Svava - 01.02.1904, Blaðsíða 42

334
Sólskínid og- heilbrig-öi manna.
JpLESTIE þekkja hvev áhrif sólskiuið hefír & jurtirnar.
Þær, sem sólin uær ekki að skína á, uá litlum vexti,
eru fðlar og veiklulegar; binar þar á móti, sem vaxa í
sólskiuinu, þroskast íijótt og eru hraustlegar. Sama er
tilfellið með blóm ogjurtir sem eru ræktuð iuni í hús-
um. Sóliu vei'ður að uá að skíua á þau, ef þau eiga að
geta lifað og þroskast.
Að hinu leytinu lítur svo út, sem menu viti ekki al-
nreut hverja þýðingu sólskinið hefir fyrir manninn,
einkum börn og unglinga, og þó oru dæmi þess dögun-
um fleiri. I borgnnum, þar sem rnenu verða að búa i
bakbyggingum, som sólin skínsjaldan eða ekki á, verða
meun fölir ogóbraustlegir í audliti, viuuuþrekið veiklað
og iieilsaD sjaldnast góð. Einkum kemur þetta fram á
kvenfólki og börnum, sem jafnaðarlega verða að halda sig
inni.
Taugakerfið, og þar af leiðandi goðslagið, verður
fyrir talsverðum áhrifum sólskinsius. í sólskinslausu
drungaveðri vorða menn þunglyndari og latari, en í
björtu og góðu sólskinsveðrí.
Það er því mjög áríðaudi beilsunnar vegna, að
híbýlum vorum sé svo varið að sólin geii sem bezt skiuið