Morgunblaðið - 21.04.2017, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 21. APRÍL 2017
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, bróðir og
mágur,
GUÐJÓN INGIMUNDARSON
trésmiður,
frá Melhóli í Meðallandi,
lést á hjartadeild Landspítalans
fimmtudaginn 13. apríl.
Útförin fer fram frá Grensáskirkju mánudaginn 24. apríl klukkan
15.
Stefán Ingi Guðjónsson Anna H. Birgisdóttir
Steinunn Guðjónsdóttir Birgir Aðalsteinsson
Árni Ingimundarson Guðrún Káradóttir
Bergur Ingimundarson Sólveig Snorradóttir
Sveinbjörg Ingimundardóttir Ólafur J. Jónsson
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ERLING SNÆVAR TÓMASSON,
fv. skólastjóri,
Kúrlandi 17, Reykjavík,
lést á heimili sínu 11. apríl.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 25. apríl kl. 13.
Lára Erlingsdóttir
Ólöf Erlingsdóttir Þorsteinn Jóhannesson
Björn Erlingsson Bergþóra Valsdóttir
Magnús Ingi Erlingsson
Már Erlingsson Halla Gunnarsdóttir
Heiða Erlingsdóttir Rúnar Sigtryggsson
barnabörn og barnabarnabörn
✝ Daði Garð-arsson fæddist
á Akureyri 29. jan-
úar 1982. Hann
varð bráðkvaddur
10. apríl 2017.
Foreldrar hans
eru Garðar Pét-
ursson, f. 20.10.
1948, d. 26.5. 2016,
og Ragnheiður
Víglundsdóttir, f.
16.4. 1957. Daði
átti eina eldri systur, Laufeyju
Dögg, f. 7.6. 1979, hún er í
sambúð með Auðuni Ein-
arssyni.
Maki Daða er Karólína
27.8. 2002, móðir hans er Ellen
Kristjánsdóttir.
Daði var uppalinn í
Vestmannaeyjum en fluttist
upp á land 2003. Hófu þau
Karólína sambúð sína í Hafn-
arfirði og bjuggu þau þar.
Hann hóf störf ungur við hin
ýmsu verkefni í Vest-
mannaeyjum en eftir að hann
fluttist upp á land starfaði
hann sem múrari og síðustu ár
rak hann sitt eigið fyrirtæki.
Daði tók virkan þátt í tóm-
stundum barna sinna sem spila
öll fótbolta með Knattspyrnu-
félagi Hauka.Í hjarta Daða sló
sterkt ÍBV hjarta og Manchest-
er United var hans lið í ensku
deildinni. Útförin fer fram frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í
dag, 21. apríl 2017, klukkan 13.
Helga Sím-
onardóttir, f. 22.10.
1984. Karólína er
dóttir hjónanna
Símonar Ólafs
Viggóssonar, f.
23.4. 1956, d. 1.1.
2017, og Birnu Sig-
urbjargar Bene-
diktsdóttur, f. 8.6.
1960. Daði lætur
eftir sig fjögur
börn. Daði og Kar-
ólína eiga saman þrjú börn,
þau eru: Dagur Máni, f. 6.4.
2007, Fjóla Huld, f. 4.6. 2010,
og Bríet Ýr, f. 23.2. 2013. Fyrir
átti Daði Alexander Mána, f.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Elsku ástin mín, ég trúi því
ekki að þú sért farinn.
Ég er svo þakklát fyrir þann
tíma sem við fengum saman og
þessi yndislegu börn sem þú
gafst mér. Síðustu skilaboðin
sem þú sendir mér voru: „Mikið
eigum við fullkomin börn.“
Hrikalega finnst mér þetta
ósanngjarnt. Lífið var rétt að
byrja og það er svo margt eftir.
Tíminn flýgur áfram og hann
teymir mig á eftir sér
og ekki fæ ég miklu ráðið um það
hvert hann fer.
En ég vona bara að hann hugsi
svolítið hlýlega til mín
og leiði mig á endanum aftur til
þín.
(Megas)
Þessi litlu skilaboð eru sund-
urleit og erfitt að skrifa, um
huga minn flæða svo ótal marg-
ar minningar, þú varst svo ynd-
islegur og minn besti vinur,
stoð mín og stytta.
Ég elskaði hvað allir voru
jafnir í þínum augum, í þínum
huga áttu allir alltaf að fá tæki-
færi. Hvernig þú varst alltaf
boðinn og búinn að hjálpa öll-
um.
Hvernig pabbahlutverkið var
þitt mikilvægasta hlutverk og
þú gafst þig 150% í það. Ég
brosti oft út í annað yfir því
hvað þú nenntir að vesenast
með krökkunum, finna rafhlöðu
í hin og þessi leikföng, leita að
einhverju, það skipti ekki máli
með hvað þau leituðu til þín, þú
sagðir alltaf já.
