Vestfirska fréttablaðið - 23.07.1992, Blaðsíða 5

VESTFIRSKA
--1 FRÉTTABLAÐIÐ |-
Fimmtudagur 23. júlí 1992
í Ljóninu á Isafirði
Við bjóðum emnig upp á séipöntunarþjónustu
Igjjgl;

:

Vid höfum umbod fyrir
...

hljómtæki,

: I

geegeeegggeggggggggegggggg
íllll
;: :x;
;

- Tilboð sem HUÓMAR rel!
••.•’ ■ . • • •
Verið velkomin!
hSÉ| |El rað9reiðslur
Ljóninu, Skeiði, Isafirði
ýþyytíj
mÆ
og erfiðleika hjá fyrirtækinu.
Þangskurðurinn er eins og
annað í starfsemi þessa fyrir-
tækis búinn að ganga í gegnum
sína erfiðleika og verkþróun.
Engum yrði greiði gerður með
því að glata verkþekkingu
og afköstum vegna lágra
greiðslna fyrir þangið. Hitt er
aftur á móti staðreynd, að
vegna þess harða kjarna þang-
skurðarmannasem þróast hef-
ur hin stðari ár, í gegnum að-
Þangskurðarprammi að störfum.
Þörungaiðnaðurínn:
Athugasemdir þangskurðarmanns
— eftir Jón Atla Játvarðarson
gengið að starfinu og nokkurs
konar úrval tegundarinnar,
hefur vélakostnaður fyrir-
tækisins og öll viðhaldsvinna
vegna þangöflunar stórlega
minnkað á hverja slegna ein-
ingu. Þvíereinnigviðaðbæta,
að hið eina eftirsóknarverða
við þangskurðinn er, að þann
stutta tíma, sem hann stendur
yfir, er þar um nokkuð góðar
tekjur að ræða. Þar á móti
kemur að allt verður að kallast
innifalið í greiðslunum sem
ekki er til staðar vegna þess
fyrirkomulags sem greitt er
eftir, svo sem orlof og lífeyris-
réttindi. Einnig hefur það
valdið leiðindum í stéttinni, að
ríkisskattstjóri hefur beitt
ofríki sínu gegn okkur með
andstyggilegum úrskurði sín-
um um að veita okkur engan
sjómannafrádrátt. Þang-
skurðarmenn búa einnig við
þann einkennilega kost, að
verða að koma sér upp
öflugum bátum með öflugum
vélum, sem erfitt er að eign-
færa vegna framleiðslustjórn-
unar í fiskveiðum.
Þetta á ekki að vera endan-
leg úttekt á harmsögu þör-
ungaiðnaðar á Reykhólum og
er það engan veginn. Það er
hins vegar undir hinu frjálsa
framtaki komið að draga sam-
an reynsluna af þróunarstarf-
inu sem unnið hefur verið í
þessari grein, ásamt fyrir-
greiðsluvandanaum og af-
skiptapólitíkinni sem bitið
hefur í hælinn á því annars
merkilega brautryðjendastarfi
sem unnið hefur verið hér á
Reykhólum í nærfellt tvo ára-
tugi. Hvaða kjör verða endan-
lega ofan á hjá þangskurðar-
mönnum mun eins og annað
verða ákveðið af framboði og
eftirspurn. Hvort fyrirtækið
ræður fram úr þeim vanda sem
það er í mun einnig ráðast af
framboði og eftirspurn, fram-
boði á jákvæðri og neikvæðri
reynslu og eftirspurn á vits-
munum til að greina þar á
milli. Um það hafa launakjör
þangskurðarmanna ekkert að
gera.
Jón Atli Játvarðarson.
Höfundur er þangskurðar-
maður.
Jón Atli Játvarðarson.
Vestfirska birtir 2. júlí frétt
um uppsagnir starfsfólks
Þörungaverksmiðjunnar og
vitnar þar í samtal við trúnað-
armann á staðnum, Guðjón
D. Gunnarsson. Þar mátti
skilja að óeðlilega há laun
þangskurðarmanna hindruðu
fastráðningu starfsfólks.
Svona fréttaskot, hvorki
snarpflóuð né fulljórtruð (sé
vitnað dæmigert í mannlegar
athafnir og dýrslegar) þurfa
sína viðbót svo að ekki verði
misskilningur. Hvort sem laun
þangskurðarmanna eru há eða
vanhugsuð eða eitthvað þar á
milli, hafa þau ekkert með að
gera um fastráðningu starfs-
fólks heima í verksmiðju.
Erfiðleikar á þörungamark-
aði eru ekki vandamál iðnað-
arlanda, þeir eru þvert á móti
vandamál hráefnislanda. A
rysjóttum ferli þurrkstöðvar-
innar á Reykhólum, hvort sem
hún heitir Þörungavinnslan
eða Þörungaverksmiðjan eða
hvað hún heitir næst eða
þarnæst, verður vandamálið
frumstæðið og einhæfnin með-
an ekki er sinnt fjölbreyttum
möguleikum, eða sem enn
betra væri, uppbygging iðnað-
ar í tengslum við úrvalsgott
hráefni þörunga.
Aukin fjölbreytni í þurrkun
var reynd á árunum 1979-1982
hjá Þörungavinnslunni sálugu.
Reynslan af því er og mun
verða viðkvæmnismál í iðn-
sögu þjóðarinnar, vegna
ótuktarlegrar afstöðu samtaka
aðila í fiskútflutningi. Þar var
illskulega að verki staðið og
verksmiðjunni gert að hætta
fiskútflutningi og viðskipta-
hindranir í uppsiglingu hjá
fiskiðjuverum sem seldu hrá-
efni til þurrkunar.
Leiðsögn og tilskipunar-
kerfi Rannsóknarráðs ríkisins
með verksmiðjunni á þessum
árum féll í raun endanlega
saman með framkvæmda-
stjóraskiptum 1982. Þetta
kerfi forskriftar og fyrir-
greiðslu var systir og bróðir
Kröfluævintýrisins. Árangur
þessara afskipta var í raun
skelfilegur. Þar tók í raun hver
ógæfan við af annarri. Barna-
legar hugmyndir um að reka
þangöflun með skólafólki og
bændum í hlutastarfi. Flott-
ræfilsháttur í hönnun vélbún-
aðar í verksmiðjunni sjálfri,
þar sem allt stíflaðist og sat
fast í blauta endanum sem hin-
um þurra. Rándýrt hitastýri-
kerfi á varmaskiptum með
mótorlokum og termóstötum
sem biluðu til skiptis, opin eða
lokuð, þrátt fyrir að Orku-
stofnun og fleiri aðilar ættu í
reynslu sinni einfalda lausn á
varmadeilingunni á hita-
elementin með blendubúnaði
sem kostaði nánast ekki neitt
og getur varla bilað. Afskipti
Rannsóknarráðs ríkisins voru
í raun kórónuð með því að
þvinga starfsfólkið út af ríkis-
verksmiðjusamningunum í
einu erfiðleikatímabilinu,
með þeim afleiðingum að sá
harði kjarni vanra starfs-
manna, sem þróuðust með
fyrirtækinu og leiðréttu með
stjórnendum þess hönnunar-
gallana af teikniborðinu, rann
út úr verksmiðjunni til ann-
arra greina atvinnulífsins og
óvaningar tóku við.
Þó að tekjur þangskurðar-
manna mælist umtalsvert
hærri en mánaðarlaun starfs-
fólks í verksmiðjunni, verður
athugasemd um laun þang-
skurðarmanna að kallast
barnaleg í frétt um uppsagnir
HLJOMAR
r m r