Morgunblaðið - 27.07.2018, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. JÚLÍ 2018 25
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Til sölu
Krossgátufjör nr. 5
Krossgátublaðið Krossgátufjör
nr. 5 er komið út
Krossgátugaman á hverri síðu.
www.fristund.net
KRISTALS LJÓSAKRÓNUR
í Glæsibæ
Glæsilegar kristalsljósakrónur fyrir
falleg heimili. Handskornar kristals-
ljósakrónur, veggljós, matarstell,
kristalsglös til sölu.
BOHEMIA KRISTALL
Glæsibær. Sími 7730273
Bókhald
NP Þjónusta
Býð fram liðveislu við bókanir, reikn-
ingsfærslur o.fl.
Hafið samband í síma 649-6134.
Ýmislegt
Glæsilegar eignarlóðir til sölu
í Fjallalandi við Leirubakka. Kjarri og
skógi vaxið land. Útsýni með því
fallegasta sem gerist. Mikil veður-
sæld. Aðeins 100 km frá Reykjavík og
60 km frá Selfossi.
Uppl í s 8935046.
Húsviðhald
FLÍSALAGNIR - MÚRVERK
FLOTUN - SANDSPARSL
MÁLUN - TRÉVERK
Ásamt öllu almennu viðhaldi
fasteigna
Áratuga reynsla og þekking
skilar fagmennsku og gæðum
Tímavinna eða tilboð
Strúctor
byggingaþjónusta ehf.
S. 893 6994
Hreinsa
þakrennur, laga
ryð á þökum
og tek að mér ýmis
smærri verkefni.
Uppl. í síma 847 8704
manninn@hotmail.com
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Opið hús kl. 13-16. Bókabíllinn kemur við Árskóga 6-8 kl.
16.15-17. Opið fyrir úti- og innipútt. Hádegismatur kl. 11.40-12.45. Kaf-
fisala kl. 15-15.45. Heitt á könnunni, Allir velkomnir. s: 535-2700.
Félagsmiðstöðin Vitatorgi Opið hjá okkur alla daga í sumar.
Hádegisverður frá 11.30-12.30 og kaffisala alla virka daga frá 14.30-
15.30. Helstu dagskrárliðir eru í sumarfríi fram í miðjan ágúst. Úti
boccia völlur verður á torginu í sumar og við minnum á Qigong á
Klambratúni alla þriðju- og fimmtudaga kl. 11. Verið hjartanlega velko-
min. Vitatorg sími: 411-9450
Gjábakki Kl. 20 Félagsvist.
Hvassaleiti 56-58 Félagsmiðstöðin er opin frá 8-16, blöðin og púsl
liggja frammi. Morgunkaffi kl. 8.30-10.30 útvarpsleikfimi kl. 9.45
hádegismatur kl. 11.30 bridge í handavinnustofu kl. 13 og eftir-
miðdagskaffi kl. 14.30.
Hæðargarður 31 Félagsmiðstöðin opnar kl. 8.50 við hringborðið
kl.8.50 boccia kl.10.15 listasmiðjan er opin fyrir alla frá 9-16,
síðdegiskaffi kl.14.30 allir velkomnir óháð aldri nánari upplýsingar í
Hæðargarði 31 eða í síma 411-2790.
Seltjarnarnes Kaffispjall í króknum kl 10.30 leikfimi í salnum
Skólabraut kl. 11. spilað í króknum 330 bíó-ferð á MAMA MIA farið
verður frá Skólabraut 13:45. Fyrir frekari upplýsingar um ferðina hafið
samband við Thelmu í síma 8663027.
Sléttuvegur 11-13 Selið á Sléttuvegi er opið frá kl. 10 – 14. Heitt á
könnunni frá kl. 10 – 11 og hægt er að líta í blöðin. Hádegismatur er
frá kl. 11.30 – 12.15 og panta þarf matinn daginn áður. Allir velkomnir.
Síminn í Selinu er: 568-2586.
✝ HrafnhildurJónsdóttir
fæddist 6. sept-
ember 1944 á
Stóru-Ávík, Árnes-
hreppi, Stranda-
sýslu. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Vesturlands Akra-
nesi 15. júlí 2018.
Foreldrar hennar
voru Jón Guð-
mundsson, f. 13.9.
1910, d. 25.1. 1974, bóndi í
Stóru-Ávík, og Unnur Að-
alheiður Jónsdóttir, f. 1.8.
1917, d. 8.9. 1991. Systkini
Hrafnhildar eru: Anna, f.
