Vestfirska fréttablaðið - 11.06.1992, Blaðsíða 8

VESTFIRSKA
8 Fimmtudagur 11. júní 1992
--1 FRÉTTABLAPIP
ÞEGAR HALLGRÍMUR
VEITTI BOLVÍKINGUM
SAKARUPPGJÖF
Einu sinni vorum við allir
settir í straff á böllin á ísafirði.
Isfirðingarnir voru líka settir í
straff. Isfirðingunum var svo
hleypt inn á ball í Alþýðuhús-
inu en ekki okkur. Þeim hafa
líkast til verið gefnar upp
sakir. Við vorum ekkert
ánægðir með þetta. Hallgrím-
ur Guðfinnsson, bróðir hans
Ketils hennar Þuríðar, var þá
að vinna í slippnum á ísafirði
og hafði herbergi á ísafirði.
Svo lögðum við á ráðin um
hvað hægt væri að gera í þessu.
Það endaði með því að við fór-
um í síma. Hallgrímur hringdi
í Jens Markússon, húsvörð í
Alþýðuhúsinu, og sagði
honum að þetta væri Einar
Gunnar sem þá var fulltrúi
sýslumanns og fógeta á Isa-
firði. Hann segir Jenna að
þetta sé út af strákagreyjunum
í Víkinni. Þeir séu alltaf
hringjandi af því hinir hafi
fengið að fara á ballið en þeir
ekki. Hvort hann gæti ekki
leyft þeim að fara líka. Jenni
sagði að það væri ekki gott
mál. Það væri alltaf ailt vit-
laust þegar þeir væru á
böllum. „Þú gerir það nú fyrir
mig Jenni minn að gefa þeim
séns,“ sagði Hallgrímur. „Já,“
sagði Jenni. Þannig náðaði
Hallgrímur okkur og við fór-
um allir á ball í Alþýðuhúsið.
AF KVENNA-
OG BÁTAVIÐSKIPTUM
Ég gifti mig og skildi svo
aftur eftir þrjú ár. Konan átti
eina dóttur fyrir en við áttum
engin börn saman. Það er
mjög gott samband á milli mín
og fósturdóttur minnar. Svo
yngdi ég upp og náði í aðra
sem er 16 árum yngri en ég.
Ég og Leifi bróðir keyptum
saman 14 tonna bát, Inga, og
áttum hann í tvö ár. Okkur
gekk ágætlega á honum. Við
fiskuðum vel fyrstu vertíðina
á línu. Svo fórum við á rækju
og gekk okkur þá í meðallagi.
Við vorum óvanir trolli. Við
fiskuðum 76 tonn í febrúar
einu sinni. Þá var bræla fyrstu
vikuna og svo gaf á hverjum
degi eftir það. Það gutlaði oft
á. Ég man eftir að einu sinni
vorum við að fara frá lóðunum
í einum 10-12 vindstigum um
kvöldmatarleytið og komum
ekki heim fyrr en seint um
nóttina. A landleiðinni leist
mér ekkert á þetta. Hann
lagðist tvisvar alveg á hliðina
svo að vélin missti kælivatnið.
Ég seldi síðan Ingann.
Þá fór ég á Heiðrúnu (togar-
ann) og var þar einhvern tíma.
Svo náði ég í konuna og gifti
mig aftur 1981. Þá var hún 18
ára og ég 34ra ára. Ég segi að
ég hafi sett fyrri konuna í úr-
eldingu og fengið mér nýsmíði
í staðinn. Síðan keypti ég
Ugga úr Hafnarfirði, lítinn
trébát, 4,5-5 tonn að stærð.
Við Lauga vorum búin að vera
saman í ár. Eitt sinn þegar ég
kom í land mætti hún með
flugmiða á bryggjuna. Þá var
hún búin að hringja suður og
tala við eiganda bátsins og
skipaði mér að fara að skoða
hann. Ég keypti svo þennan
bát þó hann væri gamall, því
ég gat ekki keypt neitt annað.
Hann reyndist mér vel og ég
flæktist mikið á honum.
FÉKK SEX TONN AF
STEMBÍT í TVEIMUR
FERÐUM OG BEITTI TÍU
BALA, ALLT Á EINUM
SÓLARHRING
Ég reri á Ugga venjulega
alveg fram að jólum og byrjaði
svo aftur í mars. Ég var á línu
og færum. Það gekk allt vel og
náttúrlega komu dauðir kaflar
eins og alltaf er við þennan
sjó. Ég fiskaði ágætlega á
steinbítnum. Einu sinni var
fyrirskipað fiskveiðibann og
ég misreiknaði hvenær það
ætti að byrja og hélt að það
ætti að byrja daginn eftir. Þess
vegna átti ég bara beitta 12
bala. Ég fékk 3,2 tonn af stein-
bít á þá. Svo þegar ég kom í
land var ég spurður að því
hvort ég ætlaði ekki að róa á
morgun. Ég sagði að þetta
væri síðasti róður fyrir bann.
