Norðurslóð - 27.01.1982, Blaðsíða 2

NORÐURSLÓÐ
Útgefendur og ábyrgðarmenn:
Hjörtur E. Þórarinsson, Tjörn, Svarfaðardal
Jóhann Antonsson, Dalvík
Afgreiðsla og innheimta: Sigriður Hafstað, Tjörn
Sími 96-61555
Ljósmyndari: Rögnvaldur Sk. Friðbjörnsson
Prentun: Prentsmiðia Björns Jónssonar
Jöfnun
hitunarkostnaðar
Jöfnun aðstöðu og lifsgæða milli landsins barna hefur verið
vinsælt pólitiskt stefnumið allra flokka um langt skeið í orði
að sjálfsögðu, en líka í talsvert miklum mæli á borði. í því
sambandi nægir að nefna stórkostlegar endurbætur siðustu
ára á vegakerfi, rafveitum og símkerfí, sem allt stuðlar að
jöfnun aðstöðu til að njóta Iífsgæða i einhverjum skilningi. Er
síst ástæða til að vanþakka þetta og margt í svipuðum dúr,
sem vel er gert.
Hins vegar er hollast að gera sér grein fyrir því, að jöfnun
aðstöðu verður aldrei nema takmörkuð. Sú stefna, sem lengi
hefur verið allsráðandi, að setja nálega allar sameiginlegar
mennta- og menningarstofnanir þjóðarinnar niður í höfuð-
borginni er ein sér nægileg til að gera aðstöðumuninn
gífurlega mikinn og óútjafnanlegan. Um þetta tjáir ekki að
sakast, enda er það sannast mála, að við landsbyggðarmenn
njótum líka eins og annars í ríkara mæli en meðborgarar
okkar við Faxaflóa og í grennd, þótt erfitt kunni að vera að
meta það til fjár.
Hér skal þó minnt á einn þátt daglegra útgjalda, sem hvílir
margfalt þyngra á sumum þegnum þjóðfélagsins en öðrum og
vissulega er hægðarleikur að jafna svo um munar. Það er
hitunarkostnaður húsa í okkar kalda landi. Nú búa 80-90%
þjóðarinnar við húsahitun frá jarðvarmaveitum og fleiri
bætast við á næstunni. Á hinn bóginn verða alltafjiokkrir,
sem aldrei geta búist við slíkum hlunnindum sér og byggðum
sínum til handa. En það á ekki að koma að sök. Nú er
rafmagnið komið um allar byggðir, og senn í yfirfljótanlegu
magni.
Hér eigum við því góðan leik á borði: að nýta okkar
heimaöfluðu orku og afmá um leið tilfinnanlegan aðstöðu-
mun þegnanna.
Það er aðkallandi að taka nú þegar ákvörðun um að gefa
öllum, sem ekki eiga kost á hitaveitu, færi á að kaupa raforku
til húshitunar á verði, sem er nálægt meðalverði á vatni úr
jarðvarmaveitu. Það hlýtur að vera hægt að finna einfalda leið
til að koma svo miklu réttlætismáli fljótt og vel í höfn.
H. E. Þ.
Samvinna - sameining
í varfæmislega orðaðri grein í
síðasta tölublaði af Norður-
slóð fjallaði Hjörtur á Tjöm um
núverandi skiptingu sveitar-
félaganna og hvort hún ætti
lengur rétt á sér. Fagna verður
því mjög að hann skuli hafa
þorað að fjalla opinberlega um
þetta viðkvæma mál því ekki er
nóg að málin séu eingöngu rædd
á götuhomum eða á bæjarhlað-
inu. Þó það sé oft nauðsynlegur
undirbúningur er orðið tíma-
bært að ræða þetta mál opin-
skátt. Undirritaður er aðkomu-
maður hér og þekkir ekki
ástæðuna fyrir skiptingunni
1946, en hvað sem þár kom til
finnst mér ekki skipta máli
lengur. Ástæða er til að skoða
málið nú í ljósi bættra sam-
gangna og aukinnar samvinnu
almennt.
Samvinna sveitarfélaga á ýms
um sviðum færist mjög í vöxt,
telja verður það eðlilegt þar sem
það gerir ýmsum minni sveitar-
félögum kleift að bjóða íbúum
sínum upp á þjónustu sem því
stæði ekki annars til boða.
Einnig stuðlar þessi samvinna
oft að spamaði í rekstri og
hagkvæmari nýbyggingum. Það
sem oftast ræður mestu um
þessa samvinnu er hin landfræði
lega skipting og telja verður að
sameining Dalvíkur og Svarf-
aðardalshrepps sé mjög rökrétt
frá því sjónarmiði. Meiri sam-
vinna eða sameining við Ár-
skógshrepp er fyllilega inni í
þessari mynd.