16.10. 1938, maki Karl Hall-
bertsson, Margrét, f. 15.11.
1939, maki Gunnsteinn Gísla-
son, Fanney Ágústa, f. 15.2.
1941, maki Jón Jónsson, Sól-
veig Stefanía, f. 12.6. 1942,
maki Guðmundur Gísli Jóns-
son, Guðmundur, f. 16.10.
1945, d. 25.4. 2009, Jón, f.
31.7. 1948, d. 16.11. 2017,
maki Guðbjörg Jóna Elísdótt-
ir, Kristín Guðrún, f. 27.6.
1950, sambýlis-
maður hennar er
Guðmundur Gísli
Sigurðsson, Hörð-
ur, f. 8.3. 1953, d.
17.8. 2015, maki
Guðný Elín Geirs-
dóttir, Benedikt
Guðfinnur, f. 8.9.
1954, d. 9.11.
1974, og Ólína El-
ísabet, f. 27.9.
1955.
Eiginmaður Hrafnhildar er
Elías Ólafur Magnússon, f. 8.7.
1936. Börn þeirra eru 1)
Magnús Guðberg, f. 13.10.
1964. 2) Guðmundur, f. 5.11.
1965, synir hans eru Elías
Hallgrímur, f. 2.1. 2001, og
Hallgrímur Ísak, f. 1.5. 2002,
fósturdóttir Karolína Olsen, f.
19.5. 1998. 3) Unnar Að-
alsteinn f. 7.1. 1967, vinkona
hans er Margrét Þórðardóttir.
4) Ingibjörg Anna, f. 26.12.
1967, maki Þröstur Karlsson,
dætur þeirra eru Heiðrún Sól,
f. 17.11. 2004, og Brynja Mar-
grét, f. 25.2. 2007, dóttir Ingi-
bjargar er Hrafnhildur Anna,
f. 22.11. 97, dóttir Þrastar er
Hrafnhildur, f. 25.6. 1996,
sambýlismaður hennar er
Daníel Magnússon, sonur
þeirra er Unnar, f. 18.1. 2017.
Hrafnhildur ólst upp í
Stóru-Ávík, og hún gekk í
Finnbogastaðaskóla. Hún byrj-
aði ung að vinna heimilisstörf
á heimilinu, enda var systk-
inahópurinn stór. Á unglings-
árum fór hún til Reykjavíkur
að vinna á Hótel Vík, einnig
vann hún í sláturhúsinu á
Norðurfirði, hún stofnaði
heimili í Djúpavík á Ströndum
með Elíasi árið 1965. Fluttu
þau svo til Akraness árið
1972, byrjaði hún fljótlega að
vinna á Akraborginni við þrif,
og vann þar þangað til Akra-
borgin hætti siglingum, með-
fram því vann hún við síld-
arsöltun nokkrar vertíðir. Hún
hafði unnið í þvottahúsinu á
Dvalar-og hjúkrunarheimilinu
Höfða, og að síðustu á Sam-
býlinu við Vesturgötu, þangað
til hún hætti að vinna.
Hrafnhildur greindist með
krabbamein árið 2013, sem
hún háði hetjulega baráttu við
en það hafði svo yfirhöndina.
Útför hennar verður gerð
frá Akraneskirkju í dag, föstu-
daginn 27. júlí 2018, kl. 13.
Elsku móðir okkar lést hinn
15. júlí eftir erfið veikindi. Gott
er að hún þjáist ekki lengur.
Komið er að kveðjustund sem
alltaf er erfið. Móðir okkar var
mjög dugleg, byrjaði ung að
vinna á heimilinu þegar hún var
að alast upp í sveitinni, nóg var
að gera og systkinahópurinn
stór. Hún átti okkur systkinin á
rúmlega þremur árum, og saum-
aði hún og prjónaði allt á okkur
fyrstu árin, eins og var örugg-
lega gert á flestum heimilum á
þeim tíma, og fór hún létt með
það. Eftir að við fluttum frá
Djúpavík til Akraness árið 1972,
fór hún að vinna úti og faðir okk-
ar að vinna á sjónum, og var hún
að mestu ein að sjá um heimilið.
Heimilið var opið fyrir öllum og
það var mikill gestagangur hjá
þeim, af systkinum, vinum og
öðru frændfólki, mikið hlegið og
alltaf kræsingar á borðum.
Barnabörnin voru alltaf velkomin
í pössun þegar þau voru lítil og
alltaf gaman að fá þau í heimsókn.
