Feykir - 17.03.2016, Qupperneq 9

11/2016 9

Heilir og sælir lesendur góðir.
Fyrst er til að taka að í einni af vísum Árna
Björns frá Kringlu sem birtist í síðasta þætti
misritaðist orð. Á fyrri hluti hennar að vera
þannig.
Ýmsir njóta aðrir þrá
örlög hóta og bjóða.
Kemur þá fyrsta vísan að þessu sinni.
Höfundur er Jón M. Pétursson frá Hafnardal.
Hefur hann trúlega verið farinn að sjá glitta í
blessað vorið er hann orti svo.
Óðum þynnist fannafeldur
funi logar í klettahlóðum.
Kveður daginn, aftaneldur
yst við brún á norðurslóðum.
Kannski hefur Lárus Salómonsson í Kópavogi
verið staddur í sjálfu vorinu er hann orti þessa
hringhendu.
Laufið springur, landið grær
lífið yngist hraðan.
Frelsi syngur fjallablær,
flýgur hingað – þaðan.
Önnur hringhenda kemur hér eftir Lárus.
Loftið blátt og heiðið hátt
hugans mátt vill draga,
lífs í sátt að ljóssins átt
langra nátta og daga.
Einhvern tímann lét Helgi Sæm. sem ég held
að hafi verið ættaður úr Flóanum, þau orð
falla að hann vissi ekki til að Þingeyingar væru
fyndnir nema þá helst Egill Jónasson. Af því
tilefni orti Egill.
Stakk mig vofá heiðurshnýfli,
hnúka sú er fjandi slæm,
Nýja mynd af Flóa-Fífli
finnur í mér Helgi Sæm.
Hálfdán Bjarnason frá Bjarghúsum mun
einhverju sinni hafa ort svo laglega hring-
hendu.
Oft er vökult auga um nótt
og á hrökum vörnin.
Mínar stökur fæðast fljótt
framhjátöku börnin.
Önnur góð hringhenda kemur hér eftir
Hálfdán.
Oft er dreymin innsta þrá
af því gleymist skuggi.
Stakan sveimar ofan á
andans heimabruggi.
Freistandi að birta enn eina hringhenda
vetrarvísu eftir Hálfdán.
Lofts í höllum geislar gljá
glitrar trölla skalli.
Táhrein mjöllin tindrar á
túnum, völlum, fjalli.
Einhverju sinni er Hjálmar Þorsteinsson frá
Hofi var spurður um vísu varð þessi til.
Ei mér fæðist óður nýr
eins og stundum forðum,
Vísnaþáttur 660 allar mínar ær og kýranda halda í skorðum.
Ingibjörg Sigfúsdóttir mun vera höfundur að
þessari hringhendu.
Kæti hrakar, stirðnar stef,
stormablak ei hræðist.
Raun er að vaka alein ef
engin staka fæðist.
Trúlega hafa vetrarskuggar verið á sveimi
þegar næsta hringhenda varð til. Höfundur
Jón Jónsson, áður bóndi á Eyvindarstöðum í
Blöndudal.
Rökkurs undir rósavef
rétt á fundi skotið.
Ég hjá sprundum oft þá hef
unaðsstunda notið.
Mikið vetrarleg er þessi magnaða sléttu-
bandavísa Jóns, sem einnig er hringhent.
Mjallaskelli fræin fá
fjalla svella hlíðar.
Skalla velli góa grá
gallar hrella tíðar.
Í framhaldi af ágætri vísu Ingibjargar
Sigfúsdóttur húsfreyju a Refsstöðum í Víðidal,
sem birtist hér fyrr í þættinum, rifjast allt
í einu upp tvær vísur í viðbót sem ég held
endilega að séu eftir hana.
Illa kynning fæli frá
forðast hinni að gleyma.
Fögur minning ætíð á
í eilífðinni heima.
Þá, sem skinið skærast fá
skaltu úr geislum þínum.
Glóey velja og gefa þá
gamla dalnum mínum.
Það er Vilhjálmur Hinrik Ívarsson í Merkinesi
sem yrkir svo laglegar hringhendur á góunni.
Grið ei veitir Góa hvít.
Guggnar teita hjörðin.
Norðri þeytir skara og skít
skefur og reitir börðin.
Heyrast sköll í hörðum snjá
hvergi í völlinn skarðar.
Drottinn mjöllu mokar frá
mána höll til jarðar.
Einhverju sinni er Hinrik vann við að dytta
að bát sínum kom til hans maður sem hélt á
svörtum plastpoka sem hann sagði að í væri
full flaska af víni. Bauð hann Hinrik að taka
góðan teig úr flöskunni ef hann gæti gert vísu
þá á stundinni. Ekki vildi Hinrik missa af
svo góðri hressingu og lét komumann heyra
eftirfarandi vísu.
Hérna flaska birtist björt
búin dökku líni.
Kápan eins og syndin svört
sjálf er hún full af víni.
Veriði þar með sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) kristin@feykir.is
Ég heiti Bergmann
Guðmundsson, borinn og
barnfæddur Vopnfirðingur
og er grunnskólakennari
í Árskóla. Ég er svokallað
AKP, sem útleggst
á austfirsku sem
aðkomupakk. Ég flutti
ásamt fjölskyldunni
hingað á Krókinn fyrir
um átta árum síðan og
kom margt mér spánskt
fyrir sjónir þegar við
fjölskyldan byrjuðum
að laga okkur að nýjum
siðum á nýjum stað.
Það fyrsta sem kom á
óvart voru helgistundirnar
á fimmtudagsmorgnum
þegar Sjónhornið kom.
Aldrei hef ég verið á
vinnustað þar sem þögnin
ein ríkir bróðurpartinn af
kaffitímanum einu sinni í
viku og færi ég útgefendum
miklar þakkir fyrir. Að ná
að lækka háværan klið
kennslukvenna niður í létt
lækjarhjal er ekki á hvers
manns færi.
Hins vegar er margt í
blaðinu ákaflega sérstakt
fyrir aðkomumanninn. Ég
man alltaf eftir auglýsingu
sem ég sá á fyrsta árinu
mínu hérna sem hljómaði
einhvern veginn svona:
„Fundurinn verður haldinn
á sama stað og síðast og
á sama tíma.“ Ekki mikið
mál að lesa í þetta fyrir
AKP fólkið.
Svo var það að fara
eftir leiðbeiningum
heimamanna innanhúss.
Ekki er hægt að segja
manni að fara til hægri
eða vinstri, nei það er
of einfalt. Áttirnar skulu
það vera heillin, en helst
bara innanhúss. Utandyra
kveður við annan tón, þá
taka heimamenn upp eitt
það óskiljanlegasta kerfi
leiðbeininga sem fundið
hefur verið upp síðan að
land byggðist.
Gleymi ég því ekki þegar
ég var að spyrja eftir
samstarfsmanni mínum og
mér tilkynnt að hann hefði
farið yfir um og væri þar
af leiðandi fyrir handan.
Áður en ég gat farið að
íhuga hvort ég ætti að
senda samúðarskeyti á
fjölskylduna þá var mér
bjargað úr klípunni þegar
einhver sagði að hann væri
á Hofsósi. Hvernig nokkur
maður hefur getað ratað
og sagt til vegar í firðinum
get ég engan veginn
skilið.

