Alþýðublaðið - 27.09.1924, Blaðsíða 2
a
o% í Ramrætni við stefnu fjár*
málaráðharrBnt: Framar ber að
líta á hag burgeisa ©n alþýðu.
Verðtollarinn.
Fyrsta afrek Jóns í ráðherra-
stóll var verðtollurlnn; hafði þó
Klemenz bnndið alþýðu ærinn
byrðarauka með hækkun tolla
um 25% Jóni þótti það ekki
□ærri nóg; .verðtollur, fioamtung-
ur innkaupsverðs, skyldi iagður
á i þokkabót. Hvort tveggja var
samþykt með góðu samkomu-
lagi Íhaídsins og FramsókDar.
Ekki heyrðist orð trá fjármála-
ráðherra f þá átt, að mál væri
að afla rfkissjóði tekna á annan
hátt en með tollaálögum. Eignir
og arður burgelsa virðist svo
friðheilagt f hans augum, áð eigi
sé takandi í mál að auka á því
mjög óverulega skatta. Stefna
hans f skattamáium ©r f stuttu
máli þessi: Arði og eignum bur-
geisa skal hlíft við sköttum,
nauðsynjar aimennings tollaðar
og verðtollaðar; vanti ríkisajóð-
inn meira fé, er vandinn ekki
annar en sá að hækka tollana
utn 20 % • 30 °/o eða 40 %■ Kem-
ur það vel heim við fyrri lýs-
ingu hans f stefnu fhaidsins.
f»eNsa(»(»a(»(»($sf«s(s@t9BS(X9e0
Alþýðublaðlð
K kemm1 út & kverjum vtrkum dogi.
1
jj Afgreiðsla
| við Ingólfsstræti — opin dag-
| lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd.
| Skrifstof a
|| á Bjargarstíg 2 (niðri) öpin kl.
| SVs—IO’/í árd. og 8—9 síðd.
H S í m a r:
638: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
f§ 1294: ritstjórn.
i
i
i
1
i
I
i
i
I
i
ð
5 V e r ð1ag:
0 Askriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
" Auglýsingaverð kr. 0,16 mm.eind. M
:»c»t$a(sa<HK»oe(»œ»90Q(l
L.
Papplr alls konar.
Pappírspokar.
Kaupið þar, sem ódýrast er
Herlui Clausen.
Sími 39.;
Kauplð
Litla þrenningin.
HI.
Jón Þorlákseon.
Afrek.
A þingi 1923 barðist hann
eins og ljón fyrir því, að Lands-
baukinn veitti íslandsbanka, sem
þá var í kröggum (rétt einu
sinni), lán, og að fjárhagur hans
yrði þannig flæktur í fjárhag
fslandsbanka. Á þlDgl í vetur
iýsti hann því svo yfir f umræðum
um tryggingu íslandsbanka fyrir
enska láninu, að stjórnin (þ. e.
hann) stæði með bönkunum (þ.
e. ísiandsbanka), sem hann sjálf-
ur áður hefir sSgt að >geti rak-
að saman fé — og geri það —
úr vösum landsmannae. Þessa
yfiriýsingu sfna hefir hann nú
stsðfest m®ð aðgerðum sínum
eða aðgerðaleysi sem fjármála-
ráðherra. Trygglng ísíandsbanka
fy.ir enska láninu mun enn vera
óbreytt frá því í vetur, þ. ©.
víx'ar að nafnverði um 6 millj-
ónir króna, eða að eins liðlega
% hlutar af natnverðl skuldar-
innar. Hann lætur það og við-
gangast, að ísiandsbanki reikni
gengi sterlingspuGda í skuid
sinni til ríkissjóðs á að eins iið-
kga 21 krónu, þótt hann áðnr
hafi harðlega átaiið sams konar
reikningsgerð hjá fyrrverandi fjár-
máiaráðherra. .
Framar ber að lfta á hag
bankans (fslandsbanka) en rfkis-
sjóðs, virðist vera kjörorð fjár-
máiaráðherrans.
>Hentug sðferðe.
Um geDglsfallið hefir hann
aagt, að það væri >hentug að-
ferð< til að iækka kaup verka-
fólks, og að það kæmi fram sem
>gjöf<, >afsláttur til þeiria sem
skulda<. Hann hefir þvf réttilega
séð, að það var burgeisum til
gróða, en alþýðn til tjóns. Engar
ráðitafanir hefir hann gert tii nð
bæta verkalýðnum kaupiækkun-
ina né ná í fyrir rfkissjóð nolck
uð áf >gjöfum< þeim og >af-
slætti<, sem burgeisar hafa tengið
vegna gengisfallsins. Allir vita,
að gjaldeyrisnefndin hefir aðal-
Iega bsitt vitl sínu og orkn tii
þass að haldi krónunni niðri, tU
ftð halda lággenginu við; er það
Sparnaður.
Sparnað hans varð enginn
var við á þingi, sem nokkrU
□æmi, nema í íramlögum til
mentunar og verklegra íram-
kvæmda og nauðsynlegra; vorn
þar með spöruð þægindi og
naaðsynjar við landsfólkið og
atvlnnan við verkamenn.
Fjármálastefna.
Þetta ár hefir verið ómuna
gróðaár fyrir þá, sem yfir elgn-
um hafa ráðlð, föstum eða fram-
leiðslutækjum. Þeir hafa sumir
margfaldað elgnir sfnar auk
þess, sem þeir áður hö ðu grætt
á gengisblHnu. Mestur hluti
þjóðarauðsins er kominn f fárra
manna hendur. Sbuldir ríkissjóðs
orðnar svo mikiar, að vextir og
afborganir taka ^/4 — % af ár-
iegum tekjum ríkissjóðs, en þær
eru a'Hlega fengnar með toll-
um af nauðsynjum aimenninps.
Það verk, sem hver þjóðhollur,
réttsýnn og gætinn fjármáiaráð-
herra nú myndi telja sér skylt
að vinna, er að vinna að breyt-
ekki lólegar eg dýrar leirvörur,
Þegar hægt er aö fá góðar, fall-
egar og ódýrar poBtulínsvörur í
verzluninni >Pðrf< Hverfisg. 56.
gfl|r Lítið Iim í dag. -jgsg
ingum á skattalöggjöfinni í þá
átt, ?.ð í stáð ranglátra og óvissra
tolfa á nauðsynjum kæmu bdnir
skattar á arð og eignir, sem
jainan er hinu réttlátasti og ör-
uggastl tekju to n. Auk þesa
myndi hann vinna að því, að
skuídábaggl ríkissjóðs yrði léttur
með því að skattleggjá stóreignir
(t. d. yfir 30000 kr.) gróðam«inna,
í eitt skifti og verja skattinum
tll afborgana af skufdnm rfkis-
sjóðs. Með þvf mælir öil sann-
girni auk nauðsynjar ríkissjóðs,
að þetta sé gert, þvf að þá yrða
þeir, sem valdir em að tjárkreppu
ríkissjóðs og gengisfallinu og
grætt hafa á því, að borga
nokkuð at þessum rangfengna
gróða sínum npp í skuldlrnar,
Ekkert hefir heyrst um, áljf