Undir svona kringumstæðum
er oft spurt hvort stíga eigi skref
eða taíca stökk. Vegna þess að
talið er, að andstaða við sam-
einingu sé ennþá allnokkur, má
vera rétt að flýta sér hægt.
Samþykkt hefur verið tillaga í
Bæjarstjórn Dalvíkur þar sem
bæjarstjóra er falið að reyna að
koma á reglulegum fundum
oddvita nágrannasveitarfélag-
anna og bæjarstjóra. Eru þessir
fundir ætlaðir til þess að ræða
ýmis sameiginleg mál þessara
sveitarfélaga. Efafþessu verður
má fagna því sem fyrstu reglu-
legu skoðanaskiptum þessara
sveitarfélaga sem síðar mætti
útvíkka í reglulega samráðs-
fundi sveitarstjórnanna.
Samvinna þessara sveitar-
félaga er nú fyrir hendi. Má þar
nefna rekstur heilsugæslustöðv-
ar, rekstur heimavistar og 8. og
9. bekkjar grunnskólans. Sam-
vinna hefur einnig verið um
kaup á slökkvibílum. Umræður
fara nú fram um sameiginlegan
rekstur tónlistarskóla þar sem
kennt yrði á Dalvík, í Húsa-
bakkaskóla og Árskógsskóla.
Hafa allar sveitarstjómimar
lýst áhuga sínum til þess og
verður fundum um málið fram-
haldið nú í desember. Málefni
slökkviliðs Dalvíkur koma
sennilega bráðum til umræðu
þessara sveitarfélaga þar sem
fyrir Alþingi liggja lög um
skyldu sveitarfélaga til að hafa
eigið slökkvilið, eða gera samn-
ing við annað (önnur) sveitar-
félög um að sjá um brunavarnir
fyrir sig. Samvinná Dalvíkur og
Norðurslóð leitar svara:
Hvernig var gamla árið?
Hvernig leggst það nýja í þig?
Það er góð venja í upphafl nýs árs
að skyggnast yfir farinn veg og
spá um ókominn tima. Því fór
Norðurslóð á stúfana og leitaði
álits nokkurra manna á nýliðnu
ári og nýbyrjuðu ári. Spuming-
arnar sem fólk var beðið að svara
voru einfaldlega þessar: Hvemig
fannst þér síðastliðið ár og
hvemig líst þér á nýja árið?
Sigurður Jóhannsson Hrísum.
„Síðastliðið ár var heldur
erfitt ár þegar á heildina er litið.
Veðurfar var landbúnaðinum
erfitt, kalt, og af þeim sökum
lítil spretta. Ekki bætti úr skák
að lítilli sprettu fylgdi mikið kal.
Ef litið er á efnahag fólks þá
held ég að þróunin hafi verið sú
að æ erfiðara sé að ná endum
saman. Mér finnst a.m.k. heldur
hafa lengst á milli þeirra ogekki
síst á síðastliðnu ári.
Nú hvað nýtt ár snertir þá
vonar maður alltaf að það muni
færa manni eitthvað gott. Ég er
farinn að sjá til sólar hér og því
þýðir ekkert annað en að vera
bjartsýnn“, sagði Sigurður
Jóhannsson.
Kristján Ólafsson Dalvík.
„Þegar ég hugsa um liðið ár
virðist það hafa verið nokkuð
gott ár, bæði til sjós og lands.
Um einstök atriði á nýliðnu ári
ber hæst ár fatlaðra og það sem
áunnist hefur í þeim málum. Þá
hefur næg atvinna verið þrátt
fyrir verðbólgu ogrekstrarerfið-
leika fyrirtækja.
Persónuleg áhugamál mín
hafa gengið mér í vil á síðast-
liðnu ári og á ég þar við vísi að
stofnun byggðasafns fyrir Svarf-
aðardal og Dalvík.
Þegar litið er til ársins 1982
virðist mér ekki of bjart fram-
undan í rekstri ýmissa fyrir-
tækja þar sem útlit er fyrir að
verðbólgan komi til með að vaxa
verulega á árinu.
Um einstök mál á þessu ári
ber hæst ár aldraðra og sú
skylda okkar sem yngri erum að
hlúa að þeim málurn", sagði
Kristján Ólafsson.
Aðalheiður Árnadóttir Dalvík.
