Svava - 01.02.1904, Blaðsíða 2

294
í’eim, sem lioppa’ í hlýjum Inirurn
Hengdum upp á gyltum snúrum,
Þó að fíríli fönn að múrum
í’Iutt er alís Ryns lof og húl,
Ivrásir fá jjeir, kjass og skjól.
Ættu peir við storrrr ttð stríða,
Standa’ á gaddi vetrarhrfða,
Sjálfsagt rninns’ af songnutn þý'ða
Syngju þeir rneð hljóðin hvell,
Hraktir út tam hjarn og svelf.
Hór í glngga-trog þer tyltuy
Tjáðu hvað af aíhug' viltfu,-
Þína veiku strengi atiltu
Stundar-hlé þá gefst í hyl,
í>ó í frosti finnir til.
Eg skal þig af litlum leffunr
Láta fá á snjÖa-dreifum
Mola þá af hálfum hleifum,
Hér, sent finn í léttum mal.
Mitt í næðing njöta skal.
Skopið flóna, það við þolurn —-
J>etta’ frjálst, þó só 1 molum.-