Það var ekki rétt því einn dag-
ur var eftir. Ég átti náttúrlega
ekkert beitt. Ég fór því beint
upp í skúr að beita og beitti 10
bala. Ég fór svo með þá á sjó
og fiskaði 2,8 tonn. Mönnum
þykir nóg að beita 8 bala á dag
og gera þá ekkert annað nema
að taka á móti bátnum. Ég var
alltaf einn þá á Ugga og bæði
beitti og reri. Fyrstu árin beitti
ég oft í landlegum og á kvöldin
þegar róið var. Seinna fékk ég
mann til þess að beita. Þá
beitti ég oft 4 bala á kvöldin
þegar ég kom í land og stund-
um eitthvað á morgnana.
Þetta var oft helvíti strembið.
Ég lenti oft í brælu á þessum
litla bát. Ég setti hann á síðuna
einu sinni og var með 700 kg
af fiski í fiskikassanum og
missti það allt út. Ég varð að
keyra hann upp. Ég var þá á
landleið utan úr Álnum og það
voru vestan 7-8 vindstig og
leiðinda bára.
FÓR NIÐUR Á
RASSGATIÐ Á
ÖRSKAMMRI STUND
Ég var með Hibba á Haf-
rúninni á rækju þegar hún
sökk undan okkur fram af
Ögurvíkinni. Við vorum búnir
að fá 450-500 kg af rækju og
bátarnir voru að fiska á Ögur-
víkinni. Við toguðum upp
með Ögurhólmunum og fest-
um þar tvisvar og náðum að
losa í bæði skiptin. Svo vorum
við að toga út af Ögurvíkinni
og komnir á Ögurnesið þá
festum við. Það var byrjað að
hífa og þegar allt var komið á
staut fór slanga eða einhver
andskotinn f spilinu svo ekki
var hægt að hreyfa það. Þegar
við vorum búnir að vera fastir
þarna með óvirkt spilið í
nokkrar mínútur þá byrjaði
hún að síga niður að aftan.
Það var ekki að sökum
að spyrja. Hún fór niður á
endann og niður á rassgatið á
örskömmum tíma. Ég var
kominn í sjó í mið læri þegar
ég stökk frá spilinu og
frammá. Hibbi var í dyrunum
á stýrishúsinu og gat kallað út
og látið bátana vita og bað þá
að koma strax. Báturinn var
frambyggður og ég held að
það hafi bjargað því hve lengi
hún flaut. Það var svo mikið
loft í henni og það sauð í þegar
loftið pressaðist út úr
skrokknum. Við komumst í
gúmbát. Það var frekar
óhugguleg tilfinning við að
lenda í þessu. Sem betur fer
var blíðuveður. Sigurgeir Sig-
urðsson kom og tók okkur.
Hann var þarna rétt hjá. Ég
fór svo að róa fljótlega sjálfur.
Það þýddi ekkert annað.
Ég var stýrimaður á Haf-
rúnu sem strandaði fyrir utan
Krossavík á Stigahlíð. Ég var
að leysa af þar til kæmi nýr
stýrimaður. Ég var búinn að
fara nokkra róðra með Lárusi.
Mér líkaði vel við hann. Hann
var öndvegisskipstjóri og vildi
hafa allt í röð og reglu. Ég
missti af strandinu vegna þess
að ég var meiddur á hendi þeg-
ar það átti sér stað. Ég hafði
lent í netaspilinu.
VETTLINGURINN
FULLUR AF BLÓÐI
Við vorum í Villta vestrinu
sem kallað er með netin. Það
var oft karfi og mikið af ufsa í
netunum. Það tók yfirleitt sól-
arhringinn að draga netin. All-
ur mannskapurinn var því
venjulega að vinna og véla-
maðurinn tók yfirleitt stímin.
Annar meistari var á dekkinu
og ég var að reka á eftir
honum. Svo fór ég í spilið með
hendina og snerist aðeins með
því. Öryggislokinn stoppaði
svo spilið og því var bakkað til
að losa mig úr. Þá spurðu
strákarnir hvort ég hefði meitt
mig. „Jú eitthvað,“ sagði ég
„en ábyggilega ekki mikið."
Þegar ég tók af mér vettlinginn
var hann fullur af blóði. Ég
setti hann á aftur og við héld-
um á að vinna. Þá kallaði ann-
ar meistari: „Svona eru nú hel-
vítis lætin. Það er betra að
taka það rólega!“ Þá fauk í
mig og ég sagði: „Það getur
verið gott að taka það rólega.
Ef allir væru jafnmiklir helvít-
is drullusokkar og þú hér um
borð kláruðum við aldrei að
draga nema einu sinni yfir
vertíðina!" Hann fórtil Lárus-
ar og sagði honum að hann
ynni ekki með þessu helvítis
stýrimannsfífli lengur. Hann
færi ekki út aftur ef að stýri-
maðurinn kæmi aftur um
borð. Þá sagði Lárus honum
að hann skyldi taka pokann
sinn og fara.
