Ljóðormur - 01.05.1985, Side 14

ELlSABET JÖKULSDÓTTIR
DRANGAVÍK Á STRÖNDUM
í drangavík
þarsem andi löngu liðiima tíima býr
og útselskópur graetur um nætur
innamum hrikaleg drangaskörðiin
og himiinblátt hafið
innanum fiilnað grasið
hundaþúfur og huilduhorgir
áin líður hjá
þar stendur gamalt einmana hús
einiiverju sinni bjó þar fólk
sem nytjaði sína jörð
átti belju og bú
og sótti bein úr sjó
nú eru mennirnir horfnir á braut
og það er minkiurinn einn sem læðist inn
tilað vitja þrastahreiðurs
j)ú kemiur í drang’avík
einn góðan veðurdag
er vindurimn feyikir loðnu
löngu fölllnu grasinu
skuggaleg ský á lofti
og brimhljóð við ströndina
þú undrast að nokkurntíma haJii leiikið itér líf.
12