Feykir - 07.11.2013, Síða 6

6 Feykir 42/2013
Við höfðum þó rétt komið
okkur fyrir með samloku og
kaldan á kantinum þegar
fregnir fóru að berast af
seinkun á fluginu. Endurtóku
þær fregnir sig reglulega fram
eftir degi og flugið okkar fór
loks í loftið klukkan hálffjögur
aðfararnótt sunnudags, eftir 20
tíma seinkun. Yfirvegun
hópsins var aðdáunarverð og
virtist ríkja þegjandi sam-
komulag um að njóta ferð-
arinnar þó að stutt yrði.
Seinnipart dags var hópnum
ekið á huggulegt hótel á
Akureyri. Þar var ljúft að leggja
sig um stund. Síðla kvölds
skutumst við hjónin í pizzu,
sem við snæddum utan dyra,
þar sem staðurinn var að loka.
Það var líka eitthvað svo
„erlendis“ að sitja og snæða
undir berum himni seint að
kveldi.
Langþráð flug
Það væri kaldhæðni að segja
að flugið hafi verið notalegt,
enda plássið miðað við ein-
hverja aðra staðla en hávaxnar
Töf á brottför og ævin-
týri rétt fyrir heimferð
Það var því mikið spennufall
og tilhlökkun sem ríkti þegar
ég hoppaði upp í rútuna sem
kom frá Sauðárkróki snemma
á laugardagsmorgni, nú átti
sko aldeilis að njóta frísins.
Búið að nesta börnin og hund-
inn heima og ráða eftirlitsaðila
með öllu batteríinu, vinna af
sér verkefni í vinnunni, skila
fyrirliggjandi skólaverkefnum
og þá var nú fátt sem gat
klikkað á þessum fallega
haustmorgni.
Tvær léttar ferðasögur
Að morgni laugardagsins 24. október sl. lögðu yfir sjötíu manns upp í ferðalag frá Sauðárkróki
áleiðis til Akureyrar en þaðan átti að fljúga til Riga í Lettlandi síðar um morguninn. Það
fór nú svo að brottfarartíminn tafðist verulega en eins og fram kom í fréttum í síðustu viku
misheppnaðist aðflug vélarinnar til lendingar og var henni snúið við til Keflavíkur. Isavia sendi
í kjölfarið tilkynningu um málið til rannsóknarnefndar samgönguslysa sem rannsakar atvikið.
En til Riga var farið um nóttina og ferðin heppnaðist að öðru leyti mjög vel. Bæði ritstjóri og
blaðamaður Feykis voru meðal ferðalanga þar sem makar þeirra höfðu boðið þeim með en á
þeirra vinnustöðum hafði verið ákveðið að fjölmenna á Balkanskagann. Hér á eftir verður
sagt frá ferðinni frá tveimur sjónarhornum en eins og áður kom fram var Feykisfólkið í
sitthvorum hópnum, Stína með Steinull en Palli með Skagafjarðarveitum og forvitnilegt
að sjá hvort einhver munur sé á.
og þéttvaxnar skagfirskar
húsmæður. Einhvern veginn
tókst þó að sofa á leiðinni, með
manninn í sætinu fyrir framan
nánast í fanginu. Það var ósköp
heimilislegt að lenda í Riga
enda fyrsti maðurinn sem við
hittum þar ytra Jón Helgi
Guðmundsson, skagfirskur að
uppruna en nú búsettur í Riga.
Rútan skilaði okkur í náttstað á
Radison SAS hótel og þar var
ekki í kot vísað. Morgun-
verðarhlaðborð af veglegra
taginu beið okkar og voru því
gerð góð skil. Síðan röltu menn
„yfir um“, eins og sagt er í
Skagafirði, að skoða gamla
bæinn sem var rétt handan við
ána Daugava, en hótelið
stendur nánast við árbakkann.
Það var þó ekki til setunnar
boðið í mollunum, því Stein-
ullarmenn höfðu blásið til
árshátíðar og var hún haldin í
sal einum á hótelinu um
kvöldið. Undirrituð hafði tekið
að sér veislustjórn og reyndi að
hafa ofan af fyrir viðstöddum,
með góðri aðstoð hljómsveitar
einnar sem var nokkurs konar
„Þrjú á palli“ þeirra Letta. Þá
fluttu skemmtinefndarmenn
gamanvísur eftir hagyrðing-
inn góða, Hrein Guðvarðarson.
Kvöldverðurinn var hinn
ágætasti og þjónustan sömu-
leiðis. Að veisluhöldum lokn-
um var þægilegt að geta vippað
sér beint yfir á hótelbarinn og
þar sameinuðust skagfirsku
hóparnir og menn tóku að
sjálfsögðu lagið.
Rútuferð með
gönguívafi
Mánudagurinn rann upp
bjartur og fagur og hófst á
skoðunarferð um borgina.
Röggsöm leiðsögukona leiddi
okkur í allan sannleik um Art
Nouvou hverfið í Riga og ýmsa
byggingarstíla sem við höfð-
um mismikið vit á. Þarna
bjargaði íslenski fararstjórinn
málum því hann endursagði
leiðsögn konunnar sem
reyndist tala ensku illskiljan-
lega og hópurinn kannski full-
stór fyrir einn leiðsögumann.
Í ferðinni var farið í tvo
göngutúra sem voru ósköp
hressandi fyrir vel flesta en ég
hygg að einhverjir hefðu
sökum viðvarandi heilsubrests
eða tímabundins heilsubrests
(vegna kvöldsins áður) setið
heima, hefðu þeir vitað af
göngunni. Við hjónin end-
uðum ferðina í gamla bænum,
með örstuttri moll-viðkomu,
reyndar eftir að við höfðum
leitað uppi austurlenskan
veitingastað, en slíkir reyndust
Skagfirðingar fjölmenntu til Riga í Lettlandi
FRÁSÖGN
Kristín Sigurrós Einarsdóttir
Frá aðaltorginu í gamla bænum í Riga.
Þessir spiluðu íslenska þjóðsönginn og Fyrr var oft í koti kátt fyrir Íslendinga í skoðunarferð
um gamla bæinn.