Feykir - 14.12.2005, Qupperneq 13

47/2005 Feykir 13
"Eg get mæta vel skilið það, einkum nú eftir á,að fólki hafi fundist það úþægilegt að
presturinn væri í eldlínu stjórnmálanna. En ég er hins vegar þakklátur fyrir aðhafa átt
þess kost að taka þátt."
Nú er Hekla hœtt að gjósa
ogHilmirfarinn aðskrifa í blöðin.
Þú hættir í stjómmálum og
sækir um sem prestur í
Dómkirkjunni. Fannst þér
sem þú næðir meiru fram
sem prestur en sem pólitíkus?
„Nei, ég tók þessa ákvörðun
því ég fann fyrir ákveðnum
tómleika sem ágerðist. Mig
langaði í prestskapinn aftur.
Það má bara segja það þannig
að köllunin er dýpri og sterkari
í kirkjunni og ég var kominn á
þann aldur að ég varð að taka
ákvörðun um hvoru megin ég
vildi þjóna. Þegar ákvörðunin
var tekin fannst mér ekki rétt
að draga það neitt og hætti á
þingiámiðjutímabili. Reyndar
er ég eini presturinn á íslandi
sem hef sagt af mér prestsskap
vegna þingmennsku - og líka
eini presturinn sem hef sagt af
mér þingmennsku til að þjóna
í kirkjunni. Ég hef getað
ákveðið sjálfur hvað ég vildi
gera og fengið til þess
brautargengi. Fyrir það er ég
afar þakklátur. Mér þótti vænt
um að sinna þessu hlutverki.
Ég var um áratug á bólakafi
í stjórnmálum, varaþingmaður
í fjögur ár og svo sat ég á þingi
í sex ár. Upphaflega hafði ég
hugsaði mér að sitja tvö tímabil
og koma svo aftur til prests-
þjónustu heima á Sauðárkrók,
sá staður er alltaf heima í mín-
um huga. En ég sagði presta-
kallinu lausu. Ástæða þess var
einkum sú að ég vildi ekki að
mitt ágæta fólk í sókninni þyrfti
að líða fyrir það að ég væri að
reyna sinna tvennu í einu. Það
er fullt starf að vera prestur á
Sauðárkróki og þegar ég ákvað
að halda áffam í stjórnmálum
árið 1998 þá sagði ég presta-
kallinu lausu. Það var nauð-
synlegt að byrja að ala upp
nýjan prest.”
Varstu smeykur við próf-
kjör?
„Það er af og ffá að ég hafi ótt-
ast prófkjör eða kosningar, ég
hef farið í gegnum slíkt og alltaf
gengið vel. Ég hafði engar
áhyggjur af því og hefði eins og
hver annar getað spjarað mig í
því. En þegar maður hefur ekki
sjálfúr þann ódrepandi áhuga
á að berjast um sæti og fyrir því
að vera í pólitík þá er rétt að
hætta og snúa sér að því sem
maður vill fremur gera. Ég hef
ekki séð eftir þeirri ákvörðun.
Auðvitað koma tímar þegar
mér finnst eitthvað mega betur
fara. Þegar mér finnst að hlutur
Norðurlands vestra sitji eftir,
ja, þá fæ ég svona tilfinningu
fyrir því að ég hefði nú getað
haldið áff am og reynt að standa
í ístaðinu fýrir mitt fólk. En
það eru ágætir menn sem eru í
stjórnmálum í dag og ég er
ekkert viss um að ég stæði mig
betur.”
Fá prestar köllun til að þjóna
guði eða eru menn að velja
sér ákveðinn lífsstíl?
,Ætli það sé ekki blanda af
þessu tvennu. Köllun er ekki
þannig að allt annað sé sett til
hliðar. Prestar lifa í samfélagi
við annað fólk, eiga sína
fjölskyldu og þurfa að komast
af í þessu samfélagi sem aðrir.
Það er engin ástæða til að
verða andaktugur yfir orðinu
köllun, það dettur ekki oná
hausinn á manni að maður sé
reiðubúinn til þjónustu, held-
ur er það ákveðið ferli sem
gerist á einhverjum tíma.”
Ertu sáttur við guð og menn?
„Já, sérstaklega sáttur við Guð
og ég er sáttur við menn. Eftir
stjórnmálastörfin veit ég ekki
til þess að ég búi við neinn kala
eða óvild, það held ég ekki. Það
eru ákveðnar leikreglur sem
gilda í stjórnmálum og auðvitað
hleypur mönnum stundum
kapp í kinn. Annað hvort væri
nú, þegar um mikilvæg málefni
samfélagsins er að ræða.
En mér finnst miklu meira
til um hitt, sem er prestsstarfið.
Það var og það er dýrmætast
fyrir mér. Þar eru atvik, stundir
og atburðir þar sem ég hefverið
með fólki á ögurstundum í
lífinu. Hafi mér tekist sæmilega
upp sem presti á erfiðum
stundum í lífi fólks þá hefúr
það verið með Guðs hjálp. Ég er
óumræðilega þakklátur fyrir
prestsskaparárin 20 fyrir
norðan. Árin okkar hjóna og
barnanna okkar voru góð ár, þá
vorum við líka öll saman. Það
eru ár sem koma ekki aftur,
nýtt tekur við. Og það nýja er
öðruvísi, en ágætt. Ekki spillir
það heldur að hér syðra er ég
iðulega að embætta fyrir gamla
vini að norðan, skira hjá
gömlum fermingarbörnum,
gifta þau o.s.ffv.”
Er eftirsjá í huga þínum?
„Effirsjá? Ekki beint effirsjá.
Hins vegar eigum við svo margt
vinafólk fyrir norðan sem við
vildum gjarnan sjá meira af,
fólk sem við deildum með gleði
og sorgurn og öllu því sem eitt
samfélag á í fórum sínum. Ég
þurfti ekki að vera á stalli sem
prestur, var þátttakandi í til-
verunni, eins og hver annar.
Fjölskyldan var eins og aðrar
fjölskyldur. Ég held nú raunar
að það sé einkenni á góðu
íslensku samfélagi að við deil-
um kjörum hvert með öðru. Og
nú vil ég nota þetta tækifæri til
að þakka Skagfirðingum og
Húnvetningum liðna tíma og
óska gleðilegra jóla. Megi
ffamtíðin vera öll í birtunni.”
Ólöf Snæhólm Baldursdóttir
Ljósmyndir: Sigurður Bogi
Byggðasaga Skagfirðinga
Fyrsta bindi um Skefilsstaðahrepp
og Skarðshrepp kr. 8.900
Annað bindi um Staðarhrepp
og Seyluhrepp kr. 11.900
Þriðja bindi um Lýtingsstaðahrepp
kr. 12.900
Allar bækurnar þrjár
fást í tilboðspakka á
kr. 25.000
Ef keyptar eru tvær saman
fást þær á kr. 20.000
Afgreiðsla er í Safnahúsinu á Sauðárkróki
sími 453 6640 netfang saga@skagafjordur.is
SÖGUFÉLAG SKAGFIRÐINGA
Óskum íbúum Sauðórkróks
og öðrum Skagfirðhtgum
gfeðilegrajóla
ogfarsældará komandi ári
SÓKNARNEFND SAUÐÁRKRÓKSKIRKJU