Feykir - 03.11.1999, Page 6

6 FEYKIR 37/1999
Hagyrðingaþáttur 283
Heilir og sælir lesendur góðir.
Eitt sinn í haust fékk ég bréf frá góð-
um kunningja mínum Jóni Karlssyni
bónda í Gýgjarhólskoti í Biskupstung-
um. Bauð hann mér að koma á Hvera-
velli og heilsa upp á eftirleitarmenn úr
Biskupstungum sem áætluðu að vera
þar 10. október. Eftirfarandi vísur
fylgdu með.
Vildi ég eiga við þigfund
vinur uppi á fjöllum.
Eiga saman eina stuncl
inn á Hveravöllum.
Efvið létt sem lœkjarklið
látumflakka grín,
œtli að meiga una við
ástir söng og vín.
Lagt var af stað í leitina 8. október sl.
en þann dag var leitarstjórinn Jón 70
ára. Fljótt kom í Ijós að tveir af gangna-
mönnum vom í nákvæmlega eins úlp-
um. Taldi Jón að gott gæti verið að
merkja þær, bæði til að eigendur þekktu
þær í sundur og einnig taldi hann að það
gæti komiðaðgagni ef þeir tækju upp á
því að drepast uppi á fjöllum, og ein-
hver kynni að finna þá sem ekki þekkti.
Fékk annar þeirra félaga eftirfarandi
skrifað á sína flík.
Einar Páll fékk engla ró
andann skal ég virða.
Alla vega œtti þó
úlpuna að hirða.
Hinn úlpueigandinn fékk eftirfar-
andi upplýsingar skráðar á sitt eintak.
Drykkjumönnum fœkka fer
ferþað eftir vonum.
Loftur flatur liggur hér
líkið er afhonum.
Að lokum ein vísa í viðbót eftir Jón
sem gerð er á Hveravöllum við komu
þangað að kvöldi 10. október sl.
Nú er haust og föl á fjöllum
fagurt veðurþó.
Hlýtt er enn á Hveravöllum
hvíld og sálarró.
Kemur þá næst heimagerð vísa sem
gerð er á leiðinni til fundar við þetta á-
gæta fólk.
Lífsins amstur Ijúflingsspili
líkjast tekur senn.
Efég hitti á köldum Kili
káta gangnamenn.
Næst skal vikið að vísu sem hefur
veriðað veltast fyrir mér nokkuð lengi.
Er ég nokkuð viss um að hún muni vera
eftir Harald Hjálmarsson frá Kambi en
veit ekki urn hvem er ort og væri gam-
an að heyra frá lesendum.
Oft sefitr haivi Bubbi hjá ógiftum komtm
sem biðla til spjótanna,
jm' jxið er svo mjúkt undir höfðinu á
honum
en hart millifótanna.
Eftirfarandi vísur munu vera úr brag
sem Gissur Jónsson í Valadal orti um
Ágúst Sigfússon, sem einnig var kunn-
ur undir nafninu Villu-Gústi, og var
bráðsnjall hagyrðingur eins og komið
hefur fram í þættinum áður. Kom hann
oft að Valadal á fyrstu búskaparárum
Gissurar og mun þá jafnan hafa verið
glatt á hjalla og mikið ort.
Lífiðfljótt þér blómsveig bauð
bragsnilld skjótt má kenna.
Þú átt gnótt afandans auð
ást og þrótt til kvenna.
Oðs um geym þín svífur sál
síst þar hróður dvínar.
Ferskeytlunnarfagurt mál
fegrar leiðirþínar.
Um þig svör ég mynda mín
má það öruggt sanna.
Lengi fjörug Ijóðin þín
lifa á vörum manna.
Hold þó felli hrörleikinn
hels að svelli veggur.
Grimmlynd elli aldrei þinn
óðaðveUi leggur.
Hér minn dokar hugur við
hors úr mokar sánum.
Hylurþokan sálarsvið
svefninn lokar bránum.
Það er hin snjalli hagyrðingur Krist-
ján Shram sem hjálpar okkur um næstu
vísu.
Þótt ég marga jjoli raun
og þreytist heims í kífi,
fœ ég eflaust eftirlaun
í öðru og betra lífi.
Önnur vísa kemur hér eftir Kristján.
Lífið allt er einskis vert
ekkeit samt er gaman,
efvið ekki getum gert
grín að öllu saman.
Þá mun þessi hringhenda vera eftir
Kristján.
Les ég kvœði litla stund
lífs það grœðir trega.
Þótt mér blœði opin und
alveg hrœðilega.
Grunnt er á glettni hjá skáldinu
þegar hann hugleiðir lífsins gang.
Bak við lífsins gálaust grín
gegnum rúm og tíma,
samviskan og syndin mín
saman þrotlaust glíma.
Hvorug enn á hinni vann
hoifi ég á með trega,
vona samt að samviskan
sigri endanlega.
Að lokum ein vísa í viðbót eftir
Kristján.
Vona minna visna blöð
víða um heimirmfjúka.
