Stjarnan - 01.05.1946, Blaðsíða 5

STJARNAN
37
við sjúklinginn í fleiri klukkutíma, þar
til hann var sjálfur svo uppgefinn að hann
varð að fara í rúmið. Honum versnaði
meir og meir svo hann sá að lokum að
hann var sjálfur í hættu staddur, svo hann
var fluttur á sjúkrahús í Peking. Það tók
8 klukkutíma ferð með járnbrautarlest.
Það var alt gjört fyrir hann sem unt var
en ekkert dugði.
Einn dag þegar kona hans sat við rúmið
spurði hún hvort hann hefði nokkra orð-
sending til föður síns. Hann brosti og
mælti: “Segðu honum, eg dey hamingju-
samur í starfi mínu.” Þetta voru síðustu
orð trúboðslæknisins.
Það var ákaflega fjölmenn líkfylgd í
Kalgan. Eftir þarlendri venju sendu sjúkl-
ingar og vinir ljómandi fallega silkifána.
Á einum þeirra voru þessi orð: “Kærleik-
urinn leiddi hann til dauða.” Landstjórinn
sendi fána útsaumaðan með kínverskum
bókstöfum sem þýddu: “Hann gaf líf sitt
fyrir aðra.” Já, læknatrúboðinn fórnaði
lífi sínu fyrir Krist og Kínverja.
Neið og þörf heimsins er ákaflega mikil.
Kína sundurtætt eftir margra ára blóðugt
stríð þarfnast sjálfsfórnandi gjafa. Vér
sem notið höfum ríkulegrar blessunar, haft
allar nauðsynjar lífsins og meira fé til
umráða heldur en nokkru sinni fyr, vér
ættum ekki að draga oss í hlé, heldur
gjöra vort ýtrasta til að hjálpa. Jesús sagði:
“Það sem þér gjörðuð einum af þessum
mínum minstu bræðrum, það hafið þér
gjört mér.”
N. F. Brewer.
I þjónuátu friðarins
Stríðið hefir látið eftir sig hundruð
þúsunda eyðilögð heimili og sundurmarin
hjörtu. Sagt er að 41 miljón manna hafi
mætt meiðslum eða dauða. Miljónir manna
hafa mist allar eigur sínar, og því miður
hafa margir látið hugfallast og gefist upp,
en sumir hafa hafið sig yfir alla erfiðleika
og eru að reyna að byggja upp heimili sín
aftur og safna saman þeim af fjölskyldunni
sem hafa lifað af. Margir hafa flúið til
annara landa til þess að leita sér verndar,
skýlis og fæðu.
Á þessum almennu erfiðleika tímum
hefir trúboðsnefnd vor hvatt söfnuði sína
til að styðja viðreisnarstarf það, sem Rauði
Krossinn og ýmsar fleiri líknarstofnanir
í Ameríku og Canada hafa unnið að, sem
hafa gjört svo mikið til að létta undir með
hinum nauðstöddu hinu megin hafsins.
Nálægt þrjú þúsund líknarfélög Sjö-
unda dags Aðventista hafa stöðugt starfað
að því síðast liðið ár að safna fatnaði af
ýmsu tagi, sem sendur hefir verið til Evr-
ópu, Norður Afriku og Asíu. Hver einasta
flík hefir verið rannsökuð til að sjá um að
alt væri hreint, heilt og brúkfært undir-
eins. Þetta hefir útheimt langan tíma til
að sauma og bæta. Skór af öllum stærðum
fyrir börn og fullorðna hafa verið gefnir,
ef þeir þurftu aðgjörðar voru þeir fyrst
sendir til skósmiðsins.
Auk fatnaðar fyrir almenning hefir
mikið verið sent af ýmsum nauðsynjum
til presta hersins og sjúkrahúsa, til þæg-
inda fyrir menn og konur sem starfa fyrir
þjóðina. Söfnuðir vorir skoða það sem
einkaréttindi sín að eiga hlut í starfi þjóð-
arinnar, til líknar nauðstöddum í öllum
löndum.
Kirkjufélagið hefir sett upp tvær mið-
stöðvar til að taka á móti framlögum fólks-
ins, aðra austur við Atlantshafið, hina
vestur á Kyrrahafsströnd. Á þessum stöðv-
um er starfsfólk sem tekur á móti send-
ingum frá öllum ríkjum Bandaríkjanna.
Hver pakki er opnaður, sorteraður og
merktur. Eftir að búið er að búa um þenn-
an fatnað, eru mörg skippund send í einu,
svo fljótt sem hægt er að fá skipspláss til
að flytja þau yfir hafið.
Vér höfum sent fatnað til Norður Afr-
iku, Etíópíu, Grikklands, Italíu, Frakk-
lands, Belgíu, Hollands, ríkjanna við
Eystrasalt, Pólands, Rússlands, Júgoslavíu
og Filippaeyjanna, og til Svíþjóðar fyrir
flóttafólk. Önnur lönd fá næstu sendingar.
Vér áformum að halda áfram að senda
fatnað svo lengi sem þörf er fyrir hann.
Kirkjufélag vort hefir starfsdeildir í
öllum löndum Evrópu, svo vér sendum
fatnaðinn til þeirra deilda, svo er þeim
útbýtt í félagi við aðrar líknarstofnanir
til þeirra sem þurfa án tillits til þjóðemis
eða trúarskoðana. Þetta hefir mikið styrkt
kristilegan bróðurhug meðal manna.
Truman, forseti Bandaríkjanna, mint-