„Ég vil meina að síðastliðið ár
verði að teljast meðalár. Ef á
afkomu á árinu er litið kemur í
ljós að hún var hreint ekki svo
slæm. Hinsvegar þarf víst ekki
að fjölyrða um veðrið á síðast-
liðnu ári. Það var með allra
versta móti. En þegar á heildina
er litið hef ég ekki undan neinu
að kvarta á síðastliðnu ári.
Hvað nýbyrjuðu ári viðkemur
þá held ég að veður verði slæmt í
vetur en sumarið all miklu betra
en í fyrra. Ætli afkoma verði
ekki svipuð og í fyrra, svo
framarlega sem aflabrögð verði
Svarfaðardalshrepps um bygg-
ingu og rekstur Dalbæjar er
öllum aðilum mjög til sóma. Það
stóra afrek sem þar hefur verið
unnið, er með því besta eða það
besta sém þekkist á málefnum
aldraðra hér á landi og má
þakka það góðri samvinnu og
samhug sveitarfélaganna. Það
er því ljóst að hvort sem til
sameiningar kemur eða ekki
hlýtur aukin samvinna og sam-
starf að vera til góðs fyrir alla.
Ekki skal fram hjá því gengið
að í umræðum um samvinnu
sveitarfélaganna er oft minnst á
að allt sé á Dalvík og Dalvíkur-
bær einn njóti útsvarstekna og
fleira af þeim mönnum sem hafa
framfæri sitt af sameiginlegum
rekstri sveitarfélaganna. Rétt er
það að svo er oftast, en
Daivíkurbær hefur líka kostnað
svipuð“, sagði Aðalheiður
Ámadóttir.
Ambjörn Stefánsson Dalvík.
„Mér fannst síðastliðið ár það
versta sem ég man. Það sem mér
fannst einkenna árið voru fyrst
og fremst veðurfarslegar óstill-
ur. Veturinn erfiður, vorið kom
seint, sumarið kalt og haustið
sömuleiðis.
Þrátt fyrir þetta hugsa ég að
árið hafi ekki leikið fólk hér
grátt. Að vísu virðist það
óvenjulega þungt í lund á árinu
en það má eflaust rekja til veður-
farsins.
Hvað mig og mína áhrærir þá
hefur nýliðið ár verið gott ár.
Hingað á Dalbæ komum við
Laufey í desember síðastliðnum
og líður hér vel. Hér þarf sann-
arlega ekki undan neinu að
kvarta.
Nú, það sem af er árinu hefur
tíðarfar verið hálf leiðinlegt.
Hvort það er fyrirboði ársins
þori ég ekki að spá um“, sagði
Arnbjöm Stefánsson.
Guðrún Lárusdóttir Þverá.
„Það fer eftir því hvemig á
það er litið. Nýliðið ár var
hundleiðinlegt hvað veðurfar
snertir, en aftur á móti fannst
mér félagslíf a.m.k. hér í sveit
vera ögn skárra en árin á undan.
Þegar á heildina er litið virtist
mér fólk hér um slóðir hafa það
betra í fyrra en næstu ár á
undan. Sjálfsagt hefur næg
atvinna ráðið þar mestu um.
Þegar skyggnst er yfir liðið ár
fannst mér að mest hafi áunnisj
fyrir héraðið á sviði vegamála. Á
ég þar við uppbyggingu-vegar-
ins til Akureyrar, en brátt mun
verða komið varanlegt slitlag á
hann allan.
Um nýhafið ár vil ég segja það
að mér líst að mörgu leyti vel á
það. Ég held að veðurfar verði
betra en á liðnu ári, eða slíkt
vonar maður. Það mætti segja
mér að efnahagur fólks verði
lakari en á síðastliðnu ári.
Verðskyn hjá fólki er orðið svo
brenglað að ekki er von á góðu.
Annars held ég að mannlífið
haldist að mestu óbreytt á
nýhöfnu ári. Vonandi batnar
það sem batnað getur“, sagði
Guðrún Lárusdóttir.
Jónas Þorleifsson Koti.
„Um síðastliðið ár þarf víst
ekki að hafa mörg orð. Það var
slæmt ár, sérstaklega hvað tíðar-
far snerti. Einkanlega var þó
haustið erfitt. Of snemmt er víst
að segja um hvemig árið kom í
heild út fyrir bændur.
Ég er nú engin spámaður
þannig að ég vil sem minnst
segja um nýhafið ár, bæði hvað
af þessum þegnum sínum sem
öðrum. Hann þarf að byggja
og halda við götum svo þessir
menn geti byggt sín eigin hús.
