STARA - 01.09.2014, Blaðsíða 5

„Ég kom fyrst til Íslands
vegna vinnustofu SÍM 2005.
Sem er nánast ástæðan fyrir
því að ég bý hérna. Ég hafði
engin sérstök áform um að
koma til Íslands í lengri tíma
þartil ég sótti um hjá SÍM.“
S
T
A
R
A

1.T
B
L
2
0
14
5
Hvaða verkefni eru framundan hjá þér?
Framundan hjá mér eru verkefni byggð á gjörningum
sem hefjast á samblandi af mótorhjólagjörningi og
lifandi útsendingu Gabi Blum í Gallery Foe 156
í München, sem er verk í stöðugri þróun. Þann
8. ágúst mun ég vera með gjörning í Kunstraum
München sem rannsakar frekar þá þætti sem komu
upphaflega í ljós í nýlegum gjörningi mínum í Kling
og Bang. Því næst fer ég í lítið ferðalag um Þýskaland
og Holland og mun sýna þó nokkra gjörninga ásamt
þremur listamönnum/konum til viðbótar í húsbíl.
Við ákváðum bara að ef hljómsveitir geta ferðast
með listina sína getum við það líka!
Hversu mikilvægt er fyrir þig að vera
með vinnustofu?
Það er ómögulegt fyrir mig að sinna vinnunni ein-
beitt án vinnustofu. Það er mikilvægt fyrir mig að
vera með rými sem ég get farið í að vild þótt engin
sýning sé framundan. Líkt og rithöfundurinn situr
við ritvélina í 4 tíma á dag, sama hvort skáldsaga
er í smíðum eða ekki. Rýmið er umgjörð utan um
sköpunarkraftinn og aðgangurinn að honum verður
greiðari ef það er hluti af daglegu lífi. Skipulögð
óreiða sem ekki þarf að taka til í eða þrífa í lok dags.
Þar sem hægt er að gera tilraunir með hugmyndir
og skutla þeim út í horn þar til síðar. Ég hef unnið á
vinnustofu síðastliðin 13 ár af 14. Rýmin hafa verið
af öllum stærðum, gerðum og andrúmslofti. Ég vinn
best í vel lýstri vinnustofu, þar sem er félagsskapur
en líka hægt að loka sig af, helst iðnaðarhúsnæði eða
heldur ópersónulegu umhverfi.
Lýsing á vinnustofunni (í 20 orðum)
Litrík, orkurík, óreiða. Troðfull af kössum, stílabók-
um, plastblómum, dauðum dýrum, filmuspólum,
verkfærum, hljómplötum, búningum, myndavélum
og gömlum verkum.
Hvert er markmiðið/toppurinn í starfinu?
Eina markmiðið mitt í lífinu er að festast aldrei. Ef
þú upplifir þig fasta/n í hringrás, gerðu þá eithvað
annað úr henni, til dæmis spíral.
Af hverju ertu myndlistarmaður?
Þegar ég var sex ára hóf ég minn fyrsta rekstur
sem var að líma blaðaúrklippur á viðarbúta sem ég
síðan seldi í hús fyrir nammipeninga. Næsti rekst-
ur þróaðist nokkrum árum seinna þegar ég varð
einkaspæjari með skrifstofu, handskrifuð/teiknuð
nafnspjöld og fáeina viðskiptavini. Ég eyddi heilu ári
í að skrá athafnir bestu vina minna og fjölskyldu og
pokakonunnar neðar í götunni. Í menntaskóla nam
ég vísindi á flóknu stigi. Ég fékk að kryfja manneskju.
Þá uppgötvaði ég að við endum öll sem leðursekkir.
Ég hef alltaf haft áhuga á því hvað gerir fólk að því
sem það er, hvernig hlutirnir virka, hvað allt merkir
og hvað er sannleikurinn.
Skyndilega, þegar ég varð tvítug, sótti ég um lista-
skóla í Chicago. Allt small. Listamaður getur verið
úr hvaða starfsstétt sem er; þó meira á yfirborðinu
með mun lægri laun. Þá þarf ég að finna önnur störf
fyrir nammipeningana. En þegar ég er að skapa eitt-
hvað er ég lifandi (elska/hata) hverja einustu mínútu
- rannsóknirnar, tilraunirnar, tæknina, velgengnina/
mistökin, niðurstöðurnar. Ég elska ferlið og læri
ennþá eitthvað af því í hvert skipti. Listina skapa ég
til að svara spurningum sem ég hafði ekki hugmynd
um að brynnu á mér áður en ég hófst handa og til að
vita að það eru engin endanleg svör.