Ég lofa frá mínum dýpstu
hjartarótum að þau fá að muna
eftir þér, minnast þín og þú
munt aldrei víkja úr hjarta okk-
ar og huga. Ég veit þú vakir yf-
ir okkur, ástin mín.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Ég elska þig, út í geim og
milljón sinnum til baka.
Elsku „osturinn“ þinn að ei-
lífu,
Karólína (Karó).
Í dag, 21. apríl, kveðjum við í
hinsta sinn góðan dreng, hann
Daða Garðarsson. Leiðir okkar
Daða lágu fyrst saman 2003
þegar við Símon minn gistum
heima hjá Helgu sem leigði þá á
Suðurvangi og hann var svo
sætur að elda fyrir okkur
gömlu þvílíkan „dinner“ en það
kunni hann upp á tíu.
Ó, hvað ég hlakkaði til að
hitta herramanninn sem hún
dóttir mín heillaðist svo mikið
af og talaði svo mikið um, enda
reyndist drengurinn fjall-
myndalegur herra með svo
fallegt bros, að ég sé það fyrir
mér þegar ég skrifa þetta, svo
ég tali nú ekki um fallega
hjartalagið hans sem hafði pláss
fyrir alla.
Við Símon áttum margar
gleðistundir með litlu fjölskyldu
þeirra Daða og Helgu sem ég
mun ávallt geyma í hjarta mér
og mikið þakklát fyrir að hafa
eignast hann sem tengdason.
Hann Daði var alltaf til stað-
ar fyrir okkur tengdaforeldrana
enda liggja mörg handbrögð
hans á heimili okkar sem og
öðrum stöðum sem tengjast
okkur hjónum.
Það bara lék allt í höndunum
á honum.
Ef hann kunni það ekki þá
bara leitaði hann sér bara upp-
lýsinga um það hvernig hann
ætti að gera hlutinn.
Daði lætur eftir sig fjögur
yndisleg ömmubörn sem voru
augasteinarnir hans og ástina
sína, hana Helgu. Þau öll mun
ég styrkja eins og gæta.
Þegar einhver fellur frá
fyllist hjartað tómi
en margur síðan mikið á
í minninganna hljómi.
Á meðan hjörtun mild og góð
minning örmum vefur
þá fær að hljóma lífsins ljóð
og lag sem tilgang hefur.
Ef minning geymir ást og yl
hún yfir sorgum gnæfir
því alltaf verða tónar til
sem tíminn ekki svæfir.
(K.H.)
Elsku Helga mín og börn,
Didda, Laufey og fjölskylda og
allir aðstandendur, megi allar
góðar vættir vaka yfir ykkur,
dag sem nótt og veita ykkur
styrk í sorginni.
Birna Sigurbj.
Benediktsdóttir.
Stórt skarð er nú höggvið í
litla árganginn okkar í Vest-
mannaeyjum en Daði setti mik-
inn svip á hópinn. Sterkur kar-
akter, vinsæll meðal
skólasystkina sinna og sóttu all-
ir í félagsskap hans. Daði var
uppátækjasamur og ávallt mik-
ið líf í kringum hann. Daði var
líka sterkur námsmaður og
pottþétt eftirminnilegur hjá
kennurum okkar bæði vegna
þess að hann átti það til að fara
ekki endilega eftir boðum og
bönnum og sinnti þó náminu
vel.
Eins og gengur og gerist
skilja oft leiðir á mismunandi
tímum fólks og fylgdumst við
með Daða af aðdáun úr fjar-
lægð. Aðdáunarvert var að sjá
hversu góður pabbi Daði var og
hvað hann mat fjölskylduna
mikils.
Það er okkur ótrúlega mik-
ilvægt að síðasta haust var
haldið árgangsmót í Vest-
mannaeyjum þar sem Daði lék
á als oddi. Svo mikið skemmti
hann sér að hann sendi okkur
kveðju strax morguninn eftir að
árgangsmótinu lauk þar sem
hann þakkaði fyrir frábæra
tíma og lofaði okkur því að
hann myndi aldrei missa af ár-
gangsmóti aftur.
Trúum við því og erum þess
fullviss að svo verði þó það
verði ekki með sama hætti og
Daði átti von á.
Sendum við aðstandendum
innilegar samúðarkveðjur.
Minning um frábæran mann
mun lifa.
Fyrir hönd árgangs 1982 úr
Vestmannaeyjum,
Hjördís, Sigríður
Helga og Védís.
