Feykir - 06.12.1995, Side 6

6FEYKIR 43/1995
81. Hrolleifur hét maður og var kallaóur hinn
mikli. Hann kom út í Hvítá og móðir hans er Ljót
hér. Lítt var hún lofuð að skaplyndi og ein var hún
sér í lýsku og var það líklegt því að hún var fám
góðum mönnum lík. Son hennar var henni mjög
líkur í skapsmunum. Hrolleifur var bróðurson Sæ-
mundar fóstbróður Ingimundar. Þau fóru á fund
hans til Skagafjarðar og sögðu honum deili á sér og
sögðu hann frænda sinn.
Sæmundur svarar og kvaðst eigi mega dylja
frændsemi við Hrolleif „en þaó er rrútt hugboð að
verr sé þér fengið móður en föður og mjög er eg
hræddur um að þú sért meir í hennar ætt en föður
þíns“.
82. Hrolleifur kvað sér annað hallkvæmra en ill-
83. Hrolleifur kvað það skammsamlegt að krikta
um smáhluti en rækja eigi ættmenn sína: „Nenni eg
víst eigi að ölmusur sparki í andlit mér.“
Sæmundur mælti: „Svo muntu kalla en meir
hefur þú skapsmuni Ljótar móður þinnar, sem mig
grunaöi, en vor frænda. Nú hefi eg hugsað þér
landakosti og bústað út á Höfðaströnd fyrir utan
Höfða út frá Unadal. Væri það mitt ráð að þú
vægðir við þá er þar búa næstir þér, Þórð bónda á
Höfða og Una í Unadal eða aðra byggðarmenn, og
bið þér byggðarleyfis“. Hann kvaðst ætla að hann
~7ec6*c: ‘£><zí**ic p&tuiá&n
07extc: 'fió't/l. s4á**cct*tUáá,.
ar getur. Sæmundur kvaðst mundu veita þeim vet-
urvist. Hrolleifur var allra manna sterkastur og fór
illa með afli sínu við sér minni menn. Var hann
glettinn og ágangssamur og launaði illa gott með
ráði móður sinar. Hann var illa við Geirmund son
Sæmundar, bæði í leikum og í öðrum hlutum og
gerðist fæð á með þeim frændum.
Eitt sinn mælti Geirmundur til föður síns: „Þessi
frændi okkar leggur fram vistarlaun þau sem hann
mun nægst til hafa en öðrum séu óhaldkvæm, það
er heitan og harðyrði með óþyrmilegum meðferð-
um. Hafa sumir hlotið af honum beinbrot eða önnur
meiðsl og engum hlýðir um aó tala“.
Sæmundur kvað hann víst verr launa vistina en
stofnað var „ og má eigi um það hræfa lengur".
84. Hrolleifur fór út í dalinn og móðir hans og
bjuggu þar. Síðan er þar kallaður Hrolleifsdalur.
Þau vinguðust lítt við menn, komu þar fram hót eða
heitan og sýndu búum sínum óþokkasvip í öllum
búsifjum. Brátt tóku menn aó hatast í móti og þótti
Sæmundur hafa sent þeim illt rekald. Þeim þótti í
fyrstu ógott að mæla í móti er hann var frændi Sæ-
mundar. En nú er mönnum tók að kynnast þeirra
skaplyndi vildu menn færa þau í brottu og aldrei
hefðu þau komið.
Tindastóll á sigurbraut
Eftir fremur dapurt gengi að
undanfórnu náðu Tindastóls-
menn sér á strik sl. sunudags-
kvöld og það var fjörugur og
skcmmtilegur leikur scm áhorf-
endur á Sauðárkróki urðu vitni
að þegar Tindastólsmenn lögðu
IR-inga að velli í DHL-deildinni.
Lcikurinn einkenndist af mikilli
baráttu og sterkum varnarleik
beggja liða og stigaskorið var
því í lægri kantinum. Lokatölur
urðu 61:51 og Tindastóll var
einnig ylir í leikhléinu 25:22.
Tindastólsmenn tóku snemma
frumkvæóið í leiknum en ÍR-ingar
áttu góðar skorpur inni á milli og
náðu að halda sér inni í leiknum.
Um miðjan seinni hálfleikinn hélt
maður reyndar að Tindastólsmenn
væru búnir að gera út um leikinn,
en þá var munurinn orðinn 15 stig.
Gestimir voru þó á öðm máli og
þegar um fimm mínútur vom eftir
af leiknum virtust þeir ætla að
snúa leiknum sér í vil, en Tinda-
stólsmenn börðust áfram og náðu
að innbyrða ömggan sigur.
Omar Sigmarsson átti mjög
góðan leik í Tindastólsliðinu og í
heild var liðið allt annað að sjá en
í leikjunum að undanfömu, barátt-
an og hreyfanleikinn mikill og
boltinn látinn vinna fyrir liðið.
John Torrey hafði sig lítið í
frammi í sókninni en í vöminni
skilaöi hann góðu dagsverki, hélt
Herbert í skefjun og munar um
minna. Sem dæmi hitti Herbert
aðeins úr tveimur af 10 langskot-
um. Pétur Guðmundsson átti
einnig mjög góðan leik og þeir
Hinrik og Amar vom mjög yfir-
vegaðir í leik sínum.
Hjá IR-ingum var Rhodes
langbestur.
Stig Tindastóls: Ómar S. 22,
Pétur G. 14, Torrey 11, Hinrik G.