Mamma var mikill dýravinur, átti
bæði hund og ketti síðustu ár. Síð-
ustu ár hafa verið henni mjög erf-
ið, ekki bara vegna veikinda
hennar, því pabbi okkar veiktist
fyrir 10 árum og þurfti hann
mikla aðstoð heima við. Elsku
mamma, takk fyrir öll árin og hvíl
þú í friði
Nú legg ég augun aftur,
ó, guð þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Kveðja,
Magnús, Guðmundur,
Unnar og Ingibjörg.
Nú blómið fagra er fallið
og fölnuð laufin græn,
um daginn kom það kallið
því krjúpa strá í bæn,
það hafði af blómum borið
og birtu stafað frá,
en var í skyndi skorið
af skæðum dauðans ljá.
(Björn Guðni Guðjónsson)
Það var nokkuð hávaxin 10 ára
stúlka en frekar lítil í sér sem sat
á þilfari á flóabátnum Guðrúnu
og horfði á Strandafjöllin líða hjá,
með kvíðahnút í maga og örlítil
tár á vanga. Þetta var ég á leið frá
foreldrum mínum til sumardval-
ar á stað sem var jafn fjarlægur í
mínum hugarheimi og sólin,
Djúpavík. Á þessum árum var al-
gengt að börn væru send í sveit
en ég var á leið í þorp, lítið en
vinalegt þorp sem mátti þó muna
sinn fífil fegurri. Fljótlega eftir
komuna til Djúpavíkur var frá
mér tekinn allur kvíði því það var
ekki bara þorpið sem var vina-
legt, heldur allt fólkið sem þar bjó
en þó sérstaklega þau hjón sem
ég átti að dvelja hjá, Hrafnhildur
Jónsdóttir frá Stóru-Ávík og Elí-
as Magnússon frá Veiðileysu. Hjá
þeim dvaldi ég fjögur sumur í leik
og starfi því hlutverk mitt var að
gæta barna þeirra hjóna og vera
þeim vinur og félagi. Á árunum
eftir sumardvalirnar kom ég á
hverju sumri til skemmri dvalar í
sumarfríum en eftir slysið í
Djúpavíkurkleif áræddi ég ekki í
mörg ár að fara þangað, þjökuð af
afleiðingum hörmulegs slyss.
Sem betur fer flutti fjölskyldan
til Akraness og voru þá hægari
heimantökin með heimsóknir.
Alltaf voru það ljúfar stundir því
þau hjónin reyndust mér sem
bestu foreldrar alla tíð. Ekki var
það mér síður mikilvægt að eiga
hana Hrafnhildi að sem bestu
vinkonu, nánast sem systur. Til
hennar gat ég alltaf leitað ef eitt-
hvað bjátaði á eða bara til að eiga
með henni góðar stundir. Þá
fengu barnungir strákarnir okk-
ar oft að vera hjá þeim Hrafnhildi
og Ella og víst er að þeir eiga
margar góðar minningar um
skemmtilega dvöl hjá þeim. Þess
vegna er litlu fjölskyldunni okkar
efst í huga þakklæti fyrir allar
góðu stundirnar með Hrafnhildi
á lífsleið hennar sem var alltof
stutt en svo mikið gefandi. Ævi
hennar sem einkenndist af gæð-
um og góðmennsku mun ætíð
verða efst í huga þeirra sem eftir
lifa. Sorg og söknuður sækja nú
fast að en góðu minningarnar
munu fylgja okkur alla tíð.
Hulda, Björn og strákarnir.
Hrafnhildur
Jónsdóttir
„Hvað heitir
kötturinn?“
Forsagan er sú
að frést hafði í
Drekavoginum að von væri á
nýrri fjölskyldu í litla einbýlis-
húsið á móti okkar húsi og að í
henni væri stelpa á mínum aldri.
Árið var 1972 og stærstu ár-
gangarnir í Vogahverfinu vaxnir
upp og ekki leikfélagar á hverju
strái í litlu götunni. Ég var ofur-
spennt og fegin að skipta á
þremur hrekkjóttum bræðrum
sem höfðu búið í húsinu og von-
andi nýrri vinkonu. Stór og harla
óvenjulegur flutningabíll
skreyttur tveimur grímum, ann-
Dagbjört Sóley
Snæbjörnsdóttir
✝ Dagbjört Sóleyfæddist 11.
febrúar 1932. Hún
lést 13. júlí sl.
Hún var jarð-
sungin frá Lang-
holtskirkju í gær,
26. júlí 2018.
arri brosandi og
hinni grátandi,
hafði verið á ferð-
inni dagana áður
með búslóð nýju
fjölskyldunnar og
gaf forsmekkinn að
því sem koma
skyldi.
