Vestfirska fréttablaðið - 11.02.1977, Side 5
Grímur Jónsson:
Ósæmilegir
viðskiptahættir
I SEPTEMBERMÁNUÐI á
sl. sumri, lagði handfæra-
bátur að bryggju á isafirði.
Ratsjá bátsins hafði bilað í
veiðiferðinni og kom því
eiganda og jafnframt skip-
stjóra bátsins þægilega á
óvart er hann frétti að við-
gerðarmaður frá fyrirtæki
þvf, er hefur á hendi sölu
þeirrar tegundar ratsjár, er
um var að ræða væri
staddur í bænum, og ekki
nóg með það, heldur var
umræddur viðgerðarmað-
ur staddur á bryggjunni og
gat því skipstjóri batsins
snúið sér beint til hans og
óskað eftir því að hann
athugaði tækið og var
þeirri málaleitan vel tekið.
Þetta skeði laust fyrir há-
degi og mun viðgerðar-
maðurinn hafa farið í land
með einhverja hluta úr rat-
sjánni, en síðar sama dag
var viðgerð á tækinu lokið
og skipstjóra bátsins til-
kynnt að svo væri, en um
leið óskað eftir því að hann
greiddi viðgerðarreikning
að upphæð kr. 20.222.-
hvað hann gerði sam-
stundis í þeirri góðu trú að
hann væri þar að greiða
fyrir varahluti og vinnu.
Varð hann vægast sagt
undrandi er honum barst f
hendur reikningur fyrir
verkið og f Ijós kom að
hann hafði m.a. greitt
ferðakostnað kr. 7.500.-
Skipstjóra fannst eðli-
lega að hér væri um nokk-
uð óvenjulega viðskipta-
hætti að ræða og gerði
strax athugasemd við
þennan lið fyrrnefnds
reiknings, en fékk þau
svör, að hér væri rétt með
farið „þetta er alltaf gert,
nema ef til vill ef farið er
um borð í bát og réttur
skakkur penni í dýptar-
mæli, eða eitthvað álíka
smávægilegt“ — eins og
það var orðað.
Það bar engan árangur
þótt viðgerðarmanninum
væri bent á staðreynd þá
að ferð hans til (safjarðar
væri ekki samkvæmt ósk
eða beiðni bátseiganda,
heldur væri hann hér til að
kynna tæki, sem fyrirtæki
hans hafði á boðstólum.
Hann sat við sinn keip og
kvað reikninginn réttan í
öllum atriðum.
Hér er eitt dæmi um við-
skipti bátseiganda við
kynningarmann frá fyrir-
tækinu R. SIGMUNDS-
SON HF„ Reykjavík, en
ekki var um þetta eina til-
vik að ræða, því fleiri báts-
eigendur geta sagt svip-
aða sögu um viðskipti sin
við sama fyrirtæki, en
þetta er þó eitt grófasta
dæmið, sem ég þekki.
Ferðakostnaður var inn-
heimtur með sama hætti
hjá öðrum aðilum í sama
skipti hér í bænum og
vafalítið á sama hátt ann-
ars staðar, þar sem um-
ræddur viðgerðarmaður
lagði leið sína um, kynnti
vörur fyrirtækisins og
bauð fram þjónustu.
Upphæðin sem um var
að ræða í fyrrgreindu til-
felli er sem næst fargjalds-
upphæð eins manns fram
og til baka — ísafjörður —
Reykjavík í sept. sl. f öðr-
um tilfellum, sem ég til
þekki var um aðeins lægri
upphæðir að ræða, en
hvergi kemur fram hvaða
viðmiðun er notuð við til-
búning kröfunnar um
ferðakostnað f fyrrgreindu
tilfelli var samkv. reikningi
frá viðgerðarmannirium
um að ræða 4 klst. vinnu,
sem var metin á kr. 1.700.-
á tímann, sem mun vera
nokkuð hærri upphæð en
hér tíðkaðist á þeim tíma
fyrir samskonar þjónustu.
Tel ég þó ekki ástæðu til
þess að fjölyrða frekar um
það atriði, eða aðra liði
fyrrnefnds reiknings.
