Hagskýrslur um utanríkisverslun - 1914, Blaðsíða 12
10
allar þessar vörur samanlagðar 5.7 milj. kr., en 1912 6.7 milj. kr.
Hækkunin 1 milj. kr. stafar svo að segja eingöngu af hækkun á
vöruverðinu, en þar í reiknast ekki að eins innkaupsverðið á er-
lendum markaði heldur einnig ílutningsgjald hingað til lands.
Að því er útflutlu vöruna snertir stafar hækkunin á verðmagni
hennar 1912 að eins að litlu leyti frá hækkun á vöruverði. Að
vísu hefur verð á ýmsum landbúnaðarafurðum verið heldur hærra
1912 heldur en árið á undan, en aflur á móti hefur verð á sjáfar-
afurðum verið heldur lægra og um þær vörur munar mest af út-
fluttu vörunum.
Á yfirlitunum hjer á undan um aðfluttar og útflultar vörur
sjest að útfluttu vörurnar hafa æfinlega verið meira virði heldur en
aðllutlu vörurnar, þegar verð aðfluttu vörunnar er miðað við inn-
kaupsverð að viðbættum ílutningskostnaði, en ekki við útsöluverð.
Af þessu má samt ekki draga þá ályktun, að landsmenn hafi á
hverju ári auk aðíluttu vörunnar haft afgang af viðskiftunum við út-
lönd, sem þeir hafi getað lagt upp. Vitanlega hefur svo ekki verið
og liklega munu af viðskiftunum við útlönd fremur stafa skuldir
lijá íslendingum heldur en hjá viðskiftamönnum þeirra. Hæði land-
ið og Reykjavíkurbær hafa fengið lán erlendis og bankavaxtabrjef
Landsbankans liafa verið seld erlendis. Af öllu þessu verður að
greiða vexti og afborganir til útlanda, en hinsvegar munu erfend
skuldabrjef ekki vera i eign íslendinga svo nokkru nemi þar í móti.
Þegar aðílultu og útfluttu vörunni er jafnað saman verður að
hafa það hugfast, að öllu meiri líkur eru til, að vanhöld sjeu á að-
llultu vörunni í verslunarskýrslunum heldur en þeirri útfiullu, vegna
þess að mestur Jduti útfiuttu vörunnar eru sjávarafurðir, sem svar-
að er af útflutningstolli, en miklu minni hluti af aðfiuttu vörunni
eru lollvörur, en skýrslurnar um tollvörurnar eru ábyggilegastar, þvi
að þar má hafa hliðsjón af tollreikningunum og bæta við eftir þeim,
því sem vantalið er. Annað atriði, sem kemur til greina, er það,
að nokkur hluti af andvirði útflutlu vörunnar rennur alls ekki til
landsmanna og verður því ekki varið til að borga með aðfluttu vör-
una. Hvalveiðarnar og mikið af sildarveiðunum hjer við land hefur
undanfarin ár verið rekið af útlendingum (Norðmönnum), sem ekki
hafa verið búsettir lijer nema nokkurn hluta ársins, en hafa haft
aðalbækistöð sína utanlands. Það sem þessir útlendu atvinnurek-
endur hafa fengið fyrir úlfiuttar vörur umfram kostnaðinn við reksl-
ur atvinnunnar hjer við land hefur því aldrei runnið inn í landið
og verður ekki talið landsmönnum til tekna. Hversu miklum hluta
af andvirði útfluttu vörunnar þetta nemur mun ekki auðvelt að á-