf hins vegar
að fínpússa þjónustuna og ýmis at-
riði á staðnum, til að mynda bjóða
upp á frambærilegri tónlist en
James Blunt og annað slíkt ómeti
sem hæfir ekki stemningunni, og
matreiðslumennirnir þurfa að
mínum dómi að pæla betur í fram-
reiðslu, meðlæti og heildaryfir-
bagði sumra þeirra rétta sem boð-
ið er upp á staðnum. Aðalatriðin
á Sjávargrillinu eru í góðu lagi en
fínpússa þarf smáatriðin og koma
gestunum aðeins meira á óvart
með meiri frumleika við meðferð á
góðu hráefni í matargerðinni. Þeg-
ar fólk borðar á veitingahúsum í
þessum verðflokki vill það smakka
eitthvað nýtt.
Sjávargrillið
Skólavörðustíg 14, 101 Reykjavík
Hraði: 2/5 Matur: 3,5/5 Þjónusta: 2/5
Umhverfi: 3,5/5 Verð: 4/5
Veitingahús
Ingi Freyr
Vilhjálmsson
Góður staður
– í aðalatriðum
Weetabix 100 g
n Hitaeiningar – 358
n Hvítur sykur 4,4 g
n Fita 2 g
Lucky Charms 100 g
n Hitaeiningar – 407
n Hvítur sykur 37 g
n Fita 0 g
Morgunmatur Gífurlegur munur er á sykurmagni í þessum tveimur morgunkornstegund-
um. Ef maður nennir yfirhöfuð að ferðast með morgunkornspakka í útileguna ætti maður að
kippa með Havre Fras, All Bran, Spelt Flakes, Bran Flakes eða Weetabix í staðinn fyrir Lucky
Charms eða annað þess háttar morgunkorn. Besti kosturinn er þó alltaf hafragrautur. Ef þú
ert með aðstöðu til að sjóða vatn á prímus, getur þú soðið hafragraut. Annars er haframjöl
með mjólk, rúsínum og kanil herramannsmatur.
Hér er einnig vert að nefna morgunkornið Bygga sem er íslensk framleiðsla úr íslensku líf-
rænu byggi og ku vera frábært með nokkrum rúsínum eða döðlum eða berjum.
Fiskur (lax eða bleikja) 100 g
n Hitaeiningar – 160
n Sykur 0 g
n Fita 20 g
Kótilettur 100 g
n Hitaeiningar – 318
n Sykur 0 g
n Fita 28 g
Grillmatur Lax, lúða, steinbítur og fleiri feitir fiskar eru frábærir á grillið og fyrir líkamann.
Kótiletturnar eru feitt kjöt og mjög orkuríkar.
Sykurskert kókómjólk 100 g
n Hitaeiningar – 67
n Hvítur sykur 0 g
n Fita 2 g
Kókómjólk 100 g
n Hitaeiningar – 281
n Hvítur sykur 4,4 g
n Fita 2 g
Kakódrykkir Tilbúnar kakóblöndur eru oft mjög sykraðar og orkan kemur því fyrst og
fremst úr viðbættum sykri. Til dæmis eru 130 hitaeiningar í 200 millilítrum af Swiss Miss. Það
sama má segja um sykurmagn í kókómjólk og þá er sykurskert kókómjólk betri kostur. Enn
betra væri þó að blanda saman fjörmjólk með 100 prósent hreinu kakói. Það er þó aldrei of
oft sagt að vatnið er alltaf besti drykkurinn.
Fjölkornabrauð 100 g
n Hitaeiningar – 246
n Sykur 0,3 g
n Fita 3,3 g
Hvítt samlokubrauð 100 g
n Hitaeiningar – 244
n Sykur 0,7 g
n Fita 2,5 g
Brauð Hvítt brauð inniheldur litla næringu og brauð úr grófu korni er alltaf betri kostur en
það veitir gæðanæringu, trefjar, vítamín og steinefni. Því skal alltaf velja heilkornabrauð eða
skoða hvort trefjainnihald sé 6 til 7 grömm eða meira. Slíkt brauð telst grófmeti og hjálpar
til við að halda meltingunni í lagi en melting er hluti af góðri hreinsun og almennri vellíðan.
Grófmeti og ferskmeti er svarið við því en flatkökur eru einnig mjög góður kostur þegar velja
skal brauðmeti.
Grillaður banani með 70%
súkkulaði 100 g
n Hitaeiningar – um 250
n Sykur 30 g
n Fita 0 g
Sykurpúðar 100 g
n Hitaeiningar – 328
n Sykur 58 g
n Fita 0 g
Eftirréttur Grillaður banani er ljúffengur og enn betri með dökku súkkulaði (70%). Einn
meðalstór banani og 25 grömm af dökku lífrænu súkkulaði innihalda um 250 hitaeiningar.
Það dökka er mun betra en rjómasúkkulaði og í góðu lagi að setja örfáa bita inn í bananann.
Það er töluverð næring í banananum og andoxunarefni í góðu dökku súkkulaði. Innihald
sykurpúða er hins vegar nær eingöngu sykur sem gefur enga næringu en mikla orku.
Kotasæla 100 g
n Hitaeiningar – 102
n Sykur 0 g
n Fita 4,5 g
Túnfisksalat 100 g
n Hitaeiningar – 247
n Sykur 0,1 g
n Fita 12,4 g
Álegg á brauðið Túnfisksalat og önnur slík salöt eru gerð úr majónesi og í aðeins einni
matskeið eru að meðaltali 60–70 hitaeiningar svo það er fljótt að safnast saman. Mun betri
kostur er að útbúa sitt eigið salat og nota sýrðan rjóma (5%). Eins er hægt að nota gríska
jógúrt sem er með um 9% fitu.
Besti kosturinn er þó 17% gouda ostur, kotasæla, agúrka, tómatar, paprika eða lífrænt
hnetusmjör. Kæfa og hangikjöt eru flott ef um fjallgöngu er að ræða en þá þurfum við meiri
fitu og smá salt til að halda sem mestu vatni í líkamanum.