En hér er dásamlegt að
búa og get ég með sanni
sagt að hvergi hefur mér
liðið jafnvel og hér síðan
ég var barn. En hvað er
málið með ruslaföturnar í
bænum? Var sett einhver
tilskipun hér áður fyrr
sem kveður á um að
það megi ekki vera fleiri
heldur en fimm tunnur fyrir
almenning til að henda
rusli í? Ég er í Hlíðahverfinu
og ég hef fundið eina
tunnu þar sem er fyrir utan
Hlíðarkaup. Eru kannski
fleiri tunnur í bænum á vel
földum stöðum svo AKP
fólkið finni þær ekki?
- - - - -
Ég skora svo á
samkennara minn Guðjón
Örn Jóhannsson að koma
með næsta pistil.
Bergmann Guðmundsson á Sauðárkróki skrifar
Að ríma mann í ruglinu
ÁSKORENDAPENNINN
UMSJÓN kristin@feykir.is
Sæþór
Pétur verður
persóna í bók
Dregið út í Lestrarátaki
Ævars vísindamanns
Lestrarátak Ævars vísindamann
stóð frá 1. janúar til 1. mars en
samkvæmt talningu á innsendum
lestrarmiðum voru lesnar 54
þúsund bækur í átakinu. Þetta kom
fram þegar dregið var úr lestrar-
átakspottinum sl. mánudag.
Nemendur úr Árskóla Sauðár-
króki, Grunnskólanum í Sandgerði,
Laugarnesskóla, Hörðuvallaskóla og
Hríseyjarskóla voru dregin úr
pottinum og þau verða gerð að
persónum í bók eftir Ævar sem
kemur út í apríl.
Samkvæmt heimasíðu Árskóla var
það Sæþór Pétur Hjaltason í 3. bekk
sem var dreginn út og verður gerður
að persónu í stórhættulegri ævintýra-
bók, Bernskubrek Ævars vísinda-
manns: Vélmennaárásin, sem kemur
út í apríl. Allir krakkar í 1.-7. bekk
taka þátt í lestrarátakinu og stærsti
hluti grunnskóla landsins sendi inn
lestrarmiða, auk Gladsaxeskóli í
Danmörku, þar sem íslenskir krakkar
stunda nám. /BÞ