Stjarnan - 01.04.1946, Blaðsíða 6

30
STJARNAN
“Meiri elsku hefir enginn”
Fyrir mörgum árum síðan á dögum
keisaraveldisins í Rússlandi, flýði hópur
hermanna frá Moskva. Það var um vetur
og kuldinn var ákaflega mikill. Mælirinn
var langt fyrir neðan 0.
Stirðir af kulda og uppgefnir af göng-
unni féllu þeir einn eftir annan niður við
veginn til að deyja af þreytu og kulda.
Aðeins fáeinir stóðu uppi og héldu áfram
ferðinni með ungan prins í fararbroddi.
Þeir 'komust svo langt að þeir sáu tilsýndar
sitt eigið elskaða föðurland.
Það var farið að halla degi er þeir sáu
bera við himin niðurníddan kofa, sem
notaður hafði verið fyrir skepnur. Þeir
keptu þangað, en voru þá svo aðfram
komnir af hungri og þreytu að þeir kom-
ust ekki lengra, svo þeir fóru inn í kofann
til að hvíla sig og skýla sér fyrir vindinum.
Uppgefnir og skjálfandi lögðust þeir niður
á kofagólfið. Prinsinn sofnaði strax. Menn
hans voru harðir af sér, vanir hættum og
erfiði hermens'kunnar, en þeim rann til
rifja að sjá hinn unga fyrirliða sinn svo
fölan og mátt vana sofa þama í alt öðru
umhverfi heldur en hann hafði vanist í
skrauti og sællífi hirðarinnar. Svo þeir
hver eftir annan stóðu uppð fóru úr yfir-
höfn sinni og breiddu hana yfir prinsinn.
Svo lögðu þeir sig til svefns með lítið til
að skýla sér fyrir kuldanum.
í dögun vaknaði prinsinn hrestur og
endurnærður. Hann reis upp og vildi nú
halda áfram ferðinni, svo hann kallaði
menn sína en fékk ekkert svar. Vindurinn
var það eina sem braut þögnina.
Hann stökk á fætur og sá nú hvernig
á því stóð að honum leið svo vel um
nóttina. Yfirhafnir manna hans höfðu
haldið honum heitum. Þeir höfðu fórnað
sínum eigin þægindum fyrir hann, og voru
nú liðin lík, vegna kærleika síns til hans.
Þetta er hrífandi frásaga. Vér getum
hugsað oss kærleiks og þakklætis tilfinn-
ingu prinsins, og einnig söknuð þann sem
fylti hjarta hans. En vér skulum nú
minnast þess, að fyrir hvern einasta af
oss, sem lesum þessar línur, hefir maður
látið líf sitt, til þess vér mættum hafa
líf og njóta eilífs friðar og gleði. Jesús
dó fyrir okkur. Róm. 5: 8.
Vér erum oft svo uppteknir við skyldur
og annríki lífsins, að vér gleymum því að
Jesús dó á Golgata og úthelti sínu helaga
blóði fyrir þig og mig. Hversu hjörtu vor
ættu að vera hrifin af lofgjörð, þakklæti
og kærleika til hans, sem yfirgaf dýrð
himnanna til að líða ofsóknir, fyrirlitning
og kvalafullan dauða til að kaupa oss líf-
“Meiri elsku hefir enginn en þá, að hann
láti líf sitt fyrir vini sína. . . Eg hef kallað
yður vini.” Jóh. 15: 13-15. “Mannsins son-
ur kom. . . til að láta líf sitt til lausnar-
gjalds fyrir marga.” Matt. 20: 28.
Lesið með athygli Jes. 53. kap. Hví-
lík lýsing á æfi hans. “Hann var fyrirlitinn
af mönnum, yfirgefinn, undirorpinn harm-
kvælum.” “Þó bar hann vor sár, lagði
á sig vor harmkvæli.” “Vegna vorra mis-
gjörða var hann særður, og fyrir vorra
synda sakir lemstraður.” Að síðustu var
hann leiddur “sem lamb til slátrunar.”
Er það ekki sorglegt að spámaðurinn
varð að skrifa: “Vér mátum hann enskis.”
Ó hversu hryggilegt það er að margir af
oss uppfylla þennan spádóm. Ó snúum
oss til hans, gefum hjörtu vor honum, sem
úthelti lífi sínu í dauðann svo vér óverð-
ugir mættum öðlast eilíft líf.
L. L. Warriner.
Fréttir frá Európu
H'Ugsið yður 20 miljónir heimilislauss
fólks ferðast um sléttur Evrópu, 17 þús-
undir streyma yfir austur landamæri
Þýzkalands á dag. Flestir eiga ekkert
nema fötin sem þeir standa í. Búist er við
að miljónir þeirra deyi í vetur.
England þarf að byggja 4 og hálfa milj-
ón íbúðir. í Lundúnaborg einni mistu
miljón manns heimili sín, 24 miðar fyrir
fatnað verða nú að nægja 8 mánuði. Einn
karlmanns fatnaður kostar 26 miða, yfir-
höfn 19, skór 9.
Holland hefir nú hálfa miljón manns
heimilislausa, og fjöldinn af íbúum lands-
ins eru kaldir og klæðlitlir.
Ekki er ástandið betra 1 Noregi. Fjöld-
inn þar verður að bíða heilt ár til að eign-
ast skó. í Oslo, höfuðborginni einni eru
10 þúsund manns heimilislausir. Þó er