Norðurslóð - 20.02.1985, Blaðsíða 4

Það var heitt á könnunni
þegar komið var á vettvang.
Ymsir kappar voru í kaffi-
stofunni og nýttu þeir sér
ósvikið kaffið. Ægir Þorvalds'.
og Kiddi Rommel voru að rifja
upp sögur frá síldarárunum.
Kiddi hefur lifað margt og eins
og hann segir sjálfur gæti hann
rifjað upp mergjaðar sögur svo
fylltu heila bók. I hans frásögn
er syndin bæði lævís og lipur.
Ægir kannaðist við þá atburði
sem til umræðu voru og fyllti út í
ýmsar myndir, en hann ségir
manna skemmtilegast frá. Ægir
vildi halda því fram að Dalvík-
ingar hafi ekki verið barnanna
Hiti og þungi dagsins varðandi
útskipun á saltfiski hvfldi á
herðum Gunnars Jónssonar í
Björk. Gunnar er nú enginn
nýgræðingur í þessum efnum,
«mboðsmaður Eimskips og SIF í
áratugi.
í mörgu var að snúast hjá
umboðsmanninum. Hann var
ýmist fram á bryggjunni eða í
símanum upp á vigt. Við króuðum
Gunnar af og lögðum fyrir hann
nokkrar spurningar.
Hvað er verið að skipa miklum
saltfiski út í dag?
í allt fara 146 tonn. Héðan frá
Dalvík og Árskógsströnd fara
63 tonn. Hitt er frá Grenivík,
Hrísey, Grímsey, Siglufirði og
Akureyri.
Það er alltaf að verða algeng-
ara, að hingað sé safnað afurðum
frá Eyjafjarðarsvæðinu til út-
flutnings. Sérstaklega hefur
þetta aukist með saltfisk eftir að
tandurfiskurinn kom til sög-
unnar.
Tandurfiskur er létt staðinn
saltfiskur, kannskiekkinema 10
daga gamall. Afskipanir eru því
tíðari en áður og minna frá
hverjum og einum.
Er aðstaðan þá nógu góð hér
fyrir svona þjónustu?
Auðvitað væri miklu betra að
SÍF hefði hérna kæligeymslu. Þá
gætu þeir verið búnir að koma
fiskinum hingað. Útskipun væri
þá fljótlegri og á allan hátt
þægilegri.
Sjálfsagt á þetta eftir að
koma. Núna er þessu safnað
saman með Drangi daginn sem
útskipunin fer fram. Það er
ábyggilega dýrara en þarf.
Er þetta alveg nýtt að skipa út
afurðum frá stóru svæði?
í skreiðinni var svona fyrir-
komulag, en það er nú lítið um
útskipanir á henni núna. Út-
skipun á saltfiski tekur miklu
styttri tíma eftir að öllu er
pakkað í kassa eða á bretti.
Síðast vorum við rúma þrjá tíma
að skipa út 159 tonnum í Sögu.
Ingvi Antonsson á kaffistofunni ásamt Valdimar Bragasyni og Árna Arngrímssyni.
Ljósmyndari Norðurslóðar gerði margar tilraunir til að ná myndum á morgunfundunum en flestir fastagestirnir
flúðu af hólmi áður en náðist að festa þá á filmu. Því getum við ekki verið með mynd af mönnum eins og Kristjáni
Ólafssyni og Ríkharði í Bakkagerðum.
Hér á dögunum mælti tíðindamaður Norðurslóðar sér mót við
starfsmenn Dalvíkurhafnar með það fyrir augum að eiga við þá viðtal.
Akveðið var að hittast s.l. laugardag og spjalla i næði.
Á tilsettum tíma var okkar maður mættur, en þá kom í ljós að
Skeiðsfoss var að lesta saltfisk, svo satt best að segja var næðið
takmarkað. Segulband var með í för og var brugðið á það ráð að láta
það ganga eftir þörfum og vinna síðan upp efni á síður blaðsins eftir því
sem færi gæfist.
Það er erfitt að gefa rétta mynd af lífinu í vigtarskúrnum á Dalvík,
þó mun það verða reynt með hjálp segulbandsupptöku.

