Stjarnan - 01.12.1932, Side 12

i88
STJARNAN
er var til áður en Guð skapaði manninn.
Guð vildi að menn skyldu ávalt hafa það
hugfast, að hann er ekki upp á þá kominn
til að framkvæma starf sitt. Guð megnar
aS framkvæma það, sem hann áformar að
gjöra.
Páll postuli sýnir að hann skilur vald
og kraft Frelsarans er hann segir: “Eg
veit á hverjum eg hefi' fest traust mitt,
og eg er sannfærður um að hann er þess
megnugur að varðveita það, sem mér er
trúað fyrir til þess dags.” . 2. Tím. 1:12.
Guð hefir þúsund vegi þó vér sjáum
engan, til að framkvæma það, sem hann
áformar.
Undrun lærisveinanna.
Mennirnir, sem höfðu Jesúm með sér í
bátnum yfir Galíleu-vatnið voru frá sér
numdir. Vindurinn æddi ákaflega og bát-
urinn veltist á bárunum. Þeim sem í bátn-
um voru héldu að öll von væri úti, þeir
hlytu að farast. Jesús hafði lagt sig til
svefns. Hann var þreyttur og líkams-
kraftar hans þörfnuðust endurnýjunar.
Sem maður var hann freistaður og reynd-
ur á allan hátt eins og vér. Lærisveinarn-
ir vissu ennþá ekki, að með þeim var sá
innan borðs í hverjum bió öll fylling guð-
dómsins líkamlega. Þeim var það ennþá
elcki ljóst, að í litla bátnum hjá þeim var
Guð íklæddur mannlegu holdi.
Þegar lærisveinarnir vöktu Jesúm og
báðu hann að frelsa þá, sagði hann: “Hví
eruð þér hræddir lítiltrúaðir ? Því næst
stóð hann upp, og hastaði á vindinn og
vatnið og varð blíða logn. “Matt. 8:26.
Nú sáu þeir Jesúm í nýju ljósi. Þeir
höfðu áður séð hann gjöra kraftaverk,
sem þeir skildu ekkert í. Orðið segir:
“Mennirnir undruðust þetta og sögðu:
Hvílíkur maður er þetta, að bæði vind-
arnir og vatnið hlýða honum.” 27. vers.
Hví skyldu ekki vindarnir, bylgjurnar
og öll öfl náttúrunnar hlýða honum?
Skapaði hann ekki alt þetta? Voru ekki
öfl náttúrunnar verk hans handa, fram-
leidd fyrir kraft hans ? Hann skapaði
alla hluti, hví skyldu þeir ekki hlýða hon-
um.
Alt er mögulegt fyrir Guði.
Vér sem lifum á þessum síðustu dög-
um þurfum að skilja, að fyrir Guði er
enginn hlutur ómögulegur. Hann er vor
faðir og Jesús er frelsari vor. H'ann hefir
aftur og aftur fullvissað oss um að hann
veit hvers vér við þurfum, og hefir lofað
að gjöra fyrir oss betur en vér fáum
beðið eða skynjað.
Hjörtu vor ættu að vera tengd honum
með óslítandi kærleiks-böndum. Hann
ber umhyggju fyrir hinu minsta barna
sinna. Hann er fær um að framkvæma
það, sem hann áformar. Job lætur í ljósi
reynslu sína með þessum orðum: “Eg
veit að þú megnar alt, og engu ráði þínu
verður varnað fram að ganga.” Job. 42 :2.
Eyrir GuSi eru hinir síðustu dagar ekk-
ert öðruvísi en hinir fyrstu. Það er eins
mikið til í heiminum nú, eins og þegar
Guð fyrst hafði skapað hann. Breyting á
högum manna og kringumstæðum þeirra,
gjörir enga breytingu hjá Guði. Ef hann
vill, getur hann enn skapað og framleitt
hvað sem þarf til að framkvæma það, sem
hann álítur nauðsynlegt. Vér þurfum að
hafa óbifanlega trú á mætti hans. Alt er
mögulegt fyrir Guði og trúuðum er alt
mögulegt.
Leyfum vér Guði að hafa sinn vilja í lifi
voru? Höfum vér sameinað vilja vorn
vilja hans, kosiö að fylgja hans vegi og
hugsa hans hugsanir. Eru áform hans vor
áform, svo að hann geti auglýst í lífi voru
kraft sinn, til að framkvæma það i oss
og fyrir oss, sem honum er þóknanlegt ?
Nú er tími fyrir oss að líta upp en ekki
niður. Nú er Jesús að undirbúa menn og
konur, alla, sem vilja, til að dvelja hjá sér
og Föðurnum ásamt hans heilögu englum
og öllum útvöldum um óendanlegar aldir.
Er hann fær um að gjöra þetta? Vissu-
lega. Hann megnar að framkvæma áform
sín.