Stjarnan - 01.11.1927, Page 4

IÓ4
STJARNAN
þá ætlaði hann að deyja á vegi skyldunn-
ar og hlýðninnar viÖ Guð. Svo hann hef-
ir vafalaust sagt eitthvaS á þessa leið:
“Drottinn, hvaS á eg aS segja viS þetta
fólk? HvaSa ræSu á eg aS flytja?”
Drottinn svaraSi: “Jónas, þetta er boS-
skapurinn: ‘AS f jörutíu dögum liSnum
skal Níníve verSa í eyÖi lögS’.”
Jónas sagði: “HvaS annaS á eg aS
segja þeim, Drottinn?”
“ÞaS er alt, Jónas,” var svar Drott-
iíis. “ÞaS er boSskapurinn til Ninívitanna :
‘AS fjörutíu dögum liSnum skal Níníve
verða í eySi lögð’.”
“HvaS,” sagSi Jónas, “er það alt? ÞaS
er engin ræða. ÞaS mun taka eitthvað
meira en þaS, til aS hafa áhrif á Níníve.”
“Drottinn sagði: “Þetta er alt, sem eg
vil aS þú gjörir; eg mun gjöra hitt.”
Svo . einn góðan veSurdag, þegar
Niníve var á hinum hæsta tindi veizlu-
halds og svalls, meðan skemtun og mun-
aSarlíf höfðu töglin og hagldirnar í borg-
inni, urðu íbúarnir í mesta máta hissa,
þegar skýr rödd í strætinu, hægt og meS
afmældum orSum, en í alvöru og meS
hátíSlegleika, sem skaut öllum skelk í
bringu, kunngjörSi: “AS f jörutíu dögum
liðnum skal Níníve verða í eyðidögS.”
HvaS þýSir alt þetta? Hver er þessi
erindreki og með hvaSa myndugleika
talar hann?
Vantrúarmenn hafa gjört gys aS þess-
ari sögu; fríhyggjumenn hafa hent aur
vantrúar sinnar yfir hana, og fyrir það
hefir trú margra dofnað; en eg ætla aS
vekja athygli yðar á þeim sannleika, aS
Jesús setur innsigli sitt á hana meS eftir-
farandi orSum: “Því aS eins og Jónas
var í kviSi stórfisksins í þrjá daga og
þrjár nætur, þannig mun Manns-Sonur-
inn vera þrjá daga og þrjár nætur í
skauti jarðarinnar.” Matt. 12 ^40.
Þú getur ekki hafnaS sögunni um
Jónas og stórfiskinn, án þess að afneita
Jesú Kristi. 'Hvorttveggja Stendur og
fellur hvort meS öSru. Hafnir þú Jesú
Kristi, þá hafnar þú hinu eina “nafni
undir himninum, er menn kunna að
nefna, er oss sé ætlaÖ fyrir hólpnum aS
verða.” Postulas. 4:12.
Ef GuS getur skapaS mann til að lifa
á landi, og fisk til að lifa í vatni, þá getur
hann einnig útbúiS mann, til aS lifa í
kviSi stórfisks eins og í húsi.
Nebúkadnezar, Babels konungur, lét
reisa stórt líkneski, og skipaSi öllum aS
tilbiSja þaS. Hver sem neitaSi aS gjöra
þaS, mundi lenda í hinum brennandi
eldsofni. Sadrak, Mesak og Abednegó
neituðu aS hlýða skipun konungsins-
Þeim sem var kastaS í eldinn; en alt sem
eldurinn gjörSi, var aS brenna viÖjarnar.
sem þeir voru bundnir með. Þeir komu
út úr ofninum “og enginn eldseimur fanst
á þeim.” ,
Daníeli var kastaÖ i gryfju glefsandi
ljóna; en hann hafði mjög svo rólega
nótt, þar sem hann hallaSi höfSi sínu aS
brjósti þess engils, sem sendur hafSi
verið til aS loka munni ljónanna.
Kæri lesari, eg veit af mönnum og
konum svo tugum þúsunda skiftir, sem
lifa á stöðum og undir kringumstæSum,
sem eru mörgum sinnum verri en kviður
stórfisksins. Þau lifa í skuggahverfum, í
synd. í glæpum, í hinum hræðilegu forar-
gryfjum lastanna og saurugleikans, “án
Krists ..... vonlaus og guðvana í heim-
inum.” Ef. 2:12. Hvernig aS þau geta
gjört þaS er meir en eg get skiliS, en þar
eru þau og enginn getur neitaS því.
Þekkir þú nokkra manneskju meSal
þeirra ?
iHeilagur Andi var meS hinu mannlega
verkfæri GuSs, til þess aS sannfæra menn
um synd, réttlæti og dóm: “Nínívemenn
trúðu Guði og boðuðu föstu og klædd-
ust hærusekk, bæSi ungir og gamlir. Og
er þetta barst til konungsins í Níníve, þá
stóð hann upp úr hásæti sínu, lagSi af
sér skikkju sína, huldu sig hærusekk og
settist í ösku.” Jónas 3 :5, 6.
Hin miklu verzlunahús voru lokuS.
Drykkjuknæpurnar, knattleikasalirnir og
skemtistöSvarnar breyttust í bænahús. og