Auk bátaeigenda og ein-
staklinga eru mörg fyrir-
tæki, smá og stór, sem
verða að sækja varahluti
og ýmiskonar þjónustu til
söluumboða og þjónustu-
fyrirtækja í Reykjavík og
eiga f mörgum tilfellum
ekki í önnur hús að venda.
Sem betur fer er hægt að
fullyrða að í langflestum
tilfellum eiga menn að
mæta bæði sanngirni og
lipurð svo alrangt væri að
líta á fyrrnefnt atvik sem
dæmigerða Reykjavíkur-
verslunarhætti.
Fyrirtækið R. SIG-
MUNDSSON HF„ á vafa-
laust verulegan hluta
sinna viðskipta við báta-
eigendur vítt um landið, en
þótt við Isfirðingar höfum
hér á staðnum allgóða við-
gerðarþjónustu á ratsjám
og dýptarmælum og öðr-
um siglingar- og öryggis-
tækjum, er því ekki alls
staðar eins farið. Hljóta því
allmargir bátaeigendur,
víða um land að eiga allt
undir beinum viðskiptum
við fyrirtækið.
Ég get nefnt mörg dæmi
um viðskipti við sama fyrir-
tæki frá sama tíma, sem ég
tel að gefi mér vissan rétt
til að efast um heiðarleika
þess í viðskiptum.
Sami aðili og varð fyrir
ferðakostnaðarkröfunni
upp á kr. 7.500.- óskaði
eftir þvf að fá sendar lamir
á dýptarmæli. Þegar um-
ræddar lamir bárust,
reyndust þær kosta
samkv. reikningi fyrirtæk-
isins kr. 5.190.- Þar sem
hér var um að ræða frekar
ómerkilegar ál-lamir, sem
gjörsamlega útilokað var
að væru seldar á sann-
virði, snéri kaupandi sér til
verðlagseftirlitsins, með
þeim árangri að fyrirtækið
endurgreiddi kr. 3.656.- af
verði lamanna. Forsvars-
maður R. SIGMUNDS-
SON HF. átti símtal við
kaupandann og lýsti furðu
sinni yfir því að hann
skyldi fara þessa leið,, um
leið og hann baðst velvirð-
ingar á þessum „mistök-
um“.
Hugsanlegt er að hér
hafi aðeins verið um mis-
tök að ræða frá hendi fyrir-
tækisins, um það er ekkert
hægt að segja með fuilri
vissu, en eftir það sem á
undan var gengið leyfi ég
mér að efast og láir mér
það vafalaust enginn.
Fyrirtækið R. SIG-
MUNDSSON HF. hefur á
hendi umboð og sölu á
viðurkenndum fiskleitar-
og öryggistækjum, svo og
ýmiskonar þjónustu þar að
lútandi. Bátaeigendur um
allt land munu vera stór
hiuti viðskiptavina fyrir-
tækisins.
Verður að gera þá kröfu
til slíks fyrirtækis að það
sé hafið yfir allan grun um
óheiðarleika eðaósæmi-
lega viðskiptahætti.
Ef forsvarsmönnum
R. SIGMUNDSSON HF.
finnst harkalega að sér
vegið með skrifum þess-
um, eða að ósekju, munu
þeir vafalaust gera grein
fyrir máli sínu. Hér í þessu
blaði, eða á annan hátt, er
þeim henta þykir.
hluta sumars hvíldi starfið að
mestu á herðum Magnúsar
Björnssonar. Eftir að hann
hvarf af staðnum í september
ber, tók Sigríður María
Gunnarsdóttir við stjórn slúbb-
sins og hefur annast þetta starf
af miklum áhuga og eljusemi,
en nú er svo komið, að hún
telur sig ekki hafa allan þann
tíma sem til þarf og hefur félags
málaráð nú, að tillögu Sigríðar,
falið Magnúsi J, Magnússyni,
skólastjóra, umsjón klúbbsins
og þar að auki lagt til við bæjar-
stjórn, að hér verði að hluta um
launað starf að ræða.
Eins og fram hefur komið
hefur félagsmálaráð stutt ,,
klúbb 76“ einhuga. Stuðningur
þessi hefur verið þrenns konar.
