Tímarit Fjelags íslenskra hjúkrunarkvenna - 01.02.1928, Blaðsíða 7

-7(-
---L
A Ð P ECR Ð I R
HE3XSUVARÐVEITSLUSTARPSEMINWAR.
Lavisleg Þýöing eftir Sigriði Eiriks-
dóttur, úr "Liga der Rotkreussgesell-
schaften',' Kcmmission der pflegewesen,,
Jeg á að skýra frá aðferðum heilsuvarð-
veitslustefnunnar. Aðferðirnar fara eftir
markmiði Þvi er kept er að. Og hver eru Þá
helstu markmið heilsuvarðveitslunnar?
1. Trúin á að geta vakiö, útbreitt og hald-
haldið við liði hugsiónum heilsusamlegs
lifemis.
2. Meðvitund sjerhvers einstaklings um
ábyrgðartilfinningu Þá er honum er Xögð
á herðar gagnvart Þjóð sinni.
3. Þjóðin á að útbreiða kenningar sinar um
heilsuvarðveitslu jafnt meðal seðri sem
lægri stjetta.
4. Allstaðar ber að lita eftir, að skilyrði
fyrir heilsusamlegu uppeldi sjeu fyrir
hendi.
5. Alt mannkynið á að bindast samtökm um
að vinna að Þvi, að verjast sjúkdómum og
óláni Þvi er af Þeim leiðir.
6. Um leið og heilsa einstaklingsins er
trygð, eru fengin skilyrði fyrir Þvi,að
útrýma megi sjúkdómum og eymd úr heimin-
um.
Hvað er Þá heilsvarðveitslustarfsemi?
Það er siðferðisleg Þekking, og markmiðið
er að koma jöfnuði á lifsaðstöðu meðal Þjóð-
anna, með öðrum orðum bæta kjör hinna bág-
stöddu og Þekkingarsnauðu i Þjóðfjelaginu,
Þannig að hjá Þeim vakni löngun til Þrifnað-
ar, sannleikskærleika og ábyrgðartilfinning-
ar gagnvart sjer og sinum. Vegurinn til Þessa
er mannúðartilfinning.
Hvorki heimsstriðinu eða byltingum Þeim,
er Það hafði i för með sjer, hefir til Þessa
hepnast að byggja brýr yfir hyldýpi Það er
rikir á milli stjetta Þjóðfjelagsins. Auðæf-
in eru em á vegum Þess hluta Þjóðanna, er
upplýstur ér og er Þvi eigi að undra Þótt
heilsuvarðveitslan beinist frekar i áttina
til hinna fátæku, undirokuðu og óupplýstu.
Hjer ná sjúkdómar og vanÞekking sem best
útbreiðslu.
Öll Þjóðarmein eiga upptök sin i and-
lega eða likamlegri eymd. Þar Þróast best
sjúkdómar til sálar og likama og siðan breið-
ast meinin út. Það er eins og Þeim sje sáð
i hefndarskyni á meðal hinna efnaðri, er i
hugsmarla.usri eigingimi hafa látið sjer
ástand fátæklinganna litlu skifta. Almenn
ÞjóðarfraBðsla getur aðeins komið hjer að
notum og eins og Kristur á sinum tima tók
fátæku fiskimennina fram yfir aðra, eins
snýst heilsuverðveitslustarfsemin nú á tim-
um aðallega um hina bágstöddu og eftirlits-
lausu, um Þann hluta Þjóðarinnar er verst
verðiar úti, er sjúkdóma og slysfarir bera
að höndum - um verkalýðinn og bændalýðinn.
starfssviðið er hjer bygt á kærleika og er
hann besta undirstaðan til samvinnu.
Og, trúið mjer: Hinn besta árangur heilsu-
uppeldis er oft að finna hjá fátæka heimil-
isföðumum og i skauti fjölskyldu hans,Þar
sem allir eru svo öðrum háðir. Efnaði borg-
arinn hefir ávalt tök á að fá góða hjúkrun
og aðhlynningu, er sjúkdóma er að höndum.
Hinn fátæki, aftur á móti, hefir betri
skilning á að verjast sjúkdómum Þegar einu
sinni er búið að fiæða hann eftir Þörfum.
Mismunurinn er nefnilega sá, að sjúkleiki
fátæka mannsins hefir eymd í för með sjer,
Þá er riki maðurinn leitar læknis og reið-
ir sig á mátt hans, Þegar i óefni er komið.
Ahrif verkalýðshreyfingarinnar, á Þroskun
heilsuvarðveitslunnar, er löngu Þekt og á
rökm bygð. Án sjálfstæðis verður litið úr
heilsuvarðveitslu eða Þekkingu á meðal
verkalýðsins.
Pestalozzi segir einhversstaðar: "Mjer
er Það oft átakanlegt umhugsunarefni,hversu
sá hluti mannkynsins er við eymd og volæði
á að striða, berst fram til ódauðlegs Þro3ka
á meðan aðrir, er öll heimsins skilyrði hafa,
steypa sjer i ógæfu með framferði sinu".
Þannig er aðalstarfsvið heilsuvarðveitsl-
unnsir á vegum hinna fátæku, sem fara á mis
við alla undirstöðuÞekkingu heilsufræðinnar,
en sem Þó oft gefa Þjóðum sinum hina nýtustu
og bestu syni. Heilsuvarðveitslan á Þvi
fyrst og fremst að berast inn á heimilin.
Hverjir eru nú verkfæri heilsuvarðveitslu-
stefnunnar? Það eru trúboðar heilsuvarð-
veitsluhugsjónarinnar. Sjerhver sá, er ber
heill almennrar uppfræðslu Þjóðar sinnar
fyrir brjósti, er liður i Þessari starf-
semi. Sá, sem með skilningi og kærleika
getur fundið sjálfan sig i starfinu, er vel
til Þess fallinn. Sá, sem sjer framför i
smámunum, hið varanlega i hinu breytilega,
hið eilifa i hinu liðna. Sá hefir myndug-
leika til að gerast brautryðjandi, til Þess
að undirbúa akurlendið. Siðan taka aðrir
við og njóta uppskerunnar. Hún verður að
vera Þannig úr garði gerð, að hægt sje að
taka undir með PaulsenV "Sá sem helgar lif
sitt hinu góða og mikla, hann dregur umhverfi
sitt ixxn i áhugamál sini’