Dagblaðið Vísir - DV - 29.09.2017, Blaðsíða 52

Dagblaðið Vísir - DV - 29.09.2017, Blaðsíða 52
28 sakamál Helgarblað 29. september 2017 A ð kvöldi 13. apríl, 1989, tók Ramon nokkur Salcido, frá Sonoma-sýslu í Kali- forníu, vel á því í drykkju og kókaínneyslu, enda verulega niðurdreginn vegna yfirvofandi atvinnumissis og skilnaðar. Salcido fékk þá flugu í höf- uðið að hann hefði staðið í upp- eldi þriggja stúlkna sem hann átti ekkert í og varð sannfærður um að eiginkona hans hefði verið honum ótrú með yfirmanni hans, Tracy Toovey, vínkaupmanni í Sonoma. Að morgni næsta dags hafði Salcido ákveðið hvað gera skyldi, sá dagur varð verulega sorglegur. Fleygt á sorphauga Þennan morgun setti Salcido dætur sínar þrjár; Sophiu, fjögurra ára, Carminu, þriggja ára, og Teresu, eins árs, í fjölskyldubílinn og voru þær aðeins íklæddar nátt- fötunum. Síðan hóf hann leit að Angelu, eiginkonu sinni, en sú leit bar ekki árangur. Salcido ók sem leið lá að sorp- haugum skammt frá Petaluma- borg og skar þar dætur sínar á háls og henti þeim á haugana. Kominn á bragðið Salcido hugðist ekki láta þar við sitja og lagði sennilega höfuðið í bleyti. Niðurstaðan varð sú að kanna hvort Angela kynni að vera hjá móður sinni og þangað ók hann. En Angela var ekki hjá móður sinni, en Salcido lét engu að síður hendur standa fram úr ermum. Hann byrjaði á að berja tengdamóður sína, Marion Richards, til bana en síðan færðist ofbeldið upp á nýtt og óhugnanlegra stig. Allir skulu deyja Síðar kom í ljós að Salcido hugðist fyrirkoma öllum ætt- ingjum eiginkonu sinnar. Því fór það svo að þegar hann var búinn að berja tengdamóður sína til ólífis sneri hann sér að tveimur yngstu dætrum hennar, fleiri voru ekki heima. Ruth, tólf ára, og Marie, átta ára, áttu ekki möguleika gegn sturluðum manninum. Hann skar þær báðar á háls og misþyrmdi þeim kynferðislega. Leitaði langt yfir skammt En Angela var enn ófundin og Salcido ekki reiðubúinn til að láta staðar numið. Þegar upp var staðið kom í ljós að hann hafði leitað langt yfir skammt, því hann fann eigin- konu sína heima. Hún hafði ekki hugmynd um þær hörmungar sem átt höfðu sér stað og átti sér einskis ills von. Hvort Angela fékk nokkru sinni að vita um afdrif fjölskyldu sinnar skal ósagt látið, en Salcido skaut hana til bana á heimili þeirra. Ekki allt búið enn Salcido ku hafa teygað kampavín þegar hann ók frá heimili sínu, en síðar var ljóst að honum fannst enn vanta punktinn yfir i-ið. Áðurnefndur vínkaup- maður, Toovey, átti og rak Grand Cru-víngerðina í Sonoma. Salcido var þess fullviss að Toovey hefði gert sér dælt við Angelu, og gott betur. Án efa hefur honum því þótt viðeigandi að ljúka þess- um blóðuga degi á víngerðinni, sem hann og gerði og dagar hins meinta ástmanns voru taldir. Handtekinn í Mexíkó Að þessu öllu loknu ók Salcido til Los Mochis í Mexíkó, heim til mömmu sinnar. Þar var hann handtekinn og síðar framseldur til Kaliforníu til að svara til saka fyrir ódæði sín. Ramon Salcido var dæmdur til dauða 17. desember 1990, og bíður víst enn örlaga sinna. Að sögn hefur hann síðan snúið sér til kristinnar trúar og í yfirlýsingu sem hann skrifaði, Saga mín, segir hann: „Þetta var hræðilegur harmleikur […]. Það eina sem mig langaði var að deyja því ég hafði glatað öllum sem ég hafði nokkru sinni elskað. Þá skildi maður Biblíuna eftir í klefanum mínum […]. Ljósið í myrkrinu Um einum og hálfum sólarhring eftir að Salcido fleygði dætrum sínum á haugana við Petaluma fannst Carmina þar á lífi, liggj- andi við hlið látinna systra sinna. Carmen var síðar ættleidd af fjölskyldu í Missouri og árið 2009 skrifaði hún bók um reynslu sína; Not Lost Forever. n n Salcido grunaði eiginkonu sína um ótryggð n Allir ættingjar hennar skyldu deyja Ramon Salcido Lagði upp í blóðuga vegferð dag einn í apríl 1989. Við leiði systra sinna og móður Carmina skrifaði síðar bók um lífsreynslu sína. Sjö morð í So om
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.