Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1864, Page 109
UM PRENTSMIÐJUNA.
101
undan þegin afe ákveba, hvab prenta eigi, nema gufcsorfeabækur, 1855.
þá varfe stjórnin afe álíta, afe yfirvöldin eigi, mefean afe prent- 9. júní.
smifejunni er stjórnafe eins og alþjófelegri stofnan, afe sjá um og
gæta þess, afe ekki sje annafe prentafe, en þafe sem álíta má gott
°g gagnlegt; þafe var líka hin helzta ástæfea og á mestum rök-
um byggfe, er höffe var móti stjórn prentsmifejunnar, mefean hún
var leigfe einstökum mönnum, afe svo margar ónýtar bækurvoru
prentafear, af því afe þær borgufeu sig, og verfea stiptsyfirvöldin
því, en ekki forstöfeumafeur prentsmifejunnar, afe hafa umsjón á
þessu, því þafe er ekki ætlandi, afe hann hafi þá vísindalegu
menntun er til þessa útheimtist; en í annan stafe gæti þafe afe
vísu verife hentugt, afe forstöfeumafeurinn stingi upp á vife stipts-
yfirvöldin, hvafe prenta skuli.
Um leife og jeg ekki hef viljafe láta hjá lífea, afe skýra herra
stiptamtmanninum og yfeur háæruverfeugi herra frá áfeur töldu,
vildi jeg samkvæmt þvj, er gjörfe er grein fyrir hjer afe framan,
bifeja afe yfeur þóknist afe bera umhyggju fyrir því, afe nokkurn
veginn fullkomife ágrip af reikningum prentsmifejunnar fyrir næst-
lifeife reikningsár verfei auglýst á prenti, þegar búife er afe end-
urskofea og leggja úrskurfe á þá, og afe því fylgi yfirlit, er sýni
hvernig hagur prentsmifejunnar er vife enda reikningsársins, og
skal þetta einnig sífear gjört fyrir hin komandi ár, þar afe auki
umbifejist þjer afe gjöra forstöfeumanni þeim, er þjer hafife sett,
afe skyldu, í hvert skipti þegar um prentun einhverrar bókar er
afe ræfea, afe bera undir yfeur uppástungu mefe ástæfeum fyrir
henni, áfeur en þjer skerife úr málinu.
31. Brjef dómsmálastjórnarinnar til konungsfulltrúa, 9-iúni-
Melstebs amtmanns, um lögleiðing almennra laga
á íslandi.
Um leife og jeg samkvæmt allrahæztum úrskurfei 10. nóvember
1843 sendi hjer mefe herra amtmanninum, sem konungsfulltrúa
a alþingi, öll almenn lagabofe sem komin eru út handa Danmörku,
árin 1853 og 1854, til þess afe alþingife geti sagt álit sitt um,