Feykir - 03.12.2009, Blaðsíða 7

45/2009 FeykJr 7
I
I
1
]
þar sem eirðarleysi og óþol sé
einn af hans göllum.
Hjálmar varð strax kunnur
af visum sínum og landsfræg
varð vísan þar sem hann
svaraði í bundnu máli hvernig
sá maður væri sem samdi
bókina Eldhúsmellur, en sá var
Guðlaugur Arason, samkenn-
ari Hjálmars á Húnavöllum.
Hefur brellið hugarþel
haus af dellu bólginn.
Annarsfellur okkur vel
við eldhúsmelludólginn.
Hjálmar riíjar upp þegar hann
kom í Húnavatnssýsluna, og
gerðist hann strax meðlimur
Karlakórs Bólstaðarhlíðar-
hrepps sem honum þótti
nauðsynlegur vettvangur að
hans leyti til þess að menn
hittist og ræði málin. Fyrsta
kirkjukórsæfingin er Hjálmari
minnisstæð en hún var
haldin á Grund í Svinadal
hjá Guðrúnu Jakobsdóttur
organista. Söngfólkið var
forvitið um nýja prestinn og
þegar Hjálmar kemur inn í
eldhús þar sem konurnar sátu
skelltu tvær kvennanna upp
úr. Hjálmar skildi ekki hvað
varð til þess að þær gátu ekki
hamið sig fyrr en seinna en þá
var það samanburður þeirra á
klæðaburði nýja prestsins og
gamla prófastsins í Steinnesi,
séra Þorsteins Gíslasonar,
sem var virðulegur prófastur
og ævinlega svartklæddur
og bar hatt. Hjálmar var í
gallabuxum og í peysu. Seinna
segist Hjálmar hafa hugsað út
í klæðaburðinn þegar hann
sjálfur sá lækni á Blönduósi
í gallabuxum og í flaksandi
sloppi og fannst hann ekki
traustvekjandi, því hann líkt
og aðrir voru búnir að mynda
sér skoðun um hvernig
embættismenn ættu að vera til
fara. -Þetta varð tO þess að ég
breytti um stO og klæddi mig
upp á miklu oftar.
Árið 1980 urðu kaflaskipti
í lífi Hjálmars þegar hann
réðst til Sauðárkróks og gerðist
prestur þar. -Það höfðu verið
dýrmæt ár og framhaldsnám
að dvelja hjá Húnvetningum.
Þangað kom ég ungur prestur
beint frá prófborðinu og verð
ævinlega þakklátur fýrir það
traust, hvatningu ogstuðning
sem mér var sýndur, segir
Hjálmar þegar hann rifjar upp
þau kynni.
Á Sauðárkróki segir
Hjálmar að honum hafi liðið
vel en ekki sé það auðvelt að
skipta um prestakall. Alltaf
fylgi því söknuður að kveðja
og yfirgefa fólk og hérað sem
hefur tekið manni vel. Um leið
er það spennandi að takast á
hendur nýtt starf þar sem aðrar
og jafnvel meiri kröfur eru
gerðar tO prestsins en í gamla
prestakaUinu.
Hjálmar rifjar upp í bókinni
þegar hann fór á Krókinn til
að kynna sig í prestakaUinu
áður en hann tók tíl starfa
og Binni Júlla keyrði hann
miUi staða. Meðal þeirra
staða sem heimsóttir voru,
var Safnaðarheimilið en þar
stóð þá yfir AA-fundur og
Binna fannst upplagt að kynna
verðandi prest þeim góða
hópi sem var þar. Jón Ormar
Ormsson útvarpsmaður og
rithöfúndur stjórnaði fúndi og
þegar Binni spurði hvort ekki
væri upplagt að umsækjandi
að prestakallinu fengi að sitja
fundinn svaraði Jón Ormar
grafalvarlegur: „Jú, það er
alveg sjálfsagt ef hann á við
þetta vandamál að stríða“.
Hjálmar var fljótur að kom-
ast í takt við bæjarlífið og tók
þátt í mörgum skemmtilegum
hlutum og m.a. sinnti hann
pólitödnni um tíma en eins og
aUir vita hlaut hann kosningu á
þing og varð fyrsti þingmaður
Norðurlandskjördæmis
vestra í kosningunum 1999.
Hjálmar segir að hvort sem
um prest eða stjórnmálamann
sé að ræða þá séu þetta hvort
tveggja þjónustustörf. -Þau
eru þjónusta eins og störf svo
margra annarra, segir Hjálmar
og tjáir blaðamanni að hann
sjái ekki eftir þátttöku sinni
í pólitíkinni þótt hann hafi á
endanum vOjað hætta. Hvort
pólitíkin hafi hjálpað honum
til að fá starf Dómkirkjuprests
segir Hjálmar svo ekki vera.
-Ef eitthvað var þá varð það
mér tO trafala í fyrstunni.
Flestir geta þó litið þannig
á að það séu í senn réttindi
og skylda sem knýi fólk tO
þátttöku í stjórnmálum. Aldrei
var ég með það í huga að ég
gerði líf mitt auðveldara með
pólitískri þátttöku. Það var
ekki markmiðið heldur fyrst
og fremst að vinna vel fyrir
þau byggðarlög sem ég hafði
kynnst og vildi vinna fyrir á
sem flestum sviðum. Annars
tekur bara eitt við af öðru. Þetta
var góður kafli, honum lauk og
ég nýt þess að þurfa ekki að
vera pólitískur aOa jafna.