Garðar hafnarvörður bindur stærsta skip sem komið hefur til Dalvíkur, PRVIC 4800 tonna.
Setið í viktarskúrnum
Hér er líf og fjör
Þú ert búinn að vera við
afgreiðslu hér við höfnina frá því
hafskip komu hér fyrst að landi.
Já, ég byrjaði í olíunni og var
þá með Shellafgreiðslu. Nú svo
var ég hafnarvörður í 29 ár. Eg
tók við af Steingrími Þorsteins,
sem var fyrsti hafnarvörðurinn.
Hjá Dalvíkurhöfn starfa þrír
menn, hafnarvörður og tveir
vigtarverðir.
Það var hægt að draga vigtar
verðina út úr skarkalanum til að
fræðast um þeirra störf. Þessir
tveir heiðursmenn eru Ingimar
Lárusson eða Ingi Lár, sem var
hafnarvörður hér á árum áður og
Ingvi Antonsson sem enn er
kallaður Ingvi á Hrísum, þótt
hann sé löngu fluttur þaðan.
Hvað er vigtin opin lengi á
hverjum degi?
Ingi: A þessum tíma árs er
opið frá 8 á morgnana til 19 á
kvöldin, en yfir vetrarvertíðina
eða frá næstu mánaðamótum er
opið til 22 á kvöldin. Um helgar
er opið frá 4 á laugardögum til
21 á kvöldin. En það er nú svo
að landanir vilja standa lengur á
kvöldin en auglýstur tími segir
til um.
Ingvi: Já, sá okkar sem er á
vakt er raunar á bakvakt utan
vinnutíma og verður að vera í
kallfæri ef eitthvað sérstakt
stendur til.
Hér er um vaktavinnu að
ræða þannig að við skiptum
deginum milli okkar.
Ekki byrjar löndun úr skipum
kl. 8 á morgnana, eitthvað fieira
en fískur er vigtað?
Ingvi: Á morgnana eru aðal
vigtanir bein, slóg og lifur.
Síðan ýmislegt eins og salt, kjöt
og bílar af ýmsum tilefnum, hey
Hann var að vísu ekki nema í
eitt ár. Margt er nú öðru vísi
núna en var þá. Maður gat nú
ekki boðið upp á kaffi á
sjcrifstofunni eins og Gæji núna.
Ég hafði nú aldrei neina skrif-
stofu sem hafnarvörður. já, það
var nú kölluð skrifstofa sem ég
hafði _ upp á lofti í gömlu
verbúðinni. Aldrei voru haldnir
morgunfundir yfir kaffi þar.
Og þar með var Gunnar
rokinn.
og fleira. Fiskur er síðan aðal-
lega seinnipart dags og á
kvöldin.
Ingi: Auðvitað er mjög mis-
jafnt hve mikið er að gera,
stundum lítið, stundum mikið.
Þetta er eins með aðra þjónustu
t.d. í versluninni og á skrifstofu.
Það koma tarnir og svo dauður
tími á milli.
Hér er talstöð sem bátar geta
haft samband við ykkur, er hún
mikið notuð?
Ingi: Já, hún er talsvert
notuð. I gegnum hana láta bátar
vita af sér, t.d. hvenær þeir verða
í landi, hver aflinn er og svo
framvegis. Þessu komum við á
framfæri við hverja útgerð og þá
um leið skilaboðum um það sem
þeir þurfa um borð af netum og
ýmsu öðru. Þegar stór skip eru
að koma að bryggju í vondum
veðrum hafa þau gjarnan sam-
band hingað og er þeim þá
leiðbeint.
Ingvi: Við heyrum í bátunum
á daginn og vitum hvernig
gengur. Það er býsna mikil-
vægt því hingað kemur fólk eða
hringir og þá getum við oft sagt
því fréttir og gefið upplýsingar.
Ef eitthvað er að veðri þá er
mikið spurt. Krakkar þeirra sem
eru á bátunum hringja mikið og
spyrja hvenær þeir verði í landi,
já, og auðvitað blessaðar konur-
nar.
Nú varst þú Ingi á smábátum
hér áður fyrr. Finnst þér ekki
mikil framför að hafa talstöðvar-
þjónustuna.