Fyrst ber að nefna húsnæðis-
fyrirgreiðslu í upphafi. Það var
auðsótt mál, enda undir
fræðsluráð að sækja. f öðru lagi
hefur félagsmálaráð verið fjár-
hagslegur bakhjarl klúbbsins
og endanlegur ábyrgðaraðili.
Síðast má nefna, að félags-
málaráð hefur haft milligöngu
um lán á hljómtækjum Mennta-
skólans á fsafirði og nú nýlega
fengið stuðning bæjaryfirvalda
til kaupa á hljómtækjum í Sjálf-
stæðishúsið, sem væntanlega
verða til afnota fyrir klúbbinn.
Til að fyrirbyggja misskilning,
sem ég hef orðið talsvert var við
vil ég geta þess að fulltrúar í
FÉLAGSMÁLARÁÐI
ÍSAFJAROAR HAFA EKKI
AÐSTÖÐU TIL AÐ TAKA ÞÁTT
í DAGLEGUM REKSTRI
KLÚBBSINS.
Hubert
linga og félög til almennrar
félagsstarfsemi og það er
annarra en mín að meta
hvernig til hefur tekizt, en
stuðningur félm.ráðs er aðeins
einn þáttur þeirrar viðleitni. Að
lokum vil ég minna þá foreldra,
sem kvartað hafa undan þessu
unglinganglingastarfi á það, að
það er miklu æskilegra að hafa
unglingana undir umsjáá
byrgra aðila, heldur en slang-
randi um göturnar eða hímandi
á sjoppum bæjarins. Vona ég
að lokum, að þetta starf
„kfúbbs 76.veröi vísir að
þróttmiklu unglingastarfi á ísa-
firði í framtíðinni.
F.h. Félagsmálaráðs ísafjarðar
Þráinn Hallgrímsson.
fasteignii
TIL SÖLU
Engjavegur 28,
einþýlishús á
tveimur hæðum, með
stórum þílskúr.
Seljalandsvegur 67, neðri
hæð 3 herb. 107 ferm.
íbúö, mjög skemmtileg. Lít-
ill kyndjkostnaður. Fallegt
útsýni.
Pólgata 6, 3 herb. snyrtileg
íbúð á 3. hæð.
Nýlegur sumarbústaður í
Tungudal í góðu ástandi
og með frágenginni lóð.
Þuríðarbraut 7, efri hæð,
Bolungarvík, 4 herb. íbúö
með stórri lóð.
Aðalgata 27, Suðureyri, 2-3
herb. einbýlishús í nokkuð
góðu ástandi. Hagstætt
verð.
Eyrargata 10, Suðureyri, 3
herb. 70 fm einbýlishús í
góðu standi. Lítill kyndi-
kostnaður.
Hef kaupanda að 4 herb.
íbúð í Bolungarvík.
Vantar á söluskrá fasteignir
að öllum stærðum.
jTryggvi
Guðmundsson,
LÖGFRÆÐINGUR
Siffurtorgi 1, sími 3940
og 3702 ísafirOi.
Ljúka námi
eftir nýju kerfi
Laugardaginn 29. janúar s.l.
útskrifaðl Iðnskólinn á ísafirði
13 nemendur, allt pilta. Eru
þeir fyrstu iðnnemar á landinu,
sem útskrifast eftir nýju iðn-
skólakerfi.Luku þeir prófi úr 3.
áfanga í stað 4. bekkjar áður.
Námstími samkvæmt nýja
kerfinu er hálfur annar vetur,
og skiptist skólaárið i haust-
og vorönn.
Hæstu einkunnir hlutu þeir
Árni Benediktsson,
húsasmíðanemi, 9,1, öm
Sveinbjarnarson, múraranemi,
8,8, Ásgeir N. Ágústsson, bif
vélavirkjanemi, 8,1, og Salvar
Guðmundsson, húsasmíða-
nemi, 8,1. Alls útskrifuðust 4
nemar í húsasmíði, 3 í bifvéla
virkjun, 2 í málun, 2 í
vélvirkjun, 1 í múrun og 1 í
plötu- og ketilsmíðl.
eftir Dick Wingert