Feykir - 12.06.2002, Blaðsíða 6

6 FEYKIR 21/2002
Hagyrðingaþáttur 340.
Heilir og sælir lesendur góðir.
í síðasta þætti birtist vísa sem ég hef
nú fengið upplýsingar um að muni vera
eftir Bjama Jónsson frá Gröf. Ekki var
hún rétt með farin og kemur leiðrétting
þará.
Á kærleikann er kominn tálmi
kyndugt finnst mér þetta líf.
Ef konur fara að klæðast málmi
kaupa margir dósahníf.
Gaman er að heyra meira frá Bjama.
Eftirfarandi erindi kallar hann vorkomu.
Er ísana leysti frá landi
liftiaði sveitin úr dvala.
Blærinn kom sunnan frá sandi
og sólin var farin að tala.
Og vomóttin veldi sitt eykur
vindamir fjörkippi taka,
sér blærinn í loftinu leikur
og lóan er komin til baka.
Þá dalsáin drekkur sig fulla
dansandi syngur og æðir,
og bömin frá bæjunum sulla
um bakkana þar sem hún flæðir.
Þá man ég að hópur af hænum
við haugana áttu sér sporin
og grasið á gamla bænum
það grænkaði snemma á vorin.
Á mýrunum kindumar kroppa
kláramir túngarðinn naga.
Af kátínu kálfamir hoppa
en karlamir slóða draga.
En heima það heyrist ei lengur
að hófúrinn kveði við sporið.
Á túninu traktorinn gengur
og traktorinn sér ekki vorið.
Kannski hefúr Bjami verið fluttur til
Akureyrar þegar hann orti þessa.
Til Húnaþings ég horfi dátt
hugurinn vill þar sveima.
Greyið hefúr aldrei átt
annars staðar heima.
Að lokum þessi ffá Bjama.
Ekkert fær mér yndi léð
eins og að meiga dreyma,
um að vaka og vera með
vorkvöldunum heima.
Bjami Guðmundsson frá Hjalta-
bakka mun hafa ort þessa.
Þroskast andinn lífs á leið
löng þó finnist vaka.
Mörg er stundin hýr og heið
horfi ég til baka.
Eitt sinn er kynþokkafyllsta kona
landsins hafði verið kjörin meðal sjón-
varpsáhorfenda, orti Sigurður Oskar
Pálsson.
Hún er svarthærð og kynjuð frá
Sauðlauksdal
og sögð hið albesta kvennaval,
með sérlegan stíl
og sexapíl.
Svo veit hún ugglaust hvað gera skal.
Það er Móskóga Stebbi sem yrkir
svo.
Ég veit hvað gott er að vaka einn
í víðsýni bjartra nátta,
uns dagurinn nálgast nakinn og
hreinn
og nóttin verður að hátta.
Önnur kemur hér eftir Stefán.
Hávaðinn í heimsins önn
nú hefúr strikið.
Betra er að vefjist tunga um tönn
en tala of mikið.
Skáldið ffá Djúpalæk mun hafa ort
þessa.
Þegar við hugsjónir leita ég lags
og langar að punkta þær hjá mér.
Þá byijar helvítis hringhendan strax
að hrönglast í kjaftinum á mér.
Kristján Benediktsson mun vera höf-
undur að þessari.
Vandi er að finna stuðlum stað
og stöðuna velja rétta.
Ferskeytt ljóð er fest á blað.
Fallega rímar þetta.
Eitt sinn er birt höfðu verið úrslit í
ljóðasamkeppni orti Kristján Amason
frá Skálá svo.
Rímuð ljóð em gamalla manna
gjamm
og geta ei lengur talist lifandi auður,
jarðarförin hefúr nú farið ffam
í fúllri óþökk þess sem talinn var
dauður.
Vita lesendur hver yrkir svo.
Andagiff hefúr íslending
aldrei vantað,
ýmist hefúr hann ort í hring
eða kantað.
Hafsteinn Stefánsson á Selfossi mun
hafa ort þessa fallegu vísu.
Vorsins ómar virðast nær
vetrardrómi raknar.
Sólin ljómar, lífið hlær
litla blómið vaknar.
Það er Einar Sigtryggsson á Sauðár-
króki sem yrkir svo.
Viða er barist um völdin
vopnaskak bak við tjöldin.
Steffiuskrár mennimir móta
menningar vitamir hnjóta.
Önnur vísa kemur hér eftir Einar.
Frelsi er fjöregg þjóðar
sem ffamtíðin byggist á.
Afsal á íslensku valdi
Evrópu þjóðimar þrá.
Eitt sinn er rætt var um heilsufar
þjóðarinnar orti Magnús Óskarsson
borgarlögmaður svo.
Geðveiki er orðin sú pest
sem okkur hijáir nú mest.
En þótt fáir séu æstir
em líklega fæstir
alveg eins og fólk er flest.
Önnur limra kemur hér eftir Magnús.
Eftir hreppsnefndarumræðu heita
heyrðist ffamsóknaroddvitinn neita
þeim áróðri öllum
að vatn upp á fjöllum
renni til sjávar og sveita.
Þá langar mig að leita til lesenda
með efni fyrir þáttinn, og væri gaman að
fá vísur sem tengjast heyskap eða öðr-
um sumarstörfúm. Að lokum ein ágæt
eftir Rósberg G. Snædal.
Veröld seiðir viðmóts hlý
vísar leið að tindum,
undir heiðum himni í
Herðubreiðarlindum.
