Ljósið - 01.01.1909, Side 13

L J Ó S I Ð
9
Það vill blessuð þjóðin mín
þú vel opnir munninn.
Margir yrkja og mál binda; —
ég met A’el drengi snjalla,
en kæfa skal ég kaldlynda
kjafta-finna alla.
Vantrúar er komið kvöld,
kraft guðs enginn moldar.
Höggva mún ég skarð í skjöld
hjá skáldum »Isafo!dar«.
Þeir sér kunna’ ei veita vörn,
þó viti’ eg' góðu safni.
Skírt. eg þori’ að skatnma Björn
og Skúla í herrans nafni.
Svo kærleiksríkur Kristur minn
krafti’ og einurð safni,
Björn og Skúli brandinn sinn
bríni’ í Óðins nafni.
Sannleik lalar munnur minn;
menn kærleikans festi band,
heiðskír vermi’ oss himininn,
liann er allra föðurland.
"V ísa.
Eg ei hrúka skálda-skrúð, —
skemmi eklcert Bjarna húð;
hér dæmir heiðinn Leppalúð’
í Ljósi einörð hetja prúð.
Sönn orð talar munnur manns,
mála-sverðið hvetur,