Þar til tímans hjólin hröð
hinsta snúning Ijúka.
Veriði þar með sæl að sinni.
Guðmundur Valtýsson, Eiríksstöðum,
541 Blönduósi, sími 452 7154.
Með kveðju frá Hólum
Erindi flutt á ráðstefnunni landbúnaður í nútíð og
framtíð á Hvammstangi á liðnu sumri
Ferðamenn dreifbýlisins
koma flestir úr þéttbýli og
margir vilja meina að vaxandi
ferðamennska til sveita sé ekki
einungis mikilvæg atvinnulega
séð heldur auki hún skilning
borgarbúans á sveitalífinu og
dragi þannig mögulega úr
fordómum hans og fáifæði
gagnvart hagsmunum sveita-
mannsins. Öðrum finnst erfittað
fá ferðamennina inn á gafl hjá
sér og líður jafnvel eins og
hálfgerðum sýningargrip eða
dýrategund í útrýmingarhættu.
Ein af jákvæðustu hliðum
ferðaþjónustu er þó sú staðreynd
að hún hefur dregið fram í
dagsljósið ýmsa þætti í íslensku
menningar- og þjóðlífi sem vom
við það að lenda í glatkistunni að
eilífu. Má þar t.d. nefna
handverkið. Allt í einu áttuðu
menn sig á því að erlendir
ferðamenn höfðu mikinn áhuga á
því að eignast minjagripi sem
væm sérstæðir fýrir ísland. Nú
er varla sá staður á landinu að
ekki sé þar einhver
handverkssala og byggist það
handverk oft á gömlu
handbragði þótt útfærslan sé oft
með nýjum hætti. Það sama er í
raun að gerast með íslenska
matarmenningu, smám saman
em ferðaþjónustuaðilar t.d. að
átta sig á því að gamaldags
íslenskur sveitamatur getur verö
spennandi valkostur fyrir
ferðamanninn. Fram til þessa
hafa þó íslendingar veriðsvolítið
óöryggir með það hvað sé flott og
hvað sé púkó í íslensku þjóðlífi.
Fæstum hefði sennilega dottið í
hug fyrir áratug eða svo að
ferðamenn myndu borga fyrir
það að horfa á bændur mjólka
kýr, eðakonuraðflaka fisk.
Aukning milli ára
Ég held að mér sé óhætt að
fullyrða að það sé varla til það
sveijarfélag á landinu sem ekki
hefur uppi einhver áform, leynd
eða ljós, um að laða úl sín
ferðamenn enda hefur feiða-
þjónustu mjög verið hampað
sem nokkurs konar bjargvætti
hinna dreifðari byggða. Feiða-
þjónusta er jú atvinnugrein sem
gífurlegur vöxtur er í um allan
heim og ekki að sjá annað en svo
verði um ófyrirsjáanlega framtíð.
Á síðastliðnu ári komu 232.000
erlendir ferðamenn til landsins
og varþað 15,2% aukning milli
ára og er það mesta aukning
milli ára á þessum áratug. Þessir
ágætu gestir okkar skildu eftir
sig rúma 26 milljarða í
þjóðarbúið þannig að eftir
einhveiju er að slægjast.
Aukning í komum erlendra
ferðamanna virðist ætla að halda
áfram þetta áriðog allt stefnir í
að þeir verði á bilinu 250 þús. -
260þúsund.
Á þessum áratug hefur
komum erlendra ferðamanna
fjölgað um rúm 6% á milli ára
en sambærileg tala fyrir Evrópu
er 3,5 % þannig að við megum
vel við una. Hausatalan segir þó
ekki nema hálfa söguna, það
Guðrún Þóra Gunnarsdóttir
Hólaskóla.
sem skiptir ekki síður máli er
hve lengi gestimir og hvar þeir
dvelja. Gistinætur erlendra
ferðamanna voru rúmar ein og
hálf milljón á síðasta ári og hafði
þá fjölgað um 100 þúsund frá
því árið 1997. Sú aukning skilaði
sér þó engan veginn jafht á milli
landshluta og hér á Norðurlandi
vestra vaið engin aukning á
gistinóttum erlendra feiðamanna
milli áranna 1997 og 1998 og er
það auðvitað áhyggjuefni. Það
sem er kannski athyglisvert í
tölum fyrir Norðurland vestra er
að gistinóttum erlendra
ferðamanna fjölgaði raunar á
deildarstjóri ferðamálabrautar
hótel og gistiheimilum en
fækkaði á öðmm gisústöðum en
undir þann flokk heyra flestir
ferðaþjónustubæimir. Frá
Ferðaskrifstofu bænda fengust
hins vegar þær upplýsingar að
tæplega 30% aukning hefur
orðið í bókunum á þessu ári og
em það því jákvæðar frétúr.
Sífelld vöruþróun
Upphafi ferðaþjónustu
bænda má rekja til ársins 1965
þegar Flugfélag íslands forveri
Flugleiða, hóf að selja gisúngu á
fimm bæjum víðs vegar um
landið. Bæjunum fjölgaði