Veriði þar með sæl að sinni.
Guðmundur Valtýsson, Eiríksstöðum
541 Blönduósi, sími 452 7154.
Skagafjörður og kosningarnar
Vinstrihreyfingin-grænt
ffamboð er ótvíræður sigurveg-
ari sveitarstjómarkosninganna í
Skagafirði með yfir 20% at-
kvæða og tvo menn kjöma. Ur-
slitin sýna að áherslur og
stefnumál flokksins komust vel
til skila í kosningabaráttunni.
Framboðslistann skipaði sterk
áhöfn sem naut öflugs liðstyrks
frá fjölmörgu baráttuglöðu fólki
sem vildi fylgja eftir steftiumið-
um VG í Skagafirði af fúllri
einurð. Krafist var breyttrar
stefnu og nýrra áherslna í stjóm
sveitarfélagsins og Skagfirðing-
ar virðast hafa sett traust sitt á
að flokkurinn myndi koma
áformum sínum í verk og höfn-
uðu meirihlutanum sem fyrir
var.
Vinstri grænir hafa nú
myndað meirihluta í stjóm
Sveitarfélagsins Skagafjarðar
ásamt fúlltrúum Sjálfstæðis-
flokksins. Er þetta fýrsti meiri-
hluti í sveitarstjóm sem Vinstri
grænir eiga aðild að í eigin
ffamboði.
Skammtímahuisn að
selja eignir
Nú em kosningamar af-
staðnar og verkin bíða. Ríkis-
valdið hefúr á síðustu árum fært
aukin verkefni til sveitarfélag-
anna án þess að tekjustofnar
fylgi með. Afleiðingin er sú að
mörg sveitarfélög berjast í
bökkum. Þau sem eiga verð-
mætar eignir em þvinguð til
þess óyndisúrrræðis að selja
þær til að létta á fjárhagsvanda
sínum. Það er aðeins skamm-
tímalausn. Verði tekjugrunnin-
um ekki breytt standa þau innan
tíðar í sömu sporum en hálfú
slyppari en fýrr. Eitt brýnasta
verkefni komandi þings er að
leiðrétta það mikla misvægi
sem orðið er í verka- og tekju-
skiptingu milli ríkis og sveitar-
félaga. En það bitnar harðast á
sveitarfélögum á landsbyggð-
inni.
„Orkuveitur Skagafjarðar”
Sveitarfélög á suðvestur-
hominu hafa keppst við að auka
styrk orkuveitna sinna og beita
afli þeirra til að lækka orkuverð
og til nýsköpunar í atvinnulíf-
inu. Þá leið hefðu Skagfirðing-
ar átt að fara og nýta styrk Raf-
veitu Sauðárkróks og hitaveitna
héraðsins og stofna „Orkuveit-
ur Skagafjarðar” sem sveitarfé-
lagið hefði forsjá yfir. Þessar
veitur hefðu séð um sölu og
dreifingu orku innan héraðsins
og einnig unnið að ffekari orku-
öflun í Skagafirði í sátt við um-
hverfið og til eflingar atvinnu-
lífs á forsendum heimamanna. í
stað þessa var Rafveita Sauðár-
króks seld inn í Rarik sem nú
stendur til að einkavæða og
selja hæstbjóðanda. Ekki er lík-
legt að hagsmunir Skagfirðinga
vegi þar þungt.
Daginn fyrir kosningar
Sala Steinullarinnar var röng
ákvörðun. Steinullarverksmiðj-
an hefúr gengið vel undanfar-
in ár og eignastaðan er svo sterk
að nýir eigendur geta sótt kaup-
verðið inn í fyrirtækið sjálft án
þess að raska rekstrarstöðu þess
til muna. Það er táknrænt fyrir
vinnubrögðin og söluferilinn
allan að gengið er frá síðustu
skilyrðum um sölu Steinullar-
verksmiðjunnar síðdegis á
föstudag, daginn fyrir sveitar-
stjómarkosningar. Meirihluta
þeirrar sveitarstjómar sem
keyrði þetta mál ffarn var hafn-
að af Skagfirðingum nokkrum
klukkustundum síðar. En því
miður er þetta óafturkræf að-
gerð.
Að dreifa molunum
Fylgismenn sölu Steinullar-
innar hafa mært þá ákvörðun að
hluti af söluandvirði ríkishlut-
ans skuli renna til ákveðinna
uppbyggingarverkefna heima í
héraði. Vissulega ber að fagna
því, ef aukið fjármagn fæst til
brýnna verkefria. Söluhlutur
ríkisins er liðlega 200 miljónir.
Látið verður svo heita að hluti
þessa fjár komi heim í hérað til
góðra verkefna sem er vel. En
allt munu það vera viðfangsefúi
sem rikissjóði ber að fjánnagna
án þess að sértæk eignasala
komi til.
Starfsmenn Steinullarverk-
smiðjunnar sendu frá sér harð-
orða ályktun gegn sölunni og
því hvemig að henni var staðið.
Hér með er látin í ljós sú von að
stjórn og eigendur verksmiðj-
unnar hafi meira samráð við
starfsmenn um framkvæmd
eignabreytinganna en raunin
hefúr verið til þessa. Ég óska
starfsfólki Steinullarverksm ðj-
unnar gæfú og gengis og vona
að þrátt fyrir misráðnar breyt-
ingar á eignarhaldi muni verk-
smiðjan starfa áfram af sama
krafti á Sauðárkróki til aukinn-