Kvennalistinn á Vesturlandi - 01.05.1986, Síða 4
Ef þær yrðu jafnmargar og karlarnir...
Halla Þorsteinsdóttir, iðn-
verkakona skipar 6. sæti á
framboðslista Kvennalistans á
Vesturlandi. Hún hefur stund-
að ýmis störf um ævina og
fannst okkur því að forvitnilegt
gæti verið að fræðast um
reynslu hennar af launakjörum
og aðbúnaði kvenna á vinnu-
markaðinum.
Hvað starfar þú núna?
Ég vinn í saumastofunni Hen-
son hér á Akranesi, og hef verið
þar í rúmt ár.
Er þetta stór vinnustaður?
Þar vinna um það bil 30 konur.
Eru það eingöngu konur?
Já, eingöngu konur nema yfir-
maðurinn.
í hverju er starfið fólgið?
Ég sit við saumavél í 8 tíma
dag hvern. Það er kaffitími í 10
mínútur fyrir hádegi og 5 mínútur
eftir hádegi og 25 mínútur fáum
við í mat.
Hvernig líður þér svo að lokn-
um vinnudegi?
Hreinlega uppgefin í öxlum,
hálsinum og mjög þreytt í augun-
um.
Eru engir möguleikar á tilbreyt-
ingu?
Eiginlega ekki, nema mismun-
andi vélar. Þær sem vinna við
frágang og pökkun vinna ein-
göngu viö það.
Hvað saumar þú svo?
Aðallega sportfatnað og mínar
sérgreinar eru vasar og rennilás-
ar.
Saumar þú kannski eingöngu
vasa dögum saman?
Já, já.
Hvernig finnst þér þetta starf,
miðað við önnur sem þú hefur
stundað?
Þetta er mjög einhæft starf og
þess vegna lýjandi. Miðað við
verlsunarstarf sem ég vann áður,
þá er kyrrsetan mesta breytingin.
í verslun er maður á hreyfingu og
verður þá oft þreyttur í fótunum
en fjölbreytnin er heldur meiri.
Annars er erfitt að bera þessi
störf saman, þau eru svo ólík.
Hvað hefurðu svo í kaup?
26.500 krónur á mánuði. Það
höfum við allar, alveg óháð
starfsaldri og reynslu. Við síðustu
samninga var felld niður starfs-
aldurshækkun og 15% álag sem
við höfðum.
í hvaða stéttarfélagi ertu?
í verkalýðsfélagi Akraness er
iðjudeild sem við tilheyrum.
Og hver semur svo fyrir ykkur?
Iðja, Landssamtök iðnverka-
fólks. Við tökum lágmarkslaun
eftir heildarsamningum, sem
gilda fyrir allt landið. Auðvitað veit
maður að sums staðar eryfirborg-
að, en það er ekki hjá okkur.
Hvað finnst þér um þessa síð-
ustu samninga?
Mér finnst við hafa farið stórt
skref afturábak, að missa starfs-
aldurshækkunina og álags-
greiðsluna og fá ekkert í staðinn.
Hvernig getur svona lagað
gerst?
Mér finnst alltaf vera samið
vinnuveitendum í hag. Verkalýðs-
hreyfingin hefur ekki staðið sig
sem skyldi.
Væri hægt að gera þetta öðru-
vísi?
Ég held að meiri líkur væru til
að ná betri samningum ef minni
hópar semdu. Að deildirnar
semdu sér, t.d. saumakonur og
fiskverkafólk sér, því hagsmunir
þeirra og sjónarmið eru mjög mis-
Halla Þorsteinsdóttir
munandi, t.d. bónusinn í frysti-
húsunum.
Hvernig eru tengsl verkalýðs-
forystunnar við verkalýðinn?
Engan veginn nógu góð, þeir
sjást aldrei á vinnustöðum, nema
til að etja okkur út í einhvern
hasar.
Heldurðu að forystan hafi
kannski ekki 26.500 krónur í
mánaðarlaun?
Þeir ættu að reyna að lifa á
þessum launum sem þeir semja
um fyrir okkur.
Hvað finnst þér um tengsl
verkalýðshreyfingarinnar við
stjórnmálalfokkana?
Mér finnst að verkalýðshreyf-
ingin eigi að vera ópólitísk.
Hver er hlutur kvenna í verka-
lýðsforystunni?
Mjög lítill, er óhætt að segja.
Að hverju heldurðu að það sé?
Það vill enginn gefa sig í þetta,
þetta er svo þrælpólitískt, það er
ekki hægt að starfa án þess að
vera stimplaður inní einhverja
flokka. Þetta er líka mjög van-
þakklátt starf og tímafrekt.
Hverju heldurðu að það breyti
ef það væru fleiri konur í verka-
lýðsforystunni?
Ef þær yrðu jafnmargar og karl-
arnir og réðu jafnmiklu þá hlyti að
verða meiri launajafnrétti. Starfs-
fólkið á sjúkrahúsinu t.d. hefur
náð góðum samningum viö sína
viðsemjendur og þar eru konur í
meirihluta og semja sjálfar.
Hvernig gengur að lifa á lág-
markslaunum?
Það er engan veginn hægt,
eins og allir hljóta að sjá. Þeir
sem eru á þessum launum hljóta
að vera öðrum háðir, maka eða
fjölskyldu til að framfleyta sér.
Þetta er ekki nóg fyrir einn, hvað
þá fyrir t.d. einstætt foreldri.
Hvað finnst þér að lágmarks-
laun ættu að vera?
Það sem kostar fyrir einstakling
að framfleyta sér eftir útreikningi
Þjóðhagsstofnunar á hverjum
tíma.
Nú þurfum við að slá botninn í
þetta, viltu ekki segja eitthvað
að lokum?
Mérfinnst að enginn mætti hafa
fólk í vinnu nema geta greitt því
laun sem það getur lifað af.
Guðrún Jóhannsdóttir
Hvenær fáum við að
vinna karlmannsverkin?
IIIOMPIB*
er trygging
SPARISJÓÐUR HÝRASÝSLU
Borgarbraut 14, Borgarnesi. — Sítni 93-7208
4