Daði Garðarssonfyrir SH í Frakklandi á árunum1988-1989. Það var ekki auðvelt
verk að sinna sölu íslenzkra
sjávarafurða í Bretlandi á tím-
um þorskastríðanna. Á þessu
varð mikil breyting eftir samn-
inga okkar um 200 mílna fisk-
veiðilögsögu við Breta 1976. Í
framhaldi af því hófst þar mikil
uppbygging og verksmiðjurekst-
ur, sem kom í hlut Ólafs að
byggja upp og stjórna. Var þá
ákveðið að flytja höfuðstöðvar
samtakanna frá London til
Grimsby og byggja þar upp
verksmiðjurekstur.
Ég átti því láni að fagna að fá
að starfa með Ólafi um langt
árabil, fyrst í stjórn Stax-Ross
Ltd. og síðan Icelandic freezings
Plants Ltd. Það var bæði lær-
dómsríkt og gefandi. Allnokkur
þáttur í starfi hans á tímum
þorskastríðanna var að kynna
málstað Íslendinga í landhelg-
ismálinu hjá ýmsum félagasam-
tökum, sem vildu fá að vita
meira um það, en áróður fjöl-
miðla og stjórnmálamanna gaf
til kynna. Það voru einkum Rot-
ary- og Lionsklúbbar, sem vildu
fá að heyra sjónarmið Íslend-
inga. Kom sér þá vel að Ólafur
var vel máli farinn og átti gott
með að koma málstað sínum á
framfæri. Hlaut málflutningur
hans almennt góðan hljómgrunn
og töldu þeir Breta fylgja röng-
um málstað og fylgja Efnahags-
bandalaginu í blindni að málum.
Eftir að starfsferli hans hjá SH
og dótturfyrirtækjum lauk ritaði
hann æviminningar sínar, sem
komu út á árunum 2002-2003.
Ólafur Guðmundsson var mik-
ill Vestfirðingur. Hann var
fæddur í Breiðuvík, en ólst upp
á Lambavatni á Rauðasandi.
Gerði hann sér far um að heim-
sækja æskustöðvar sínar að
jafnaði á hverju ári. Við Hulda
áttum þess kost eitt sumarið að
ferðast með þeim hjónum, Ólafi
og konu hans, Guðfinnu Péturs-
dóttur, um Rauðasandshrepp,
ásamt barnabörnum okkar. Þar
var Ólafur á heimavelli, þekkti
hvern stein, hverja þúfu og flest-
ir ábúendur voru ýmist frændur
hans eða gamlir vinir. Þessi ferð
líður okkur ekki úr minni.
Að leiðarlokum þakka ég
Ólafi Guðmundssyni ánægjulega
samfylgd og vináttu um langt
árabil. Blessuð sé minning hans.
Jón Páll Halldórsson.
✝ Ólafur TryggviKristjánsson
fæddist í Reykjavík
21. apríl 1944. Hann
andaðist í Owasso,
Oklahoma í Banda-
ríkjunum, 25. mars
2017.
Foreldrar Ólafs
voru Ósk Jóhanna
Kristjánsson, f. 8.
apríl 1919, d. 2. apr-
íl 2000, og Kristján
Ólafsson, f. 4. ágúst 1923. Systk-
ini Ólafs eru Guðný Ólöf, f. 28.
desember 1946, Gísli Sigurbjörn,
f. 22. desember 1947, Þorvaldur
Kristinn, f. 27. febrúar 1949,
Flosi Albert Helgi, f. 2. maí 1951,
23. október 1978. Fyrir átti Ólaf-
ur dótturina Barböru Ósk, f. 8.
september 1966, móðir hennar
er Hrefna Ragnarsdóttir, f. 11.
október 1947. Barnabörnin eru
12 talsins.
Ólafur ólst upp í Reykjavík en
flutti ungur til Bandaríkjanna
þar sem hann bjó hjá Huldu móð-
ursystur sinni og manni hennar
Bud. Hann hóf nám í flugvirkjun
við Spartan School of Aeronau-
tics í Tulsa og brautskráðist það-
an 28. apríl 1967. Hann flutti til
baka til Íslands þá um sumarið,
en staldraði aðeins stutt við og
fluttist alfarinn til Bandaríkj-
anna um haustið. Hann starfaði
eftir það við iðn sína í Bandaríkj-
unum, lengst af hjá American
Airlines í Tulsa, þar til hann lét
af störfum 2006.
Minningarathöfn um Ólaf
verður haldin í Dómkirkjunni í
Reykjavík í dag, 21. apríl 2017,
kl. 15.
Sævar Jósef, f. 18.
ágúst 1953, Pétur
Kristinn, f. 8. des-
ember 1955, og
Ólafur Grétar, f. 28.
júní 1958.
