Ljósið - 01.01.1909, Qupperneq 8

4
LJÖSIÐ
mótsögnum og kynjum, sem ekki eru samrýmandi við það
náttúrulögmál, sem alþekt er í mentaða heiminum.
Vitið þið herrarnir ekki svo mikið, eftir allan biblíu-
lesturinn, eins og það, að eilífa lílið dó ekki, og að Jesús,
sem kallaður er Kristur, er eilifa lífið? Vitið þjer ekki,
að lioldið dó af því að það var dauðlegt, en sálin. sem
var Jesú, dó ekki? Líkaminn getur aldrei orðið frelsari
manna. — Það er ofureinfalt að skilja það, þó það hafi
flækst fyrir vitringum, sem blína á gamalt skáldverk, en
trúa ekki á Krist í sér, heldur á Krist í dauðri bók. Þar
í liggur svarlfuglavillan ykkar prestanna.
Hættið! steinhættið að kenna dauða drottins, því sá
drottinn, sem eilífur er og góður, hefir aldrei verið í fel-
um inni í bók eða í steini, ekki eitt augnablik.
Sýnið svo mikla djörfung og' liugrekki að kannast við
að égfer með ólirekjandi sannleik. Því þó himin ogjörðfor-
gangi, þá standa orð mín. Jesú Kristur er konungur yfir
öllu, á himni og jörðu, lians ríki á að verða gróðursett
hér og hans vilja á hver maður að gjöra, afleggja lygar
og allar ókristilegar ávirðingar.
íiynj asaga.
Kynjasaga má það kallast, að tveir skólalærðir menn
i kristnu landi hafa fært það stórvirki á prent, að þeim
hafi tekist að ónýta þau orð spámannsins frá Nazareth, að
aldrei komi dúfa úr hrafnseggi.
Nú seigja þessir lærðu kappar í formála bókar, er
þeir hafa nefnt »Æringja«, að þeir fyrir 2 árum síðan hafi
sezt á óeðlilega stórt hrafnsegg (liklega skapað af þeim
sjálfum). Sátu þeir báðir á því mjög þolinmóðir fram til
Jóla, en urðu þess vissir, að vit og lærdóm vantaði til
þess að fá lif i dúfuna, sem fæðast átti.
Einar Gunnarsson fer því til Frakklands með nóga
peninga og nemur þar fjölkyngi, en Bjarni frá Vogi situr