Stjarnan - 01.02.1943, Blaðsíða 1

STJARNAN
FEBRÚAR, 1943 LUNDAR. MAN.
O, þá himnesku náð
Hjartans þakklæti fyrir öll bréfin, pen-
ingana og heillaóskirnar fyrir áramótin.
í einu bréfinu var setning, sem er vel
vert fyrir oss alla að athuga. Bréfritarinn
segir: “Inndælar eru frásögurnar um
englana, sem hjálpuðu gamla manninum
að afhenda bækurnar og hinum að kom-
ast yfir vatnið.” Svo bætir hann við:
"Ó, þá himnesku náð að komast í svo
náið samband við hinn Almáttuga, í þess-
um heimi, sem virðist vera svo spiltur.”
Frá Guðs hálfu er ekkert því til fyrir-
stöðu að vér, hver einasti einn, geti kom-
ist í verulegt lifandi samband og sam-
félag við Guð. Ailir vildu gjarnan óska
að þeir gætu beðið Guð þannig að þeir
fengju alt sem þeir beiddu um, en því
miður eru þeir tiltölulega fáir, sem eru
fúsir til að mæta skilyrðum þeim sem
útheimtast til að geta notið þessara einka-
réttinda, sem öllum standa þó til boða.
Jesús segir: “Ef þér eruð stöðugt í mér
og mín orð hafa stað hjá yður þá megið
þér biðja hvers þér viljið og það mun
yður veitast.” Jóh. 15:7. Jesús var rétt ný-
búinn að setja fram líkinguna um vín-
viðinn. “Eg em vínviðurinn þér eruð
greinarnar, sá sem er stöðugur í mér og
eg í honum, hann ber mikinn ávöxt, því
án mín megið þér ekkert.” Jóh. 15:5. Sam-
band vort við Jesúm verður að vera eins
verulegt eins og lifandi greina við stofn
sinn. Safi stofnsins framleiðir blöð, blóm
og ávexti á greininni. Líf vort verður
fyrir trú á Guðs orð og hlýðni við það
að vera í svo fullkomnu samræmi. við
höfund lífsins, að það sé hann, sem á-
formar, framkvæmir og starfar í oss og
fyrir oss, þá mun líka hans heilagi andi
stjórna óskum vorum og bænum, og það
er ekkert vafamál að slíkar bænir fá
áheyrn.
Jóhannes postuli, þegar hann var orðinn
gamall maður, gaf þennan vitnisburð:
“Hvað, sem vér biðjum hann um fáum
vér hjá honum, af því vér höldum boð-
orð hans og gjörum það sem honum er
þóknanlegt.” I Jóh; 3:22, þú, sem les þessar
línur, lifir þú í nánu samfélagi við Guð?
Fær þú bænheyrslu hjá honum hvað sem
þú biður um? Ef ekki þá rannsakaðu hvað
muni standa í vegi. Heldur þú hans boð-
orð. Heldur þú öll hans boðorð? Þar sem
engin bein skipun er gefin, hvorki boð
né bann, hugsar þú þá um hvað Drottni
muni vera þóknanlegt? Er þér meira á-
hugamál að njóta velþóknunar Guðs held-
ur en hylli og álits ástvina þinna og fólks-
ins umhverfis þig?
Ert þú lifandi grein á hinum sanna vín-
við, Jesú Kristi? Vera má þú svarir: “Eg
vel vera það. Eg vona eg sé það.” Að
óska og vona er gott, svo langt sem það
nær, en það er ekki nóg. Margir munu
standa fyrir utan þegar dyrunum er lokað
sem óskuðu og vonuðu að komast í Guðs
ríki, en sem aldrei komu því í fram-
kvæmd að "Gjöra föðursins vilja." Sjá
Matt. 7:21. “Hafi einhver ekki Krists
anda, þá er sá ekki hans.” Róm. 8:9. Rann-
sakaðu líf þitt og breytni. Ber það vott
um að andi Krists stjórni lífi þínu? Er
samtal þitt viS náungann Guði til dýrðar
og mönnunum til blessunar? Er tal þitt
um náungann innblásið af kærleika
Krists? Eru áhrif þín með Jesú eða móti
honum? “Sá sem ekki er með mér er á
móti mér, sá sem ekki samansafnar með
mér hann sundurdreifir”, segir Jesús.