Þarna var hún
sem sagt komin og
þetta var það eina
sem ég þorði að
segja þar sem ég stóð úti á miðri
götu í rigningunni; nýju stelpuna
þorði ég ekki að horfa á heldur
sneri mér að mömmunni sem
virkaði einhvern veginn þannig
að feimin stelpa lagði í að tala við
hana.
Það er skemmst frá því að
segja að þarna upphófst lífstíð-
arvinátta okkar fjögurra. Ég og
Elín, Dagga og svo náttúrlega
kötturinn sem reyndist heita því
óvenjulega nafni Desdemóna, að
sjálfsögðu ættað úr leikbók-
menntunum eins og svo margt
annað í þessari skrautlegu fjöl-
skyldu.
Síðan er liðin næstum hálf öld
og nú er Dagga blessunin búin
að kveðja okkur. Hún var ein-
stök alla tíð og fátt sem henni
var óviðkomandi þegar hún var
upp á sitt besta. Bóhem fram í
fingurgóma, langt á undan sinni
samtíð með svo margt og næm á
menn og málefni. Uppátækja-
söm og glaðlynd. Hún og Gísli
heitinn áttu bæði stórar fjöl-
skyldur og voru vinamörg.
Heimili þeirra var því vinsæll
viðkomustaður fyrir stóra og
smáa og mikið spáð og spekúler-
að.
Dagga kom víða við í starfi og
leik og var þetta tvennt oft sam-
tvinnað hjá henni. Við Elín feng-
um oftar en ekki að fylgja henni í
vinnu, fyrst í allar bæjarferðirn-
ar að rukka inn auglýsingar fyrir
Tímann sáluga og síðar vorum
við velkomnar að heimsækja
hana á Flókadeildina eða inn á
Klepp þar sem hún kenndi
handavinnu. Hún vissi sem var
að svona stelpuskjátur hefðu
bara gott af því að sjá hvernig
þeir sem höllum fæti stóðu í líf-
inu, hefðu það. Við fengum líka
að sjá hvernig frúarleikfimi, jóga
til heilsubótar, svæðanudd og
hitt og þetta sem hún tók sér
fyrir hendur fór fram. Hvers-
dagurinn í för með henni var
aldrei venjulegur.
Útilegur, lautarferðir í Ed-
dubæinn við Elliðaárnar, ferða-
lög á puttanum, trjárækt, leik-
húsferðir, Þórbergur og
Laxness í ógleymanlegum upp-
lestri og sögur spunnar af fingr-
um fram, nú síðast hláturjóga.
Handavinnan yfirleitt óhefð-
bundin og litrík. Dagga var nátt-
úrubarn í svo mörgum skilningi
og vildi að við stelpurnar þyrð-
um, gætum og vildum. Hafði
yndi af ferðalögum og rígfullorð-
in ferðaðist hún til Austurlanda
nær og fjær. Lífsgleðinni hélt
hún. Trúði á líf eftir dauðann og
það er huggun harmi gegn að
hún sé nú sameinuð Gísla sínum
sem hún missti allt of snemma.
Ég kveð Döggu full þakklætis
fyrir allt það sem hún leyfði mér
að upplifa og taka þátt í á sinn
óeigingjarna hátt. Um leið og ég
þakka samfylgdina vil ég votta
Elínu minni, Pétri, Gunnu og að-
standendum mína dýpstu sam-
úð.
Kristín K. Alexíusdóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar
endurgjaldslaust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu
greinar eru vinsamlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og viðeigandi lið-
ur, „Senda inn minningargrein,“ valinn úr
felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn
slóðina www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á út-
farardegi verður greinin að hafa borist eigi
síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr
(á föstudegi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting
dregist, enda þótt grein berist áður en skila-
frestur rennur út.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli
sem nánustu aðstandendur senda inn. Þar
koma fram upplýsingar um hvar og hvenær
sá sem fjallað er um fæddist, hvar og hvenær
hann lést og loks hvaðan og klukkan hvað út-
förin fer fram. Þar mega einnig koma fram
upplýsingar um foreldra, systkini, maka og
börn. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletraður, en ekki í
minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er
hún sjálfkrafa notuð með minningargrein
nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd
skal senda hana með æviágripi í innsendikerf-
inu. Hafi æviágrip þegar verið sent er ráðlegt
að senda myndina á netfangið minn-
ing@mbl.is og láta umsjónarmenn minning-
argreina vita.
Minningargreinar