Fyrri kona Ólafs
var Judith Ann
Lewis, f. 30. nóv-
ember 1946, og
eignuðust þau son-
inn Kristján 4.
ágúst 1968. Þau
skildu. Ólafur kvæntist Anne
Kavanagh, f. 23. september
1950, hinn 10. desember 1973 og
eignuðust þau þrjú börn: Jenni-
fer, f. 20. desember 1975, John, f.
30. desember 1976, og Júlíu, f.
Óli bróðir í Ameríku var
nokkru eldri en ég og var eig-
inlega farinn af heimili okkar í
Mosgerðinu þegar ég komst til
vits og ára.
Þó er það mér í fersku barns-
minni þegar hann bjargaði mér
frá aðsteðjandi ógn með því að
kippa mér upp í sófa inni í stofu
þegar heimiliskötturinn gerði
sig líklegan til þess að éta mig
að því er ég taldi.
Óli var mikið fjarverandi, ef
ekki í Ameríku, þá í bygginga-
vinnu eða á togara.
Hann kom stundum færandi
hendi heim úr ferðum sínum og
eitt sinn kom hann með forláta
reiðhjól og gaf yngsta bróður
sínum.
Hjólið var allt of stórt fyrir
lítinn dreng svo að það kom í
hlut hinna bræðranna að jaska
því út.
Þegar Óli var heima var hann
leiðtoginn í samhentum systk-
inahópnum og fann til ábyrgðar
gagnvart yngri systkinum sín-
um.
Hann var fæddur kennari og
lagði mikið upp úr að leggja
okkur lífsreglurnar og leiðbeina
um hvaðeina.
Hann hvatti okkur til að
stunda námið af kappi og láta
það eiga sig að standa í slags-
málum við aðra krakka. Sömu-
leiðis leiðbeindi hann okkur um
aðgæslu í fjármálum og sparn-
að.
Óli var mikill sagnamaður og
hafði drukkið í sig hetjusögur af
fornköppum.
Honum fannst líka sögur úr
hversdagslífinu hljóma betur ef
þær voru aðeins kryddaðar, það
meiddi engan þótt fært væri lít-
illega í stílinn.
Í Bandaríkjunum kom Óli sér
fyrir í Tulsa, og síðar Owasso,
úthverfi Tulsa, kom sér þar upp
heimili og fjölskyldu. Hann
vann lengst af hjá American
Airlines sem flugvirki og naut
virðingar fyrir störf sín þar.
Heimili þeirra Anne stóð Ís-
lendingum, sem lærðu flug-
virkjun hjá Spartan, opið og var
stundum fjölmennt hjá þeim á
17. júní þegar slegið var upp
veislu.
Ég heimsótti þau Anne sum-
arið 1976 og saman ókum við á
tveimur bílum frá New York til
Tulsa.
Ferðin var eftirminnileg og
tók þrjá daga. Ég dvaldi hjá
þeim í tvo mánuði í góðu yf-
irlæti það sumar. Næst komum
við Íris í heimsókn 1987 og
dvöldum í nokkra daga.
Óli kom nokkrum sinnum til
Íslands eftir að hann flutti það-
an alfarinn, seinast 2006 með
Júlíu dóttur sinni.
Óli var stoltur maður sem var
umhugað um að enginn ætti
neitt inni hjá honum. Hann átti
við erfið veikindi að stríða síð-
ustu þrjú árin og varð að játa
sig sigraðan hinn 25. mars sl.
þegar hann andaðist á heimili
sínu í Owasso.
Við systkinin sjáum á bak
traustum bróður og fyrirmynd
sem alltaf var góður heim að
sækja og við vorum stolt af.
Hann var alltaf Íslendingur í
hjarta og hugsaði heim og til
ættingjanna þar.
Við kveðjum Óla bróður með
sorg í hjarta, en þakklát fyrir
dagana og stundirnar sem við
áttum með honum.
Ólafur Grétar Kristjánsson.
Ólafur Tryggvi
Kristjánsson
Allar minningar á einum stað.
ÍS
L
E
N
S
K
A
S
IA
.I
S
M
O
R
48
70
7
01
/1
0
–– Meira fyrir lesendur
Minningar er fallega innbundin bók sem hefur að
geyma æviágrip og allar minningargreinar sem birst
hafa um viðkomandi í Morgunblaðinu eða á mbl.is.
Bókina má panta á forsíðu mbl.is eða á slóðinni mbl.is/minningar
Um leið og framleiðslu er lokið er bókin send í pósti.
Hægt er að kaupa minningabækur með greinum sem
birst hafa frá árinu 2000 og til dagsins í dag.