Ég fór annan túr eftir þetta
því ég fann ekkert til meðan
hendin var bólgin. Þegar bólg-
an fór svo úr varð ég alveg
ómögulegur. Þávorufingurnir
út á hlið því liðböndin voru
svo illa tognuð. Ég fann lengi
fyrir þessu á eftir. Svo strand-
aði Hafrún í fyrsta túrnum eft-
ir að ég fór í land.
Sl. haust keypti ég svo fimm
ára gamlan plastbát af Guð-
mundi Halldórssyni. Hann
heitir líka Uggi og er alveg
listabátur og ég var á honum á
línu í vetur og á grásleppu
núna. Ég fer svo á færi eitt-
hvað í sumar því ég á eftir
dálítinn kvóta. Égfiskaði ekk-
ert í vetur því það gaf aldrei á
sjó. Það var alltaf vitlaust
veður.
MAÐUR ER SJÁLFRÁÐUR
ÞÓ MAÐUR ÞURFI
AÐ DUÐRASTUNDUM
Ég held að það sé alveg ör-
uggt að ég verði áfram trillu-
karl meðan ég hef heilsu til.
Ég get ekki hugsað mér að fara
í tímavinnu. Maður er sjálf-
ráður á eigin trillu þó maður
þurfi að duðra stundum. Mað-
ur getur líka tekið sér frí þegar
maður vill. Það er fólgið í
þessu trillukarlalffi visst
frelsi. Ég held samt að kaupið
sé ekkert meira en annars
staðar.
ÞYRLU SIGAÐ Á GAMAL-
MENNI SEM VEIDDI
SJÖ FISKA í SOÐIÐ
Kvótakerfið er ein allsherj-
ar hringavitleysa. Þó finnst
mér sala og leiga á kvótanum
einna verst. Mér finnst að
menn ættu að hafa veiðirétt en
ekki að kvóti á óveiddum fiski
gangi kaupum og sölum. Þetta
ætti að vera atvinnuleyfi
hverrar útgerðar. Ég held að
það sé ekki meining sjómanna
að óveiddur fiskur í hafinu sé
eignaður hverjum og einum.
Það sýnir sig vitleysan í þessu
að þeir voru að taka gamal-
menni í Vestmannaeyjum sem
veitt hafði sjö fiska í soðið.
Þeir sendu á hann þyrlu. Það
er ekki allt eftir Biblíunni sem
þeir gera stjórnmálamennirn-
ir. Hvenær má maður ekki
lengur rækta kartöflur upp í
kjaftinn á sér? Það eru kominn
eintóm boð og bönn. Það má
enginn bjarga sér og lifa á
landinu og sjónum eins og hef-
ur verið á íslandi frá upphafi.
ÞAÐ ENDAR KANNSKI
MEÐ ÞVÍ AÐ MANNI
VERÐUR STUNGIÐ INN
Ég hef alltaf skotið mér fugl
í soðið og nú liggur fyrir frum-
varp sem bannar það. Nú
verður að kaupa veiðileyfi og
skrá veiðina fyrir einhverja
skriffinna á skrifstofu í
Reykjavík. Ég held að erfitt
reynist að fá menn til að fylla
skýrslurnar rétt út þó þeir
kaupi sér eitt veiðikort. Ég fer
líka alltaf í egg á vorin, aðal-
lega rituegg. Ég fer í Ritinn og
líka norður í Hornbjarg, bæði
í Hólminn og Fjalirnar. Ég tek
bara fyrir mig og kunningjana.
Ég er að fara í Ritinn einhvern
næstu daga þegar verður
veður til þess. Ég hef oft feng-
ið í soðið af byssunni og hefur
hún oft gefið vel. Við borðum
mikið fuglakjöt og allir krakk-
arnir borða það hjá okkur.
Aðallega eru þetta sjófuglar,
gæsir og endur. Ég veiddi
mikið á stöng hér áður fyrr og
ég veiði silung í net eins og
aðrir. Það er engin launung á
því að maður veiðir fyrir sig í
matinn. Það hefur tíðkast á
þessum smábátum svo lengi
sem ég man að menn hafi net
um borð og veiði sér í matinn.
Manni verður kannski stungið
inn fyrir það einhvern tímann
að reyna að bjarga sér frá
svelti.
-GHj.
Sendum sjómönnnum og fjölskyldum þeirra
bestu kveðjur á sjómannadaginn
BILAÞJONUSTA DAÐA
ALHLIÐA BÍLA- OG HRAÐBÁTAÞJÓNUSTA
FJARÐARSTRÆTI 20, 400 ÍSAFJÖRÐUR
SÍMI 94-3499, NNR. 3539-2785
s
Olíufélag útvegsmanna h.f.
Hafnarhúsi — 400 Isafiröi — Sími 94-3245
Gámaþjónusta
~Véstfjarda^
Olíufélagið hf