Dagsbrún - 01.12.1895, Qupperneq 1

i. • .
iSgfaL;ti}&'%te£z:±0?í*>i:S''- \<
Winnipeg, Man
AFSÖKUN
ii-í. - Vér viljiím biðjakaupendur vora að virða &betri vcg, Ixvd lcngi’
> licflr dregist með útkómu & Dagsbrún. . Það hefir að engu leyti vcr-
ið skuld útgefcndanna’ cða ritstjórans, licldur hcfir það stafað af
. veikindum eins prentarans þar scm blaðið cr prcntað, og yav ekki
... liægt að fá mann í lians stað fyr en nú.
Janúar og Fcbrúar-bldðunum. vcrður komið út svo fljótt scm
. unter, og slculum vér reyna- af frcmsta megni að sjá um, að Dags-
a brún komi framvegis út reglulcga í hvcrjum mAnuði, cins og til .cr
„ætlast. ■ . Útgáfunefndin.
GILDI GAMLATESTAMENTISINS.
■ (Athugasemdir við “Aldamót.” 1893.)
■.' A. : Framh.
M gctur séra Friðiik þcss, að Davíð konungur hafi verið “þyrn-
; ir í augum hinna vantrúuðu í fsrael og að hanu sé enn þyrnir í aug-
V um mótstöðnmanna kristindómsins.” Iíann bcndir ú það, að vcr
: séupi að liæðast að því, að hann sé kallaður f ritninguuni: “maður-,
inn eftir guðs lijarta.” Þetta byggist á því, sem hbf. fyrirlcsturs-
- ’ins tekur fram; þar sem hann getur þcss, að Samúel háfi tilkynt Sál,
'að konungdómurinn yrði frá honum tekinn og sagt honum, að drott-
• • inn liefði útvalið sér í hans stað annan nmnn eftir lijarta sínu. . •*
; '• ■ \ 'En gætum nú að ; ef að vér viljum fa liugmynd urn, hvað það