Hagskýrslur um mannfjöldaþróun - 01.01.1938, Qupperneq 35

Mannf jöldaskýrslur 1031—1935
33
Árin 1927 og 1935 eru hæst, því að bæði þau ár gekk kighósti. Annars
hefur manndauðinn úr næmum sjúkdómum, miðað við 10 þús. manns,
hagað sér á hverju ári 1931—35 svo sem eftirfarandi yfirlit sýnir.
Af 10 þús. manns dóu úr næmum sjúkdómum
meðaltal
1931 1932 1933 1934 1935 1931-33 1926—30
Mislingar — — — — — — 0.5
Skarlatssótt 0.6 l.á 0.5 1 .9 0.2 0.3 0.1
Ámusótt . ... O.i O.i 0.2 — 0.3 0.2 0.1
Barnaveiki 0.1 — — — 0.3 0.1 0.2
Kighósti 0.2 — — — 10.7 2.2 3.1
Kvefpest 2.0 O.i 1.2 0.5 2.o 1.2 1.4
Kvefsótt 0.2 0.1 0.2 O.i 0.1 0.5
Graftarsótt O.j 1.1 0.9 1.7 0.9 1.1 0.8
Barnsfararsótt . . . . 0.3 O.i 0.2 0.2 0.3 0.2 0.2
Stifkrampi O.i 0.3 0.1 0.4 O.i 0.2 0.1
'l’augaveiki 0.6 0.3 0.2 — 0.1 0.2 0.4
Blóðsótt 0.1 0.3 0.3 — — 0.2 O.o
Iðrakvefsótt U.5 0.1 0.7 0.1 — 0.3 0.2
Heilasótt 0.2 — — - • — O.o O.o
Gigtsótt 0.1 0.1 0.1 0.2 0.1 0.1
Mænusótt — 1.3 O.i 0.1 2.5 0.8 0.3
Svefnsýki 0.1 0.2 0.1 0.3 0.1 0.1
Aðrar farsóttir . . . . 0.1 — — — 0.1 0.1 O.o
Sáraveiki 0.1 — — 0.1 — 0.0 O.o
Holdsveiki 0.1 — 0.1 — 0.2 0.1 0.1
Berklaveiki 18.9 19.9 15.4 14.5 12.9 16.3 20.1
Sullaveiki 0.6 0.6 0.3 0.3 0.6 0.8
Samtals 25.r. 26.0 20.s 20.3 31.6 24.9 29.1
Manndauði úr næmum sjúkdómum hefur verið minni árin 1931—35
heldur en næstu 5 ár á undan. Þó hafa miklu fleiri dáið úr skarlatssótt
og mænuveiki, en hinsvegar hefur manndauði úr flestum öðrum farsótt-
um verið minni og sömuleiðis úr berklaveiki, en hún er langskæðust af
hinum næmu sjúkdómum. Á árunum 1931—35 dóu alls 1 396 menn úr
næmum sjúkdómum. Þar af dóu 913 úr berklaveiki eða næstum % hlutar.
Manndauðinn úr berklaveiki 1916—35 skiftist þannig eftir tegundum
Dánir árlega að meðaltali Af 10 000 manns
1910-20 1921-25 1926-30 1931—35 1916-20 1921—25 1926-30 i93i-:
Lungnatæring 111.0 122.o 138.8 120.2 12.1 12.g 13.3 10.7
Heilaberklabólga .... 32.2 37.4 39.8 31.8 3.5 3.9 3.8 2.8
Önnur berklaveiki. .. 24.8 26.c 30.c 30.8 2.7 2.7 3.o 2.8
Samtals 168.o 186.o 209.2 182.0 18.3 19.2 20.i 16.8
Tölur þessar benda til þess, að manndauði úr berklaveiki hafi farið
vaxandi fram að siðasta tímabilinu. Annars er vafasamt, hvort tekist
hefur að greina berklaveiki og langvint lungnakvef fyllilega í sundur
sem dauðamein, því að víða um lönd er kvartað yfir því, að lungnatæring
lendi oft í skýrslum saman við langvarandi lungnakvef. Manndauði úr
berklaveiki og langvinnu lungnakvefi hefur samkvæmt skýrslunum verið
þannig þessi ár.