Dómkirkjupresturinn
á Facebook
Hjálmar er mikill stemnings-
maður og viO vera í góðu
sambandi við fólk. Hann tók
samskiptasíðuna Facebook í
sína þjónustu og þar á hann
2560 vini. -Facebook er góður
samskiptamáti. I staðinn fyrir
að gleyma, þá rifja ég upp
gamla vináttu og endurvek
kynni mín af fólki og ekki síst
fermingarbörnum frá fyrri
tið. Fólk hefur samband og
biður mig að gifta eða skira ef
viðkomandi fólk er ekki tengt
öðrum kirkjum eða söfnuðum
fyrir sunnan. Ég hef mOda
ánægju af því, segir Hjálmar.
Aðspurður hvort það sé
eitthvað sem hann vilji segja
lesendum Feykis að lokum
segir Hjálmar. -Áður en
Sigurbjörn biskup vígði mig tíl
prests gaf hann mér gott ráð.
Hann sagði mér að fyrstu tíu til
fimmtán árin í prestskapnum
væru mikOvægust til þess
að læra að verða prestur og
komast í takt við söfnuði
sína. Séu þau ár vel notuð
létti það störfin og greiði fyrir
þjónustunni aOa ævina eftir
það. Mér finnst þetta rétt hjá
honum og á ég Skagfirðingum
og Húnvetningum mikið að
þakka í þessum efnum.
Hjálmar ásamt Sigurbirni Einarssyni biskupi i Dómkirkjunni á útgáfudeSi Bibiíunnar i nýrri þýðingu.
AÐSEND 6REIN
Ómar Bragi Stefánsson skrifar
íþróttasvæðið á
Sauðárkróki
íþróttasvæðið á
Sauðárkróki er af mörgum
talið eitt það allra
glæsilegasta á landinu.
Svæðið er staðsett í hjarta
bæjarins við hlið
skólamannvirkja og annara
fþróttamannvirkja sem
gerir alla umgjörð þess svo
einstaka. Þessi
staðsetning setur okkur í
fremstu röð og gefur okkur
ótal sóknarfæri fyrir
æfingar og keppni.
Það er heldur ekki að
ástæðulausu að Lands- og
Unglingalandsmót UMFÍ hafa
verið haldin á Króknum
undanfarin ár og það er heldur
engin tilviljun að Króksmót í
knattspyrnu er orðið að þvi
stórmóti sem það nú er. Á
hverju ári koma þúsundir
barna og unglinga ásamt
fjölskyldum sínum á Krókinn
til að taka þátt í íþróttamótum
og aOir eru gestir okkar
sammála um eitt; íþrótta-
svæðið er frábært og þessi
nálægð við aOa hluti er einstök,
það getur bara ekki verið
betra.
Mér hefúr fúndist í gegnum
tíðina að fólk væri afskaplega
sátt við staðsetningu íþrótta-
svæðisins, enda svæðið iðandi
af lífi frá morgni til kvölds og
setur svo sannarlega svip sinn
á bæinn. Þetta svæði og það
starf sem þarna er unnið tel ég
sveitarfélaginu til tekna á aOan
hátt.
Nú eru kynntar hugmyndir
um að þetta svæði eigi að víkja
fyrir bílastæði og skrúðgarði.
Ég tel að þeir sem koma fram
með slíkar hugmyndir hafi
hvorki þekkingu né skilning á
mikilvægi málsins. Hinsvegar
ætla ég ekki fyrir nokkurn
mun að standa í vegi fyrir
stækkun Árskóla og tel hana
afar nauðsynlega. En að
stækkunin þurfi að skerða
íþróttasvæðið tel ég með öOu
óviðundandi. Skólahverfið er
hinsvegar að mínu mati iOa
hannað þar sem einn fjöl-
farnasti og hættulegasti ak-
vegur bæjarins klýfúr það í
tvennt. Ég held að það ætti
frekar að leggja vinnu í finna
lausn á þessum málum en að
slátra iþróttasvæðinu með
einu pennastrOd.
Það hefúr lengi verið rætt
um að reisa fjölnota íþrótta-
hús á Sauðárkróki. Ég tel að
horfa eigi á svokaOað Vt hús
sem er um 50x70 mtr. Við
höfum enga burði til að reisa
hér og reka stórt hús. En það
sem er mikilvægast í þessu
öllu er að fjölnota húsið
tengist núverandi íþróttahúsi
við Árskóla. Það er lyldlatriði,
bæði hvað varðar afnot
skólanna og eins rekstrarlega
hagkvæmni.
Samstarf íþróttahreyfing-
arinnar og skólayfirvalda á
Sauðárkróki hefúr verið
einstakt og ætíð hefur hús-
næði skólans staðið hreyf-
ingunni til afnota. Sveitar-
félagið hefur einnig í gegnum
tíðina staðið vel við bakið á
íþróttahreyfingunni bæði
hvað varðar starfið sjálft sem
og byggingu íþróttamann-
virkja. Fyrir þetta allt ber
vissulega að þakka því aOt
þetta starf byggist á samstarfi
og sameiginlegri sýn á því
hvernig við viljum búa að
æsku þessa samfélags.
Ég trúi því að ráðamenn
staldri við og geri ráð fyrir
fjölnota íþróttahúsi sem teng-
ist íþróttahúsinu og skóla-
mannvirkjunum. Einnig að
íþróttasvæðið fái að halda sér
þó svo viðbygging Árskóla
verði að veruleika. Ef við
vOjum þá er hægt að finna
lausn sem allir geta sætt sig
við.
En það styttist líka í
kosningar og þar á íþrótta-
hreyfingin aOtaf möguleika á
láta til sín taka. Ég trúi því
hinsvegar ekki að íþrótta-
svæðinu verði fórnað.
íþróttahreyfingin á meira
skilið en svo.
ÓmarBragi Stefánsson