Stjarnan - 01.03.1949, Blaðsíða 2

18
STJARNAN
Hve alverlegt er svarið sem spámaður-
inn gaf honum: “Hlýðni er betri en fórn.”
Guð vill að menn gjöri nákvæmlega það
sem hann segir þeim. Það er haft eftir Dr.
Sun Yat Sen í Kína að hann hafi sagt:
“Guð heimtar ekki viðskifti þín heldur
hlýðni þína.”
Guð tekur ekkert annað gilt í stað
hlýðinnar. Eftirfarandi saga skýrir þetta.
Faðirinn sendi son sinn á skólann, en í stað
þess að fara þangað sem faðir hans bauð
honum fór Róbert upp á heyloft og smíðaði
dátítinn bát, sem var mjög haglega gjörð-
ur. Um kvöldið kom hann með bátinn og
ætlaði að gefa föður sínum hann. Gjöfin
var ekki þegin. Undir öðrum kringustæðum
hefði faðirinn glaðst af gjöfinni, sem vott
um starfsemi og lagvirkni sonar síns. En
drengurinn hafði óhlýðnast föður sínum
og báturinn var vottur um óhlýðni hans.
Lögleysi getur aldrei verið þóknanlegt eða
viðurkent í stað hlýðni. Það ber aldrei vott
um kærleika.
Þegar athygli manna er_ leidd að hinni
einföldu, skýru skipun Guðs í fjórða boð-
orðinu, þá leiðir það af sjálfu sér að hann
verður að halda heilagan sjöunda dag vik-
unnar, sem vér nefnum laugardag. En
hversu oft koma menn þá ekki með þá
athugasemd, að ef þeir halda einn daginn
af þeim sjö þá vona þeir að Guð gjöri sig
ánægðan með það. Guð hefir skipað oss að
halda sjöunda daginn heilagan og hvað
sem vér höldum sunnudaginn vel þá er
Guði engin þóknun í því. Eins og báturinn
drengsins þá verður sunnudagshald vort
aðeins vottur um óhlýðni vora.
Einhver nauðsynlegasta lexían sem vér
getum lært er, að alt er undir því komið að
vér gjörum nákvæmlega það sem Guð
skipar oss. Guð skipaði Israel að ganga 13
sinnum kring um Jeriko og hann mundi
veita þeim hjálp. Þó þeir hefðu gengið um-
hverfis allar aðrar borgir en ekki Jeriko
, þá hefðu þeir enga hjálp fengið. Hefðu þeir
gengið aðeins 12 sinnum kring um borgina
þá hefðu þeir mist af hjálpinni. Þegar þeir
gjörðu nákvæmlega það sem Guð bauð
þeim þá stóð hann með þeim. María móðir
Jesú hefir eflaust haft í huga þessa grund-
vallarreglu þegar hún sagði: “Gjör það
sem hann segir yður.” Jóh. 2:5.
Ein af falskenningum þeim sem haldið
er fram nú á dögum er sú að hinir ýmsu
kirkjuflokkar sem bera nafn Krists stefni
allir að sama takmarki. Maður getur til-
heyrt kirkju sem kannast við Krist, játar-
trú á Biblíuna og hinn sanna Guð, en þó
ekki verið sannur lærisveinn Krists. Bæði
Kain og Abel könnuðust við hinn sanna
Guð. Báðir báru fórnir sínar fram fyrir
Guð. En þeir voru ekki báðir Guði þóknan-
legir. Hvers vegna ekki? Af því Kain kom
með það sem honum sýndist en ekki það
sem Guð hafði ákveðið. Reynsla Kains og
Abels sýnir að Guð heimtar nákvæma,
fullkomna hlýðni.
Þegar Jesús kom í heiminn fyrir rúm-
um 1900 árum síðan fann hann trúhneigt
fólk, sem setti sínar eigin reglur og flygdi
þeim fremur en Guðs orði. Hann sagði um
þá: “Til einkis dýrka þeir mig með því
þeir kenna lærdóma sem eru manna boð-
orð.” Hann benti á hvernig þeir brutu
fimta boðorðið með því að setja sínar eigin
reglur og taka þær fram yfir Guðs boð.
Sjá Matt. 15:3-6. Ef það var gagnlaust eða
til einkis að Guðs þjóð dýrkaði hann er
þeir breyttu fimta boðorðinu, má þá ekki
segja hið sama þegar um fjórða boðorðið
er að ræða. Gætum vor að vér ekki séum
í þeim flokki sem hafa augu og sjá ekki
og eyru en heyra ekki. Lítill drengur var
spurður hvað það meinti að hafa eyru en
heyra ekki, þá svaraði litli Tommi: “Ég
veit það, ég veit það. Þegar mamma kemur
út í dyrnar og kallar á mig, err ég vil ekki
fara inn, þá læt ég fingurnar upp í eyrun á
mér og segi: Ég heyri ekki til þín mamma.”
Hversu oft byrgjum vér ekki fyrir eyru
vor svo vér heyrum ekki hvað Guð segir.
Þegar maður les skýrt boðorð Guðs í
heilagri Ritningu þá vegna þess einginn
af vinum hans fylgir því þá þorir hann ekki
að hlýða. Ef prestur hans eða einhver ann-
ar mótmælir boðorðinu eða hafnar því, þá
fylgir hann þeirra dæmi. Gyðingaþjóðin
þorði ekki að viðurkenna Jesúm af því
leiðtogar hennar gjörðu það ekki. Spurn-
ingin hjá þeim var ekki hvað Ritningin
segði heldur: “Trúir nokur af höfðingjun-
um á hann eða af faríseunum?” Drottinn
segir: “Þjóð mín var sem týndir sauðir,
hirðar þeirra leiddu þá afvega.” Jer. 50:6.
Aftur segir hann: “Leiðtogar þessa fólks
leiða það afleiðis, og þeir sem láta leiða
sig tortýnast.” Lægri stéttir manna vilja
helst fylgja dæmi yfirmanna sinna. Minn-