Stjarnan - 01.02.1936, Side 2

IO
STJARNAN
sjáum þetta staðfest með því að líta á það frá
öðru sjónarmiði.
Hvað er Guðs réttlætif
Ef ranglæti er brot á io boðorðunum leiðir
þá ekki af sjálfu sér, að það er réttlæti að halda
io boðorðin? Þessu er einmitt þannig varið,
eins og vér getum séð ef vér lesum sálminn 119,
172 vers. “Öll boðorð þín eru réttlæti,” og í
138 versi stendur: “Þú hefir skipað fyrir regl.
ur þínar með réttlæti.” Ef öll boðorð Guðs og
reglur hans eru réttlæti, og maður hlýðir þeirn,
þá er viðurkent að hann gjörir réttlæti, Guðs
réttlæti.
Ef einhver maður hefði haldið öll Guðs
boðorð, frá byrjun til enda lífs sins, þá væri
hann réttlátur rnaður, því hann hefði fylgt
Guðs réttlæti. Jóhannes postuli bendir á þetta
í fyrsta pistli sínum, 3. kap. 7. versi: “Sá, sem
iðkar réttlætið er réttlátur, eins og hann
(GUÐ) er réttlátur.” Svo niðurstaðan verður
sú, að mælikvarði Guðs réttlætis eru 10 boð-
orðin, og að Guðs réttlæti verður mannsins
fyrir fullkomna hlýðni við það lögmál. Þetta
er skýrt bæði af því, sem að framan er bent á
hvað sé ranglæti, og hvað bent er á að sé rétt-
læti, og enn fremur fyrir orðið sem segir: Sá,
sem réttlætið iðkar, það er, heldur boðorðin,
“Hann er réttlátur eins og hann (Guð) er rétt-
látur.”
Hvað eru margir réttlátirf
Hve margir hafa sýnt svo fullkomna hlýðni,
að þeir á þann hátt hafi öðlast Guðs réttlæti
sem er óhjákvæmilegt skilyrði fyrir inngöngu í
Guðs ríki. í Róm. 3:10 lesum vér þessi orð:
“Ekki er neinn réttlátur, ekki einn.” Ástæðan
fyrir því er gefin í 23. versinu: “Þvi að allir
hafa syndgað og skortir Guðs dýrð.” Mæli-
kvarðinn er þarna, en enginn hefir náð tak-
markinu, því allir hafa brotið Guðs boðorð svo
“Enginn er réttlátur, ekki einn.”
Þegar vér nú þráum að innganga í Guðs
ríki, og öðlast réttlæti hans svo vér náurn inn-
göngu, og sjáum að vér þurfum að laga líf vort
í samræmi við Guðs boðorð, en heyrum svo að
enginn er réttlátur, ekki einn, hvað eiguin vér
þá að gjöra?
Einhver mundi svara: “Vér skulum strax
fara að hlýða Guðs boðorðum, sem eru mæli-
kvarðinn fyrir réttlæti hans.” Það mundi
nægja ef vér ekki hefðurn umliðið líf að svara
fyrir, og það stendur oss öllum í vegi.
Tökum til dæmis ef maður um tvítugs aldur
er óumventur, og óráðvandur, blátt áfrarn þjóf-
ur. Svo snýr hann sér og tekur sér þann fasta
ásetning að hætta að stela, og hann stelur aldrei
framar. Getur ráðvendni hans i framtíðinni
afrnáð fyrri syndir hans og óráðvandni? Nei.
Hann getur blátt áfram verið ráðvandur, en ó-
ráðvendni fyrri tíma stendur á móti honum
samt sem áður, þótt hann frá þeim tíma lifi í
fullkominni hlýðni, sem enginn maður getur
gjört í sínum eigin krafti.
Lögmálið var aldrei gefið í þeim tilgangi,
að frelsa menn. “Fyrir lögmál kemur þekking
syndar,” Iesum vér í Róm. 3:20. Eögmálið
sýnir hvað er rétt og rangt, en það hreinsar
mann ekki af ranglætinu. Jakob postuli likir
því við spegil. Jak. 1:23-23. Til hvers er
spegillinn ætlaður? Blátt áfram til að sýna
manninum hvernig hann lítur úr. Spegillinn
getur ekki þvegið burtu óhreinan blett eða
breytt útliti mannsins. Honum er ekki ætlað
það. Iiann sýnir aðeins hvað að er, en bætir
ekki úr því. Eins er því varið með lögmálið.
Það er spegill Guðs til að sýna mönnunum að
þeir þurfa hreinsunar, svo nær það ekki lengra.
Iilýðni vor í framtíðinni getur ekki forlíkað
fyrir undanfarnar syndir.
Eini vegurinn til frelsunar.
Hvað eigum vér þá að gjöra? 1 neyð vorri
og þrá eftir að öðlast réttlæti Guðs, þá snúurn
vér oss að fagnaðarerindinu, því þar er réttlæti
Guðs opinberað. í I. Pét. 2:22 lesum vér:
“Hann drýgði ekki synd, og svik voru ekki
fundin í hans munni.” Fyrst hann drýgði ekki
synd, þá hlýtur hann að hafa haldið boðorð
föðursins, því “Syndin er lagabrot.” Jesús hélt
Guðs Íögmál. Hann segir sjálfur: Eg hefi
haldið boðorð föður míns.” Jóh. 15:10. Þar
sem hann aldrei drýgði synd, en hélt ávalt boð-
orð Guðs, þá var hann réttlátur. Hann hafði
Guðs réttlæti, því, “Sá sem iðkar réttlætið er
réttlátur, eins og hann (Guð) er réttlátur.”
I- Jóh. 3 7.
Það er þó gleðilegt að finna einn, sem er
fuilkomlega réttlátur, en svo vaknar spurning-
in: Hvernig getum vér, sem brotið höfum
Guðs boðorð öðlast réttlæti hans? Það hug-
hreystir oss að vita um Jesúm, sern kom í lík-
ingu syndíugs holds en syndgaði þó aldrei,
heldur hélt boðorð föðursins, svo hann var
réttlátur fyrir Guði, og nú lesum vér hjá Jere-
mía um Jesúm að “þetta mun verða nafnið er
menn nefna hann: “Drottinn er vort réttlæti.”
Jer. 33:16. Getur Guð látið réttlæti og lög-
hlýðni sonar síns hylja vort rangláta óhlýðna