Ingi: Jú, maður, þetta er allt
annað en var. Öryggið af því að
geta látið vita af sér, ef eitthvað
er. Bæði öryggi fyrir þá sem eru
á sjónum og aðstandendur í
landi. Þetta lífgar líka mikið upp
á starfið og allt hér við höfnina.
Yfir vetrarmánuðina koma
margir og spyrja frétta.
I kabarett um jólin var sett upp
atriði sem átti að vera úr vigtar-
skúrnum. Þið hafið kannast við
lífið úr skúrnum þar, eða hvað?
Ingvi: Ég kannaðist alla-
vega við sjálfan mig þarna. Ég
segi nú ekki að í öllu hafi verið
fylgt sannleikanum. Ýkt mynd
var gefin. Annars hefði verið
hægt að gera meira úr þessu, því
hér skeður margt og margt er
skrafað. Á hverjum morgni
mæta hér menn í kaffi, mikið
sömu mennirnir. Þeir fyrstu eru
komnir hálf átta. Það eru
nokkrir menn sem alls ekki
komast til starfa og vakna ekki
fyrr en þeir eru búnir að fá sér
kaffi hér.
Ingi: Mesta traffikin er á
morgnana. Stundum erum við
búnir að hella 3 til 4 sinnum
uppá fyrir kl.9. En það er
slæðingur af mönnum allan
Kaffið vekur menn
Saltfiskur víða að
bestir í öðrum höfnum hér á
árum áður og ekki dró Kiddi úr
því. Ýmsir núverandi og fyrr-
verandi Dalvíkingar voru
nefndir til sögunnar og er á
engan hallað þó skýrt sé frá
aðdáun sögumanna á tveim.
Óli Jakobs. virðist hafa verið
með afbrigðum hugkvæmur
þegar strákapör og hreystiverk
voru annarsvegar. M.a. var
rifjuð upp sagan af Raufarhöfn
þegar uppselt var á ballið en tvö
hundruð manns stóðu úti og
fengu ekkert að gert. Þá greip
Oli dyravörðinn, rúmlega
tveggja metra háan og eftir því
breiðan, og hljóp með hann burt
og gátu þá þeir sem vildu komist
á ball.
Almar Jóns. var alveg djöfull
skemmtilegur, sagði Kiddi.
Hann var svo kattliðugt helvíti
að þeir lágu svo djöfull flott hjá
honum. Hann var líka lærður,
helvítið á’onum, í slagsmálum.
Kiddi sagði að í landlegum hefði
aldrei verið sofið nema á daginn
og menn ekki gefið sér tíma til
að borða þegar þeir vöknuðu á
kvöldin.
Upprifjun á siglingum á Bret-
land og Þýskaland var rétt að
hefjast þegar Ægir var kallaður í
útskipun og Kiddi fór að undir-
búa grásleppuna hjá sér.
Tíðindamaður Norðurslóðar
var á stjákli og tók menn tali,
náði á vigtarvöðrum og átti
viðtal við þá. Lífið var fjörugt í
vigtarskúrnum á meðan, tal-
stöðin opin og hélt hún oft
athygli manna. Bátar voru
annað slagið að kalla í Dalvíkúr-
höfn og tilkynna sig í land.
Stefán Rögnvaldsson var
væntalegur kl. 8 með svipaðan
afla og daginn áður. Þeir báðu
um 5 net um borð.
Svanur frá Hrísey tilkynnti
komu sína og bað um að haft
yrði samband við Helga Jak.
sem tæki 1,5 tn. af ufsa af
honum. Helgi var fljótlega
mættur og farinn að segja góða
veiðisögu en náði ekki að ljúka
henni því Svanurinn var
kominn.
Árni Kristins, skipstjóri á
Svaninum, var inntur eftir því af
hverju hann landaði hér. Hann
kvað það stafa af innanbúðar-
vanda þeirra eyjarskeggja.
Baunamir vildu ekki taka af þeim
ufsann til frystingar, en Helgi
tæki af þeim. Oftast hefðu þeir
sent yfir með ferjunni, notað
sömu ferðirnar og togarafisk-
urinn kæmi með héðan frá
Dalvík.
Skipverjar á Skeiðsfossi
komu og fengu að hringja.
Við höf]
4 -NORÐURSLÓÐ