Jólasveinar - 01.12.1923, Blaðsíða 5

3
aði og honum fanst alt vera svo autt og tómt. Hann litaðist
urri. Matsveinninn var horfinn. Skipið kastaðist á hliðina og
hræðslan greip hann.
Hrópaði ekki einhver upp úr hvítfissandi ólgandi hafinuf
Ef til vill var það faðir hans, sem ha.fði tekið út á Atlants-
hafinu fyrir tveim árum. Var hann að kalla á hann?
Hann vissi að hann gat beðið til guðs. Mamma hans
hafði kent honum það. »Góði guð, hjálpaðu mér og lofaðu
mér að komast heilum heim til mömmu«, áagði hann lágt og
tárin runnu í snjóinn á heitum kinnum hans. Litla fátæklega
hlýja stofan heima heillaði huga hans. En hann varð rólegri
Nauðsynjavðrur til jóianna
s v o s e m:
Hillennium hveiti, sem allar húsmæður kjósa
og alt til bökunar.
i.vextir, hvergi ódýrari. — Sultutau, Súkkulaði og íleira.
Allir verða ánægðir með matinn úr verzlun
Hannesar Olafssonar,
Grettisgötu 1. — Sími 871.
þegar hann hugsaði um það, að hann var einkastoð móður
sinnar og fimm systkyna.
Jóakim spýtti og settist klofvega á seglið, sem hann var
nú búinn að festa.
— »Sjómanni sæma ekki daprar hugsanir á jólanóttina«,
sagði hann borginmannlega við sjálfan sig. Hafði ekki móð-
ir hans kent honum að segja satt og vera hugrakkur, svo
að hánn og þau öll mættu hitta pabba hinumegin. Hvílík
sæla að mætast í himneskuin fagnaði! Að ljúga og hræðast
var sama sem að vantreysta guði, en hann treysti honum,
enda þótt — — — Hann var einn á ránni. Hvar var mat-
sveinninn ? Fallinn útbyrðis! — Jóakim stirðnaði af ótta; hann
reyndi að kalla en gat það ekki. Hann sundlaði. Hné hans