Hann þarf að byggja og reka
leikskóla fyrir börn þessara
þegna sem annarra. Hann þarf
að byggja og reka skóla, sund-
laug, íþróttahús, heilsugæslu-
stöð og fleira. fyrir þessa þegna
sína sem aðra. Þannig má lengi
telja. Það á líklega langt í land
með það að sú fjárhagsáætlun
Dalvíkurbæjar líti dagsins ljós
að verkefnaskortur verði fyrir
það fé sem til ráðstöfunar er af
skatttekjum þegnanna. Meðan
svo er væri réttast að láta
lögheimili manna ekki standa
aukinni samvinnu fyrir þrifum.
Það mál myndi allavega leysast
með sameiningu sveitarfélaga.
í byggðarlögum myndast allt-
viðkemur landbúnaðinum og
þjóðfélaginu í heild. Það verður
þó að segjast alveg eins og er að
ástandið í þjóðfélaginu nú er
ekki beint glæsilegt, en sem
betur fer er verið að leysa
eitthvað úr þeim málum. Hvað
síðan verður er ómögulegt að
segja fyrir um“, sagði Jónas
Þorleifsson.
Anton Guðlaugsson Dalvík.
„Að mörgu leyti var síðast-
liðið ár gott. Ég held að almennt
hafi fólk sloppið heldur vel frá
árinu bæði hér sem annarsstað-
ar. Að vísu urðu bændur illa úti
á árinu, ekki má gleyma því. Þar
spilaði veðurfarið náttúrulega
stæsta hlutverkið, en það var að
mínu mati það sem gerði okkur
hvað erfiðast fyrir á árinu. Ef
litið er á þjóðfélagið í heild
fannst mér hinn síaukni skipa-
innflutningur landsmanna vera
það neikvæðasta á síðastliðnu
ári.
Hvað mannlíf hér á Dalvík
varðar á liðnu ári þá var það
ágætt en stór missir þótti mér af
blandaða kómum sem hér starf-
aði.
Ég verð að segja það að mér
líst ekki nógu vel á nýja árið.
Markaðshorfur er ég hræddur
við en þær hafa jú allt að segja
fyrir atvinnulíf á stað eins og
Dalvík. Það mætti segja mér að
eitthvað þrengist um efnahag
fólks á nýhöfnu ári. Ég læt vera
að spá í veðrið“, sagði Anton
Guðlaugsson.
Kristín Gestsdóttir Dalvík.
„Nýliðið ár geymist nokkuð
vel í huga mér. Ég á mínar góðu
minningar frá árinu en sömu-
leiðis slæmar. Þrátt fyrir erfitt
tíðarfar á árinu held ég að fólk
megi minnast þess með nokkuð
góðum hug. Hagur fólks hefur
áreiðanlega verið í meðallagi
góður. Ung fólk flytur hingað til
Dalvíkur og sest að og er gott til
þess að vita.
Á síðastliðnu ári var margt
gert til hagsbóta hér á Dalvík.
Efst er mér í huga áframhald-
andi uppbygging á Dalbæ. Mér
finnst ánægjulegt að vita af
þessu heimili í byggðarlaginu.
Einnig dettur mér i hug að nefna
aukna gatnagerð hér í bænum.
Hún er til hagsbóta fyrir alla.
Þegar rætt er um síðastliðið ár
kemur upp í hugan ánægjuleg
heimsókn forsetans okkar hing-
að í sumar. Hún var öllum
kærkominn gestur og lífgaði
upp á hversdagsleikann.
Um nýhafið ár vil ég segja að
mér líst heldur vel á það. Eftir
svo erfitt ár veðurfarslega séð
gefur maður sér að nýtt ár muni
færa öllum eitthvað betra“,
sagði Kristín Gestsdóttir.
Öskar Þór.
af byggðakjarnar eins og Dal-
vík. Það er alltaf álitamál hvar
staðsetja eigi ýmsa starfsemi og
hversu mikið eigi að dreifa
henni. Það vandamál ætti alltaf
að vera hægt að leysa með
góðum vilja, en mér finnst aðal-
atriðið að gera öllum íbúunum
eins auðvelt og hægt er að njóta
alls þess sem boðið er upp á.
Fullt jafnræði næst þó aldrei
meðan búið er bæði í sveit og bæ,
sem vonandi verður áfram.
Ég tek því undir áskorun
Hjartar um að farið verði að
ræða þessi sameiningarmál al-
varlega og opinskátt frá öllum
hliðum svo íbúar þessarra sveitar
félaga eigi auðveldara með að
taka afstöðu i þessu máli.
Dalvík 3. des. 1981
Karl Guðmundsson, bæjarritari.
2 - NORÐURSLÓÐ