Breiðfirðingur - 01.04.1951, Síða 40

Hreiðar E. Geirdal:
Svipdagur
Saga
Ég var staddur í Revkjavík 4. júlí 1945 og hafði ákveðið að
skreppa austur að Bergþórshvoli, því mig hafði lengi langað til
að sjá þennan fornfræga stað.
Það var komið að háttatíma, þegar ég náði í bílstjóra, sem ég
samdi við um ferðina austur. Það var ákveðið, að við legðum af
stað kl. átta næsta morgun, og átti bílstjórinn að koma heim til
mín og vekja mig, ef með þyrfti.
Þegar ég var háttaður greip mig svo mikill ferðahugur, að eg
gat ekki sofnað. Ferðahugur nær ekki tökum á mér, nema eitt-
hvað óvenjulegt sé í vændum. Það er ótrúlegt, hvernig hann get-
ur dregið fram í hugann hinar óskyldustu myndir, snúið út ur
öllum væntanlegum atvikum þangað til að maður raknar loks við
sér og verður hissa, hve langt er komið frá upphafi þessarar
hugsanakeðju. Ég sofnaði loks kl. tvö og vaknaði aftur kl. sex.
Mér var ómögulegt að sofna aftur.
Klukkan átta stóð ég ferðbúinn við húsdyrnar, þegar bílstjor-
inn kom að sækja mig. Mér leizt vel á farartækið. Það var fjögra
mannabíll mjög nýlegur að sjá. Bílstjórinn var sérlega viðkunn-
anlegur og veðrið yndislegt, svo útlitið var reglulega glæsilegt.
Ég lét töskuna í aftursætið, en settist svo í framsætið, hjá bílstjór-
anum.
Það bar ekkert til tíðinda fyrr en við komum upp fyrir Elliða
ár. Við veginri stóð maður, í hvítri kápu, og rétti upp hendina.
Ég bað bílstjórann að stanza, en fór sjálfur út til mannsins. Er-
indi hans var, að biðja mig að lofa sér að vera með austur yfir
Þjórsá. Ég sagði honum það velkomið. En hvernig gat hann vit-
að, að ég ætlaði austur yfir Þjórsá?
Ég lét hann setjast í aftursætið og settist hjá honum. Ég fór nú
að virða þennan náunga fyrir mér. Hann var í afarþurinri, hvítri