Fréttablaðið - 06.10.2018, Síða 34

sig undir hann þannig að maður
lifi ekki endalaust hugaróra Einars
Ben sem var svo ægilega hræddur
við dauðann að það litaði alla til-
veru hans. Það er ekki skemmtilegt.“
Bubbi hefur ekki farið leynt með
drykkju og dópneyslu sína í for-
tíðinni, sem hann segir hafa staðið
í átján ár. Hann er spurður hvort
hann haldi að þetta líferni hafi haft
varanleg áhrif á líkamlega og and-
lega heilsu. „Klárlega. Kannabis var
mitt efni og ég held að ég muni aldrei
jafna mig fullkomlega á þeirri neyslu.
Kannabis er lúmskt og skilur eftir sig
sviðna vitund hjá alltof mörgum.
Auðvitað eru til manneskjur sem
geta notað það og sloppið sæmilega
frá því en því miður eru fleiri sem
geta það ekki. Þetta er lúmskasta
dópið. Hins vegar er ég svo ótrúlega
heppinn að það eru góð gen í mér,
eins og Kári myndi segja. Miðað við
lífernið og það magn fíkniefna sem
ég neytti er ég við góða andlega og
líkamlega heilsu og er óskaplega
þakklátur fyrir það.“
Samúð með svíninu
Blaðamaður hefur reynslu af því að
Bubbi hafi frestað viðtölum vegna
þess að hann vildi sinna dætrum
sínum þegar starfsdagar voru í
skólanum. Er hann afar umhyggju-
samur pabbi? „Ég veit það ekki en
ég á nógan tíma ef svo ber undir,“
segir hann. „Ef það er frí í skólanum
og konan er að vinna þá er ég bara
heima með krakkana og spilli þeim.
Þau eru með iPad og Netflix og fá að
sinna hugðarefnum sínum án þess
að ég sé að trufla þau.
Það er eitt sem ég legg mikið upp
úr í sambandi við börnin og það er
bóklestur, sem mér finnst skipta
miklu máli. Miðdóttirin, Dögun
París, er svo góður upplesari að
ég er farinn að láta hana lesa upp
fyrir mig. Hún les með tilþrifum og
ástríðu. Undanfarið hefur hún verið
að lesa fyrir mig Vefinn hennar Karl-
ottu. Þar er lýst ægilegri angist sem
grípur svínið þegar rolluskjátan
skellir því á það að örlög þess séu að
enda sem jólasteik. Ég hef svo mikla
samúð með svíninu að ég hugsa í
öngum mínum: Get ég virkilega
haldið áfram að borða svínakjöt?
Dögun París les miklu meira en
skólinn ætlast til og við fjölskyldan
skemmtum okkur alveg konunglega
yfir upplestri hennar á framhalds-
sögunni um svínið og Karlottu. Ísa-
bella Ósk, eldri dóttir mín, er gríðar-
legur lestrarhestur og las bókina
Bókaþjófinn þegar hún var ellefu
ára og les enn í dag mikið.
Af eigin reynslu veit ég hversu
miklu máli það skiptir að börn lesi.
Ég var alinn upp við bóklestur og
las eins og enginn væri morgun-
dagurinn. Ég held að ég hefði aldr-
ei orðið það sem ég er nema vegna
þess hversu mikið ég las af bókum
og ljóðum. Síðustu tuttugu árin
eða svo hef ég aðallega lesið ljóð.
Ég á gríðarlega stórt safn ljóðabóka
þannig að ég les bæði gömul og nýrri
ljóð. Næstu vikur og mánuðir munu
mikið fara í að lesa þær ljóðabækur
sem koma út fyrir þessi jól.
Ég held að gullöld ljóðsins númer
tvö sé í uppsiglingu. Unga kynslóðin
kaupir ljóðabækur og les ljóð vegna
þess að formið höfðar til þeirra.
Formið á samfélagsmiðlunum kall-
ast á við ljóðformið vegna þess að
það er líka mjög knappt. Ég held
að þetta sé ástæðan fyrir því hvað
ljóðið er að koma sterkt inn.“
Merkingarríkur dagur
Auk þess að senda frá sér ljóðabók
er Bubbi að vinna að plötu. „Eftir
útkomu hennar tekur við tónleika-
röð. En núna er ég að fara að spila í
kirkjum. Þar er gott að koma fram.
Fólk kann sig í kirkjum, er til dæmis
ekki með símann uppi þar og það
skiptir máli. Kirkjur eru passlega
stórar, þar myndast nánd og hljóm-
burðurinn er oftast mjög góður.
Ég er að fara að spila mikið af nýju
efni í bland við gamalt og svo endar
þetta auðvitað á Þorláksmessu-
tónleikum í Hörpu og tónleikum á
aðfangadag á Litla-Hrauni.“
Bubbi hefur lengi haft það fyrir
sið að spila fyrir fanga á Litla-Hrauni
á aðfangadag. Dagurinn er fyrir
vikið mjög eftirminnilegur dagur í
lífi hans. „Aðfangadagur er svefnlaus
dagur hjá mér. Á Þorláksmessu er ég
búinn að spila í Hörpu milli tólf og
eitt, fer að sofa þrjú, fjögur, vakna
klukkan tíu á aðfangadag og legg af
stað á Litla-Hraun að spila.
Aðfangadagur er sérstakur og
merkingarríkur dagur af því ég fer
á Litla-Hraun að spila. Hinn klass-
íski boðskapur jólanna kristallast í
huga mínum í því þegar ég geng út
af Litla-Hrauni, auðmjúkur og þakk-
látur maður fyrir líf mitt.“
ÞAÐ ER EITT SEM ÉG LEGG
MIKIÐ UPP ÚR Í SAMBANDI
VIÐ BÖRNIN OG ÞAÐ ER
BÓKLESTUR, SEM MÉR
FINNST SKIPTA MIKLU
MÁLI.
Bubbi, Hrafnhildur, Ísabella Ósk 13 ára, Dögun París 9 ára og Aþena Lind 6 ára. Bubbi segist leggja mikið upp úr því að börnin lesi bækur sér til gagns og ánægju. MYND/HARALDUR GUÐJÓNSSON THORS
„Hins vegar breytti þetta lífi mínu og það svo sterklega að í rauninni var ég aldrei einn.“ FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI
↣
6 . O K T Ó B E R 2 0 1 8 L A U G A R D A G U R34 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
0
6
-1
0
-2
0
1
8

0
4
:1
2
F
B
1
2
0
s
_
P
0
8
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
8
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
1
0
3
-0
4
A
C
2
1
0
3
-0
3
7
0
2
1
0
3
-0
2
3
4
2
1
0
3
-0
0
F
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
1
2
0
s
_
5
_
1
0
_
2
0
1
8
C
M
Y
K