6, Amar K. 4 og Óli Barðdal 4.
Stigahæsturr há IR vom Rhodes
meðl5 stig
Gangur leiksins: 4:5, 12:5,
20:10,20:17(25:22)
31:24, 40:28, 50:35, 52:49
(61:51).
Tindastóll tapaði fyrir Haukum
sl. fimmtudagskvöld í Síkinu,
72:84, í lélegum leik. Næsti leikur
liðsins verður í Njarðvík nk.
sunnudagskvöld.
Hólmfríður
Jónasdóttir
Þann 18. nóvember sl. lést
tengdamóðir mín Hólmfríður
Jónasdóttir ffá Hofdölum 92 ára
að aldri. Þótt andlát hennar
kæmi mér ekki á óvart, var sem
strengur brysti í brjósti mér.
Minningamar hrönnuðust upp.
Frá því íyrir tæpum 40 árum er
ég kom fyrst á heimili hennar og
manns hennar Guðmundar
Jósafatssonar hefur hún verið
mér kær. Hvemig hún tók mér,
aðfluttum strákpjakknum, sem
farinn var að draga sig eftir yngri
dóttur hennar. Hennar hlýja og
ljúfa viðmót ásamt dulinni
kímni, færði öllum þeim sem
hún umgekkst aukna lífsfýllingu.
Við Margrét hófum okkar
búskap í einu herbergi í húsi
þeirra hjóna á Ægisstíg 10 hér á
Sauðárkróki, og aldrei heyrðist
æðmorð eða styggðaryrði þó að
þau þyrftu aó þrengja aö sér.
Þegar bamabömin komu minnk-
aði umhyggjan ekki, þvert á
móti. Fyrir alla þá ástúð og þann
kærleik sem hún veitti þeim,
verður aldrei að fullu þakkað.
Hverju bami er það mikil gæfa
að alast upp við slíkar aðstæður
og munu bömin okkar búa aó
því ævilangt.
Fljótlega eftir að þau hjón
fluttu úr sveitinni til Sauðárkróks
fór Hólmífíður að hafa afskipti
af verkalýðsmálum. Þar sem
annars staðar reyndist hún góður
liósmaður. Hún gekk í Verka-
kvennafélagið Ölduna og var þar
í fomstu í áratugi, þar af formað-
ur í tæp 20 ár með hléum, og sat
á því tímabili á fjölmörgum
ASI-þingum. Þegar hún hætti
störfum fyrir verkakvennafélag-
ið launuðu þær henni dygga for-
ustu með því aó gera hana að
heiðursfélaga. Einnig starfaói
hún lengi í Kvenfélagi Sauðár-
króks og var heiðursfélagi þess.
Þó að Hólmfríður væri ljúf
manneskja hafði hún fastmótað-
ar skoðanir og var órög að fylgja
þeim eftir, og setti þær fram á
þann hátt að eftir var tekið.
Skáldmælt var Hólmfríður í
besta lagi, síyrkjandi. Ófáar vom
þær stökumar sem hún kastaði
fram, aðeins til að létta lund
þeirra sem hún umgekkst hverju
sinni. Hnyttnar vom þær og hittu
beint í mark. Þá orti hún mikið
af ljóðum og gaf út eina ljóóa-
bók.
Iðulega kom hún fram á
skemmtunum og las þá gjaman
upp ljóð, þá samdi hún einnig
texta við dægurlög sem komið
hafa út á hljómplötum.
Þau hjón vom alla tíð mjög
samhent, en mann sinn missti
hún af afleióingum slyss 14. jan-
úar 1974. Harmaði hún hann
mjög, en þá sem endranær sýndi
hún styrk og æömleysi. Er ég
þess fullviss að nú þegar þau em
saman á ný, leiðast þau aftur hlið
við hlió. Megi það verða öllum
þeim sem næstir standa merkri
sæmdarkonu nokkur huggun.
Með djúpri virðingu og inni-
legu þakklæti fyrir allt og allL
Stefán Guðmundsson.
40 stiga sveifla
Eftir frábæran fyrri hálflcik
hjá kvennaliði Tindastóis gcgn
Njarðvík í 1. dcildinni syðra um
helgina, fór allt í baklás í þeim
seinni, og sveiflan miUi hálfleikja
var ótrúleg. Staðan breyttist frá
því að vera 48:28 fyrir Tinda-
stói í Icikhléi í það að verða
84:64 lyrir Njarðvík í lokin.
„Það er ekkert hægt að skýra
svona hluti. Þetta var bara algjört
hmn í seinni hálfleiknum", segir
Kári Marísson þjálfari. Sigrún
Skarphéðinsdóttir skoraði 29 stig
fýrir Tindastól í leiknum og Krist-
ín Magnúsdóttir 19.
Tindastóll lcikur í kvöld gegn
IS í 8-liða úrslitum Bikarkeppn-
innar á Króknum. Búast má við
spennandi leik og em körfubolta-
áhugamenn hvattir til að mæta.
í ffétt af sigri Tindastóls á ÍA í
síðasta blaði, var farið villt á nöfn-
um þeirra systra, Hermundsdætra.
Það er Dagbjört sem er eldri og
það var því hún sem lék og stóó
sig mjög vel. Tími Sólborgar með
kvennaliðinu er eðlilega ekki enn
mnninn upp.
.......Feykir
ljós punktur í tilverunni....