Stjarnan - 01.10.1936, Blaðsíða 2

82
ST JARNAN
og fjárframlög til herkostnaðar hafa mikið
meira en tvöfaldast. En þetta er aðeins ein hliS
málsins, því meðul og aðferðir til eyðileggingar
hafa margfaldast miklu meira á því sama tíma-
bili.
Ramsay MacDonald hafði meðal annars
sagt á þjóðþinginu fyrir nokkru síðan : “Mönn_
um er farið að finnast að það sé eitthvað
djöfullegt í hamförum þeiim, sem eiga sér stað
til að fjölga her, sjóliði og loftskipum til hern-
aðar.” Nú skulum vér lesa orð spámannsins
þar sem hann lýsir ástandinu í hinum síðasta
hildarleik syndarinnar. “Þeir eru djöfla and-
ar, sem gjöra tákn og ganga út til konunga
allrar heimsbygðarinnar, til að safna þeim
saman til striðsins á hinum mikla degi Guðs
hins alvalda. “Op. 16:14. Þegar vér athugum
þennan spádóm þá bregða orð MacDonalds
ljósi yfir tímann sem yfir stendur.
Hin yfirvofandi hætta.
“Sjá, eg kem eins og þjófur, sæll er sá, sem
vakir og geymir klæði sín til þess hann gangi
ekki nakinn um kring og menn sjái blygðun
hans.” Op. 16:15. í þessum orðum gefur
frelsarinn hina síðustu aðvörun um hina yfir-
vofandi eyðileggingu heimsins, það er eins og
innskotssetning í miðjum, spádóminum, sem
segir frá, hvernig herflokkunum verði safnað
til Harmageddon stríðsins, meðan, síðasta plág.
an stendur yfir. Þegar vér athugum ástand
heimsins, eins og það nú er, þá sjáum vér ótví-
rætt undirbúninginn undir hið síðasta stríð,
sem mun leiða algjörða eyðileggingu yfir heim-
inn. Svo árum skiffir höfum vér verið alvar-
lega aðvaraðir um hina komandi eyðileggingu,
og nú virðist sem skuggarnir séu farnir að
lengjast og illviðrisskýin séu farin að draga
upp yfir hinum ráðþrota heimi.
“Dimm ský skyggja yfir sjóndeildarhring
þjóðanna. Rússar og Japanar eru búnir til bar-
daga, Frakkar, Rússar og Czechoslovakar hafa
gjört samning sín á miili móti Þjóðverjum, sí-
feld stríðshætta hvílir yfir Evrópu . . . Heim-
urinn er óttasleginn. Eins og f járkreppuvand-
ræðin séu ekki nóg, þá bætist við hættan um
yfirvofandi stríð.” (Pictorial Review, Sept.
1934).
Fyrsta greinin í ágústblaðinu Review of
Reviews, hefir þessa yfirskrift: “Lexían frá
1914 til 1934.” Grein þessi er skrifuð af einum
hinum nafnkunnasta söguritara Englands, sem
nú er uppi. Hann talar um atvikin, sem leiddu
til stríðsins mikla, og bendir svo á kringum-
stæður þær, sem heimurinn stendur nú augliti
til auglitis við. Hann segir: “Aldrei síðan
stríðinu var lokið hefi eg séð jafn mörg dimm
og þykk ský á lofti.” Því næst talar hann um
það sem í skyndi er framkvæmt til að búa -sig
undir hið voðalega komandi stríð. Svo bætir
hann við: “Það er skuggaleg mynd, en eg er
hræddur um að hún sé engu ljósari heldur en
hún hefir verið máluð.”
William Philip segir í Panama “Star &
Herald” 30. ágúst 1934: “Kapphlaup heimsins
í herbúnaði magnast æ :meir og meir. Allar
hinar voldugri þjóðir horfa óttaslegnar út yfir
sjóndeildarhringinn og efla stríðsvarnir sínar.”
Vakið, vinnið, biðjið.
Á þessum vandræðatímum, þegar vér sjáum
alstaðar hjá fólki angistarfulla eftirvænting
þess er yfir allan heiminn mun koma,” þá
sannarlega ættu þeir, sem kannast við gildi
Guðs boðorða, að gefa gaum að áminningu
frelsarans: “Sæll er sá, sem vakir og varðveitir
klæði sín, til þess að liann gangi ekki nakinn
um kring.” “Með því að þér nú, þér elskuðu,
væntið slíkra hluta, þá kappkostið að vera
ílekklausir og lýtalausir frammi fyrir honum
í friði.” Op. 16:15.; 2. Pét. 3:14.
Kraftur til að lijálpa öðrum.
Á slíkum tíma sem þessum, sem nú stendur
yfir, megum vér ekki láta oss nægja að hugsa
einungis um sjálfa oss. Vér, Guðs börn, sem
væntum komu frelsara vors, verðum að hafa
hjörtu vor fylt af hans kærleika, svo vér leit-
umst við að hjálpa þeim, sem umhverfis eru,
og með gleði sýnum hyaða sjálfsafneitun sem
þörf er á, þeirn til frelsunar. Meðan vér sjá-
um hvert táknið á fætur öðru, sem bendir á að
koma Krists er i nánd, þá þrá hjörtu vor svo
alvarlega og innilega, að öðlast þann kraft, sem
hrífur hjörtu allra einlægra sálna, til að búa
sig í skyndi undir bráða endurkomu Drottins
vors og frelsara.
Hungraður og eftirvœntingarf idlur.
“Yfirstandandi tími er mjög þýðingarmik-
ill fyrir alla lifandi menn. Stjórnmálamenn og
þeir, sem ríkjum ráða, menn, sem hafa mikla
ábyrgð á hencli og njóta trausts annara, hugs-
andi rnenn og konur af öllum stéttum, gefa ná-
kvæmar gætur að öllu, sem fram fer umhverfis
oss .... Þeir sjá hve alvarlegt ástandið er í
öllum jarðneskum efnum, og þeir kannast við
að einhver alvarlegur atburður er fyrir hönd-
um — að heimurinn er að nálgast reiknings-
lokin.”