Feykir - 18.06.2003, Qupperneq 4

4 FEYKIR 22/2003
Stigið norður fyrir
heimsskautsbauginn
Wimsey
Ein er sú byggð í landinu í
dag, sem virðist algjör tíma-
skekkja sé miðað við þá byggða-
þróun sem átt hefur sér stað síð-
ustu áratugina, óheillaþróun sem
margir vilja rekja rætur til kvóta-
setningar bæði til sjós og lands.
Þetta er Grímsey. Það er hreint
með ólíkindum hvað Grímsey-
ingum hefur tekist að halda á
sínu og eyjaskeggjar eru enn í
kringum hundraðið, íbúatala ekki
mikið breyst um árabil, þó
straumurinn annars staðar af
landsbyggðinni hafi leitað suður.
- Og víst er að þessi eyja í
norðrinu á sterk ítök í mörgum
Islendingum. Þeir eru margir
sem hafa áhuga á að kynnast
þessu sérstaka samfélagi. Þegar
blaðamaður Feykis var að spjalla
við kollega sinn Grím Gíslason á
Blönduósi fyrir skömmu, kom á
daginn að eldri borgarar í Aust-
ur-Húnavatnssýslu hugðu á ferð
út í Grímsey. Þama kom upp sú
hugmynd að Feykismaður bætt-
ist í hópinn og slæi tvær flugur í
einu höggi.
Þá var komið að því að halda í
þorpið. Sigrún bauðst til að keyra
þeim sem síður treystu sér til að ganga
og þá var farið að rifja upp hveijir
hefðu haft orð í þá áttina. Meðal ann-
ars var Þormóður nefndur, en þegar
kornið var af stað reyndist Þomióður
vera með fremstu mönnum. Það var
ekki langur spölur ífá Básum og niður
í þoip, en á túnjaðri á leiðinni vom
krakkmir í þorpinu í fótbolta. Það var
Stella Gunnarsdóttir sem fór fyrir
þessum unglingahóp, en hún er
flokksstjóri þeirra í unglingavinnunni,
Fyrir hádegi em krakkamir að vinna
að snyrtingu í þorpinu, en timanum
eftir hádegi er síðan varið í leiki. Að
sjálfsögðu var fótboltinn efstur á blaði
daginn eftir frækilegan sigur íslend-
inga á Lettum.
Höfnin í Grímsey, lífæðin, er
glæsileg, og þrátt íyrir sólskinsblíðu
þennan dag, með stinningsgolu, þá em
allir bátar í höfn og floti Grímseyinga
er álitlegur. Það var víst þónokkur
gjóla íyrir utan og þegar menn em á
línu, þá rekur mikið og ekki gott að
vera við veiðar. Við hittum fyrir ffam-
an salthúsið þá Óla H. Ólason, foður
Sigrúnar i Básum, sem er einn aðalsjó-
Á hcimskautsbaugnum, Grímur Gísla ásamt Sigga Kr. og frú, Guðrúnu
Ingimarsdóttur.
vikudagsmorgun og krakkanir í ung-
lingavinnunni voru í glaðasólskini í
heyskapnum við veginn þegar maður
mætti í Vannahlíð rétt fyrir hálf ellefu.
Það var greinilega kominn sumartakt-
ur í umferðina á þessum vegamótum
sem Varmahlíð er, og m.a. renndi
þama ffam hjá á fleygiferð ferðalang-
ur á reiðhjóli. En brátt birtist Hallur á
sínum langferðabíl og innanborðs
vom glaðværir heldri borgarar, og
meira að segja heiðursborgarar innan
um. Vitaskuld lét Grímur Gísla sig
ekki vanta og kvaðst alltaf hafa langað
til að heilsa upp á nöfnu sína. Sigur-
steinn Guðmundsson læknir og for-
maður Félags eldri borgara, sagði að
það væri ómögulegt annað en koma
a.m.k. einu sinni á ævinni út í Gríms-
ey.
Við Stóru-Akri var síðan stansað
og þar komu i bílinn tveir Skagfirðing-
ar í viðbót, hjónin María Helgadóttir
og Sigurður Bjömsson. Þegar komið
var ffam að Norðuránni sté Sigurður
Pálsson fararstjóri fram i bílinn og
kallaði til sín Guðríði Helgadóttur frá
Austurhlíð, systur Maríu á Stóru-
Ökmm, sem tekið hafði að sér að lesa
ffásögn urn Grímsey sem talin er hafa
verið skráð á þrettándu öld. Sigurður
sagði að þessi lýsing ætti að koma í
veg fyrir það að fólki leiddist á heið-
inni.
Af ffásögninni sem Guðriður las
mátti ráða að snemma hefði Grímsey
verið mikils metin, strax farið að bítast
um eyna á elleftu öld, og þar var hafð-
ur her manna úti um tíma. Þetta vom
miklar bardagalýsingar hjá Guðriði og
menn varla betur leiknir úr þeim en
verstu skæmm nú á tímum.
Það var ffekar dymmt yfir þegar
komið var niður í Öxnadalinn og fólk
yfir Hrísey og tekinn sveygurinn á
Grímsey. Hálftíminn sem gefinn hafði
verið sem flugtími stóðst nákvæm-
lega, samkvæmt tímamælingu Sigurð-
ar Kr. Jónssonar. En rétt þegar við
renndum upp að flugstöðinni í Básum
blasti heimsskautsbaugurinn við,
merktur með vegvisum sem beindust
að hinum og þessum heimsborgunum.
Sigrún Óladóttir ferðaþjónustu-
bóndi í Básum, tók mjög vel og mynd-
arlega á móti gestunum og leiddi þá til
stofu, þar sem boðið var upp á súpu og
mikið af smurðu brauði áður en liald-
ið var í skoðunarferð niður í þorpið.
Það var margt skrafað yfir súpudisk-
unurn á Básum, en í rúmgóðum stof-
um á neðri hæði skiptist hópurinn í
þrennt, en forustukonur í hópnum að-
stoðuðu Sigrúnu við að uppvarta.
fór að tala um hvort það myndi virka-
lega ekki takast að flúga út þennan
daginn. En það var strax orðið léttara
yfir þegar kom niður undir mynni
Hörgárdals, en vottaði varla fyrir þoku
þegar nálgaðist Akureyri.
Það var á miðvikudaginn síðasta
sem Sigurður Pálsson ffá Sviðningi,
formaður ferðanefndar Félgs eldri
borgara í A.-Hún. hringdi í Feykis-
mann og sagði að nú stæði til að gera
það sem ekki hefði tekist á dögunum,
að fljúga út í Gn'msey. Stefnt væri að
því að leggja af stað ffá Blönduósi
með Halli klukkan tíu næsta morgun
og fara síðan ffá Akureyri með Flugf-
élaginu klukkan eitt.
Það var bjart hér vesturffá á mið-
Fútboltaliðið í Grímsey ásamt Stellu Gunnarsdóttur flokksstjóra.
Það var líflegt í rútunni hjá Halli Hilmars.
Eftir mátulegan stans á Akureyrar-
flugvelli, var kallað út og farið með
tveimur vélum, 20 og 10 manna, en
alls var hópurinn 27 manns. Feykis-
maður fór með þeirri stærri og þar
voru flugstjórar þeir Frimann Svans-
son, ættaður úr Fjörðum, og Stein-
grimur Friðriksson ffá Sauðárkróki.
Það var haldið út með Eyjafirðin-
um að vestan, Arskógströndinni og