Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 15.05.1990, Side 12

* félagsmál
unni með sér og starfa einnig á
Landspítala.
Ég vil þakka Ingibjörgu Arna-
dóttur fyrir störf hennar sem rit-
stjóri blaðsins okkar. Ég óska
henni alls góðs og býð nýju ritstjór-
ana velkomna.
Um leið og ég lýk máli mínu hvet
ég fundarmenn til að kynna sér þá
starfsemi HFÍ, sem kemur fram í
ritinu um deildir og nefndir félags-
ins.
Megi HFÍ eflast faglega og fé-
lagslega á komandi árum.
Sigþrúður Ingimundardóttir,
formaður HFÍ.
SKÝRSLA
KJARAMÁLANEFNDAR
FYRIR STARFSÁRIÐ MAÍ
1989 -MAÍ1990
Eftir gerð síðustu kjarasamninga
10. maí 1989 var að mestu lokið
störfum kjaramálanefndar fyrir
sumarið.
Ný kjaramálanefnd var kosin á
fulltrúafundi 1989. í henni eiga
sæti:
Þórdís Sigurðardóttir, Geðdeild
Landspítalans.
Arndís Hauksdóttir, Heilsuvernd-
arstöð Reykjavíkur.
Sigurbjörg Björgvinsdóttir, Borg-
arspítala.
Guðrún Sigurjónsdóttir, Borgar-
spítala.
Eyrún Jónsdóttir, Borgarspítala.
Edda Hjaltested, Landakotsspít-
ala.
Elín Ýrr Halldórsdóttir, Landspít-
ala.
Ragna Dóra Ragnarsdóttir, Akur-
eyri.
Hjúkrunarfræðingar á Isafirði
háðu harða baráttu um launakjör
sín sl. sumar og fylgdist formaður
kjararáðs með þeim málum, ásamt
Birni Arnórssyni, hagfræðingi
BSRB. Lauk þeirri baráttu með því
að hjúkrunarfræðingar gerðu
samning sem allir gátu vel við unað.
24. ágúst 1989 áttu hjúkrunar-
fræðingar á Suðurnesjum í kjara-
baráttu við viðsemjendur sína um
nýjan sérkjarasamning. Fóru for-
maður HFI og formaður kjararáðs
til Keflavíkur og sátu einn samn-
ingafund með samningsaðilum.
29. júní fór kjaramálanefnd á
fund með samstarfsnefnd ríkis og
borgar og gengið var frá bókun 4
um að 1/6 hluti hjúkrunarfræðinga
skyldi hækka í launum.
Samþykkt hafði verið í okkar
röðum að þessi hækkun skyldi falla
til þeirra hjúkrunarfræðinga, sem
röðuðust fyrir ofan deildarstjóra en
mjög hafði dregist saman með þess-
um hópum vegna hækkana, sem
áður höfðu fallið til deildarstjóra en
ekki annarra stjórnunarstaða.
Fengu hjúkrunarfræðingar í þess-
um stjórnunarstöðum tveggja
flokka hækkun.
Fyrsti formlegi fundur nýrrar
kjaramálanefndar var haldinn í
október 1989. Var það fræðslu-
fundur en það er orðinn fastur liður
í starfi kjaramálanefndar að hafa
fræðslu um kjaramál á fyrsta starfs-
fundi á haustin. Meðal annars var á
dagskrá að Lára Júlíusdóttir, lög-
fræðingur ASI, hélt mjög fróðlegt
erindi um konur í kjarabaráttu.
13. október 1989 fórum við á
fyrsta samstarfsnefndarfundinn
varðandi bókun 5 (sérfræðileyfin).
Það mál hefur gengið mjög illa og
er samningsaðilum okkar ekki
haggað í þeirri ákvörðun sinni að
hreyfa ekkert við því máli í bráð.
I janúar byrjaði kjaramálanefnd-
in að undirbúa kröfugerð næstu
kjarasamninga en samningur HFÍ
rann út 31. janúar 1990.
Unnið var af mikilli festu að gerð
kröfugerðar og var hún síðan kynnt
á félagsfundi hjá Reykjavíkurdeild.
Farið var á þrjá vinnustaðafundi á
Landspítala, Landakoti og Borgar-
spítala og kröfugerðin kynnt.
Ekkert varð af fleiri vinnustaða-
fundum vegna þess að samninga-
málin tóku óvænt nýja stefnu þegar
tvö stærstu verkalýðsfélögin í land-
inu tóku höndum saman og höfðu
samflot um gerð nýs kjarasamn-
ings.
Öll vitum við hvað gerðist. Gerð-
ur var svokallaður núll-lausnar
samningur. Við í kjaramálanefnd-
inni gerðum félögum okkar í BSRB
strax grein fyrir því að við myndum
ekki taka þátt í þessu samstarfi og
ganga sjálfar að samningaborðinu
eins og við hefðum gert undanfarin
ár. Var því sýndur fullur skilningur.
13. febrúar fórum við síðan á fyrsta
samningafundinn og voru þá lögð
fyrir okkur drög að nýjum kjara-
samningi, sem var að mestu eins og
aðrir kjarasamningar sem gerðir
höfðu verið í landinu fram að þeim
tíma.
Að vísu var okkur aðeins boðin
1% hækkun 1. júní og þar með átti
að jafna út þá launahækkun, sem
við höfðum fengið 1. janúar. Eng-
inn skyldi fá meira en 5% á þessu
ári, sama þótt fyrri hækkun hefði
tilheyrt eldri samningi. Við höfn-
uðum þessu plaggi og lýstum yfir
undrun okkar á því að okkur væri
ekki gefinn kostur á að leggja fram
kröfugerð HFÍ.
Var sá fundur ekki lengri en
ákveðið að við legðum fram kröfu-
gerð á næsta samningafundi, sem
við og gerðum á fundi sem haldinn
var 19. febrúar.
Næsti fundur var ekki haldinn
fyrr en 29. mars. Upp úr þeim við-
ræðum slitnaði og málinu var síðan
vísað til ríkissáttasemjara. Við
héldum því til streitu að fá ein-
hverja úrlausn og voru það aðallega
þrjú mál, sem við vildum fá samið
um þótt annað yrði lagt til hliðar.
Sérfræðileyfin - 2% og bókun, sem
tryggði okkur gagnvart launabreyt-
ingum annarra hópa í þjóðfélaginu.
Á þetta hafði samninganefndin
lokað.
Haldnir voru þrír fundir og virtist
málið vera í algjörum hnút. 7. maí
vorum við síðan boðaðar á fund hjá
ríkissáttasemjara og virtist þá
12 HJÚKRUN 2/»—66. árgangur