Víkurfréttir - 07.04.2016, Page 12

12 fimmtudagur 7. apríl 2016VÍKURFRÉTTIR
Við hús listamannsins Helga Valdi-
marssonar í Garði er sannkallaður
ævintýragarður því þar er fjöldinn
allur af skúlptúrum sem hann hefur
skapað á undanförnum árum. Verk
eftir Helga má sjá víða um Suður-
nesin. Við Garðskagavita er verkið
Kona sjómannsins. Helgi segir kon-
ur sem mótíf alltaf hafa verið honum
hugleiknar enda séu þær betri helm-
ingur mannkyns. „Konu sjómannsins
gerði ég til heiðurs formæðrum okkar.
Þær sáu um börn og bú og breiddu
út saltfiskinn þegar eiginmenn þeirra
réru á sjó. Í sumum tilfellum sáu þær
líka um nokkrar kindur og jafnvel eina
belju. Svo kom karlinn í land og þá var
stumrað yfir honum, hann mataður
og settur ofan í rúm. Svo rann Sjó-
mannadagurinn upp og þá var hengd
metalía á karlinn og eiginkona hans
átti ekki að vera fyrir. Ég gerði Konu
sjómannsins til að minna á það hvað
stendur á bak við hvern sjómann og
gerir enn,“ segir Helgi.
Þegar keyrt er inn í Garð frá Reykja-
nesbæ stendur stytta af stóru jagúar-
dýri á lóð við fyrsta húsið vinstra
megin og er það eitt af verkum Helga.
Þá er stytta af fjórum konum sem
horfa í höfuðáttirnar við matvöru-
verslunina í Garði. Við bryggjuna í
Garði er svo styttan Mangi sem er
af Magnúsi Tóbíassyni frá Melstað á
Akranesi. Hann bjó í Garði og réri
manna lengst á opnum bát með árum
og segli. Helgi segir Manga hafa verið
mjög vel liðinn af fólki í Garði og að
hann hafi farið á milli húsa og kíkt í
kaffi. Þá eru einnig verk eftir Helga
í Connecticut í Bandaríkjunum, í
Safnasafninu á Svalbarðseyri og fyrir
utan Kaffitár við Reykjanes-
braut í Reykjanesbæ.
Heillaður af nátt-
úrunni í Garði
Helgi ólst upp í
S ogamýrinni í
Reykjavík. Hann
er nú kominn
á sjötugsaldur
og hefur búið í
Garðinum frá
á r i n u 2 0 0 8 .
Áður
hafði hann búið í Vogum í 20 ár
þar sem hann rak bílaréttinga- og
málningarverkstæði. „Þegar ég var
ungur drengur var Sogamýrin svipuð
og Garðurinn er í dag. Þar var ró og
næði. Það má því segja að ég sé kom-
inn í hring. Nú er mikil bílaumferð
í Reykjavík og allt mjög breytt. Mér
finnst mjög gott að búa í Garði enda
er náttúran afskaplega falleg hér. Ég
horfi á norðurljósin úr bakgarðinum.
Hér eru góðir nágrannar og maður
getur hugsað og gert það sem mann
langar til að gera á meðan maður
hefur heilsu til.“ Helgi segir fólk flest
vera þannig að þurfa að alltaf að vera
að skapa eitthvað. „Það gefur manni
voða mikið. Ég tala nú ekki um það ef
maður getur selt eitthvað af verkunum
líka. Það hefur gengið ágætlega hjá
mér í gegnum árin,“ segir hann.
Bílamálun er list
Eins og áður sagði vann Helgi í mörg
ár við bílamálun. Hann segir það fag
snúast um list. „Vinur minn heitinn
var líka bílamálari og við kölluðum
okkur alltaf listamenn. Í þá daga var
mikið verið að mála skreytingar á
bíla.“ Skúlptúrar og bílamálun eru
ekki einu listgreinarnar sem Helgi
hefur fengist við því hann nam leiklist
sem ungur maður. „Siggi Sigurjóns
var ári á undan mér í skólanum og
Diddú var með mér í bekk. Síðan lá
leiðin í Þjóðleikhúsið þar sem ég lék
í Sporvagninum Girnd og hafði mjög
gaman af því.“ Síðar lék Helgi svo bif-
vélavirkjann Hlyn í kvikmyndinni
Djöflaeyjunni. Dóttir hans lék einnig í
myndinni og léku þau einmitt feðgin.
Af verkum Helga er augljóst að sjó-
mennska er honum hugleikin enda
þekkir hann hana af eigin raun því
hann fékk sumarstarf á togara þegar
hann var aðeins 13 ára gamall. Bróðir
hans heitinn var þá 12 ára en laug
til um aldur til að fá líka pláss. „Við
höfðum nú gaman af þessu svona í
aðra röndina en ég hefði ekki sent
son minn 13 ára gamlan á sjó. „Þetta
var síðutogari sem ég var á og þegar
maður stóð frammi á dekki og var að
gera að þá var ágjöfin yfir mann og
þetta mjög erfitt líf.“
Á þeim tíma þegar Helgi var fyrst á
sjó, árin 1963 til 1964 var erfitt að
fá fólk til vinnu á togurum og segir
Helgi útgerðir hafa beitt ýmsum vafa-
sömum aðferðum til þess. „Þá fór einn
frá útgerðinni á rúntinn í leigubíl með
brennivínsflösku með sér og náði í
karla sem voru á fylleríi. Þá lá togarinn
á ytri höfninni og þeir voru teknir í
dráttarbátinn og siglt með þá út í skip.
Ef þeir voru með læti voru þeir rot-
aðir. Ég man eftir einum úr sveit sem
hafði brugðið sér í bæinn að skemmta
sér. Hann hrökk upp með andfælum í
jakkafötunum alveg undrandi yfir því
hvar hann væri og heimtaði að fá að
fara í land. Það var ekki til umræðu
og hann fékk að kaupa sér stakk og
varð að klára túrinn. Mönnum var
bara rænt og ég held að þetta yrði ekki
leyft í dag. Svo voru rónar teknir líka
á sjó. Þeir voru margir mjög duglegir
þegar rann af þeim. Þetta var allt svo-
lítið skrítið,“ segir Helgi um togara-
mennskuna á þeim tíma.
Vinnur verkin fríhendis
Helgi býr við Urðarbraut 4 í Garði og
er þar, eins og áður sagði, heill ævin-
týragarður af listaverkum. Um síðustu
helgi var þar sýning í tilefni af Safna-
helgi á Suðurnesjum. Í garðinum eru
verk af ljóni í fullri stærð, Mikki mús
og Hrafnaflóki svo nokkur séu nefnd.
Helgi vinnur verkin úr stein-
steypu, gerir allt fríhendis og
notar aðeins íslenskt hráefni.
Hann gerir verkin á bretti
úti í skúr og tekur þau
svo út á lyftara. Í hitt eð
fyrra fékk garðurinn við
heimili Helga verðlaun og
í umsögninni kom fram
að garðurinn væri mjög
ævintýralegur
o g e r e k k i
annað hægt
en að taka
undir það.
●● Helgi●Valdimarsson●hefur●gert●fallega●skúlptúra●sem●eru●víðs●vegar●um●Suðurnesin●
●● Segir●Garðinn●svipaðan●og●Sogamýrina●í●gamla●daga
ÆVINTÝRALEGIR
skúlptúrar í Garði